جشن بهاربد یا میانه بهار

جشن بهاربد یا میانه بهار

ایران باستان، گاهشماری به گونه امروزی وجود نداشته و از سیستم گاهشماری به نام گاهنبار استفاده می‌کردند که کهن‌ترین گاهشمار شناخته شده ایرانی است.در این سیستم، به جای دوازده ماه، هشت بخش وجود داشت که شامل چهار فصل و چهار نیم فصل می‌شد. پس از پایان این هشت بخش، سال نو را که مصادف بود با اول تابستان، جشن می‌گرفتند. این قضیه را می‌توان از صحبت پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها فهمید که به جای اینکه اسم ماه خاصی را بیاورند، می‌گویند امروز بیستم بهار است یا اینکه پنج روز به تابستان مانده. هرکدام از این بازه‌های زمانی، نام و جشنی ویژه داشت که جشن مربوط به روز پانزده اردیبهشت، جشن باربد یا جشن میانه بهار بود. هرچند که به طور دقیق، روز شانزده اردیبهشت، میانه بهار محسوب می‌شود، اما از انجا که در تقویم مذکور، روز پانزدهم ماه دوم هر فصل، میانه فصل محسوب می‌شده، هم در گذشته و هم امروز، روز پانزدهم را مصادف با چنین روز و جشنی می‌دانیم. درواقع این روز را مصادف با روزی می‌دانند که نماینده خدا بر زرتشت ظاهر شد و او را به انجمنی در کرانه رود دائیتی برد و اهورامزدا رسالتش را به او ابلاغ کرد. متاسفانه اکنون دیگر کمتر جایی را می‌بینیم که مراسم مخصوص این جشن را برگزار نمایند و تنها باقی مانده هایی از این مراسم زیبا در جاهایی مثل حوض سعدی شیراز و چشمه کناری آن برگزار می‌شود.
جشن بهاربد یا میانه بهار
جشن بهاربد یا میانه بهار
جشن بهاربد یا میانه بهار

مطالب بیشتر
[username]

[username] [shamsidatetime]

[postbody]