شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه محمد خوش طینت گزارش خطا تپه سیلکآرامگاه سهراب سپهریآثار تاریخی تپه‌ی سیلک، از قدیمی‌ترین خاستگاه‌های تمدن بشریتپهی سیلک در ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.«اهل کاشانم / نَسَبم شاید برسد / به گیاهی در هند، به سفالینه‌ای از خاک سیَلک»این بخشی است از شعر معروف «صدای پای آب» سهراب سپهری، شاعر نام‌آوازه‌ی اهل کاشان که در آن به تپه‌ی معروف «سیلک» اشاره می‌کند. این تپه که به صورت سیالک، سی‌ارگ و سپید ارگ نیز خوانده می‌شود تپه‌ای است در ضلع جنوبی غربی شهر کاشان و در سمت راست جاده‌ی کاشان به فین. این محوطه‌ی باستانی وسیع در کنار روستای دیزچه قرار گرفته است. سیلک نام اولین تمدن‌های شهرنشینی در جهان است. بسیاری از مورخان و اهل فن، سیلک را قدیمی‌ترین خاستگاه تمدن بشری می‌دانند که اولین جایی است که شهرنشینی در آن‌جا شکل گرفت و آریایی‌ها اولین تمدن‌های بشری را در این نقطه ایجاد کردند. این محوطه‌ی باستانی قدمتی در حدود ۷ هزار سال دارد.یکی از گورستان‌هایی که در این محوطه‌ی باستانی کشف شده است و به نام گورستان «الف» مشهور است به گفته‌ی باستان‌شناسان بیش از ۳۵۰۰ سال قدمت دارد که در ۲۰۰ متری جنوب تپه‌ی جنوبی قرار گرفته است که امروزه روی آن بلواری احداث شده است. گورستان دیگری نیز در این محوطه شناسایی شده است که گورستان «ب» نام گرفته است که قدمت آن به حدود ۳۰۰۰ سال پیش برمی‌گردد که در زیر باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی ضلع غربی تپه‌ها قرار دارد.تپه‌ی سیلک در واقع عبادت‌گاه یا همان «زیگورات» اقوام باستانی بوده است که از گِل رس و سفال ساخته می‌شده است. زیگورات در اصل کلمه‌ای اکدی است که زبانی سامی است که در دوران باستان در میانرودان بین آشوریان و بابلیان رایج بوده است. اکدی اولین زبان سامی است و خط نگارشی آن خط میخی است که از زبان سومری گرفته شده است. این کلمه در ایران در ابتدا از مقاله‌ای از «رومن گیرشمن»، باستان‌شناس فرانسوی اخذ شده است که به معنای برافراشته ساختن است که تداعی بالارفتن به سوی آسمان است. شاید بتوان این منطقه را تنها شهر جهان محسوب کرد که بیش از هفت‌هزار سال در آن زندگی در جریان بوده است. ارسال مطالب بیشتر
تپه‌ی سیلک، از قدیمی‌ترین خاستگاه‌های تمدن بشریتپهی سیلک در ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.«اهل کاشانم / نَسَبم شاید برسد / به گیاهی در هند، به سفالینه‌ای از خاک سیَلک»این بخشی است از شعر معروف «صدای پای آب» سهراب سپهری، شاعر نام‌آوازه‌ی اهل کاشان که در آن به تپه‌ی معروف «سیلک» اشاره می‌کند. این تپه که به صورت سیالک، سی‌ارگ و سپید ارگ نیز خوانده می‌شود تپه‌ای است در ضلع جنوبی غربی شهر کاشان و در سمت راست جاده‌ی کاشان به فین. این محوطه‌ی باستانی وسیع در کنار روستای دیزچه قرار گرفته است. سیلک نام اولین تمدن‌های شهرنشینی در جهان است. بسیاری از مورخان و اهل فن، سیلک را قدیمی‌ترین خاستگاه تمدن بشری می‌دانند که اولین جایی است که شهرنشینی در آن‌جا شکل گرفت و آریایی‌ها اولین تمدن‌های بشری را در این نقطه ایجاد کردند. این محوطه‌ی باستانی قدمتی در حدود ۷ هزار سال دارد.یکی از گورستان‌هایی که در این محوطه‌ی باستانی کشف شده است و به نام گورستان «الف» مشهور است به گفته‌ی باستان‌شناسان بیش از ۳۵۰۰ سال قدمت دارد که در ۲۰۰ متری جنوب تپه‌ی جنوبی قرار گرفته است که امروزه روی آن بلواری احداث شده است. گورستان دیگری نیز در این محوطه شناسایی شده است که گورستان «ب» نام گرفته است که قدمت آن به حدود ۳۰۰۰ سال پیش برمی‌گردد که در زیر باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی ضلع غربی تپه‌ها قرار دارد.تپه‌ی سیلک در واقع عبادت‌گاه یا همان «زیگورات» اقوام باستانی بوده است که از گِل رس و سفال ساخته می‌شده است. زیگورات در اصل کلمه‌ای اکدی است که زبانی سامی است که در دوران باستان در میانرودان بین آشوریان و بابلیان رایج بوده است. اکدی اولین زبان سامی است و خط نگارشی آن خط میخی است که از زبان سومری گرفته شده است. این کلمه در ایران در ابتدا از مقاله‌ای از «رومن گیرشمن»، باستان‌شناس فرانسوی اخذ شده است که به معنای برافراشته ساختن است که تداعی بالارفتن به سوی آسمان است. شاید بتوان این منطقه را تنها شهر جهان محسوب کرد که بیش از هفت‌هزار سال در آن زندگی در جریان بوده است.
