شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه هادی شفیعی گزارش خطا دژ زیویهتاریخیسقزجاذبه تاریخیجاذبههای تاریخی سقزمهمترین محوطه‌های باستانی شمال غرب ایران مهم‌‌ترین محوطه باستانی شمال غرب ایراندژ زیویه از بزرگ‌ترین و مهم‌‌ترین محوطه‌های باستانی در شمال غرب ایران است. این محوطه در ۵۵ کیلومتری جنوب‌شرقی شهرستان سقز و در شمال روستایی موسوم به همین نام قرار دارد. موقعیت خاص طبیعی تپه زیویه در چشم‌انداز اطراف علت اصلی و اساسی برای بنای چنین دژی را مسجل و مستدل می‌نماید. به عبارت دیگر، وضعیت تپه نسبت به ارتفاعات مجاور از نظر استراتژیکی دارای اهمیت خاصی است. قسمت شمالی تپه دارای شیب نسبتاً تند و قسمت جنوبی آن نیز در اغلب بخش‌ها صخره‌ای و به‌صورت دیواره‌ای پرشیب است که دسترسی به تپه را از این جهات مشکل یا غیرممکن می‌سازد. تنها در جبهه‌های غربی و شرقی تپه است که از رهگذر شیبی ملایم دستیابی به قله تپه میسر است. در دامنه جنوبی و در زیر صخره‌ها به ارتفاع ۵۰ متری از زمین‌های اطراف غار نسبتاً بزرگی قرار دارد که شاید در گذشته سازندگان و معماران دژ توانسته باشند از درون تأسیسات دژ راهی به آن پیدا کنند.اعتبار و شهرت جهانی زیویه به سال ۱۳۲۵ خورشیدی بر می‌گردد که بر اثر عوامل جوی و ریزش برف و باران قسمتی از رأس تپه تخریب گردید و آثار و اشیای مدفون در آن به‌صورت اتفاقی کشف شد، آثار کم‌نظیر و نادری که بعدها زینت‌بخش ده‌ها موزه و کلکسیون داخلی و خارجی شد، «به قول دیاکونوف، شرق شناس مشهور روسی، آثار به‌دست‌آمده از زیویه بیشتر ساخته دست صنعت‌گران محلی و مردم آن ناحیه از کردستان است و منشاء اغلب مصنوعات هنری دفینه سقز، همان ناحیه سقز است و اشیاء مزبور آثار هنری ساکنان اصلی جبال زاگرس و به‌خصوص سرزمین ماننا می‌باشند». ارسال مطالب بیشتر
مهم‌‌ترین محوطه باستانی شمال غرب ایراندژ زیویه از بزرگ‌ترین و مهم‌‌ترین محوطه‌های باستانی در شمال غرب ایران است. این محوطه در ۵۵ کیلومتری جنوب‌شرقی شهرستان سقز و در شمال روستایی موسوم به همین نام قرار دارد. موقعیت خاص طبیعی تپه زیویه در چشم‌انداز اطراف علت اصلی و اساسی برای بنای چنین دژی را مسجل و مستدل می‌نماید. به عبارت دیگر، وضعیت تپه نسبت به ارتفاعات مجاور از نظر استراتژیکی دارای اهمیت خاصی است. قسمت شمالی تپه دارای شیب نسبتاً تند و قسمت جنوبی آن نیز در اغلب بخش‌ها صخره‌ای و به‌صورت دیواره‌ای پرشیب است که دسترسی به تپه را از این جهات مشکل یا غیرممکن می‌سازد. تنها در جبهه‌های غربی و شرقی تپه است که از رهگذر شیبی ملایم دستیابی به قله تپه میسر است. در دامنه جنوبی و در زیر صخره‌ها به ارتفاع ۵۰ متری از زمین‌های اطراف غار نسبتاً بزرگی قرار دارد که شاید در گذشته سازندگان و معماران دژ توانسته باشند از درون تأسیسات دژ راهی به آن پیدا کنند.اعتبار و شهرت جهانی زیویه به سال ۱۳۲۵ خورشیدی بر می‌گردد که بر اثر عوامل جوی و ریزش برف و باران قسمتی از رأس تپه تخریب گردید و آثار و اشیای مدفون در آن به‌صورت اتفاقی کشف شد، آثار کم‌نظیر و نادری که بعدها زینت‌بخش ده‌ها موزه و کلکسیون داخلی و خارجی شد، «به قول دیاکونوف، شرق شناس مشهور روسی، آثار به‌دست‌آمده از زیویه بیشتر ساخته دست صنعت‌گران محلی و مردم آن ناحیه از کردستان است و منشاء اغلب مصنوعات هنری دفینه سقز، همان ناحیه سقز است و اشیاء مزبور آثار هنری ساکنان اصلی جبال زاگرس و به‌خصوص سرزمین ماننا می‌باشند».
