شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه vahid R گزارش خطا چشمه گل افشان تنگکنارکجالبترینبهترین جاذبه‌های گردشگری ایرانجاذبه طبیعیگل افشان کنارکسفری به آتشفشان گِل سفری به آتشفشان گِلمنتهی الیه جنوب شرقی ایران، کنار آب‌های گرم اقیانوس هند یکی از عجیب‌ترین و بکرترین منطقه هایی است که می‌توانید برای یک سفر شگفت انگیز انتخابش کنید.«گل فشان تنگ» نادرترین پدیده ای است که از دل زمین می‌جوشد و تجربه دیدنش برایتان تکرارناشدنی خواهد بود.اهالی قدیمی روستاهای استان سیستان و بلوچستان، روی گل فشان هایشان اسم «بولوبولو» گذاشته اند. اسمی که احتمالا از صدایی می‌آید که موقع غل زدن گل‌ها از دهانه شنیده می‌شود. اهالی چابهار هم گل فشان ها- به خصوص گل فشان منطقه‌ی تنگ- را «پانگ» صدا می‌زنند. پانگ در زبان بلوچی به معنی «ناف» است. انگار مردم بومی بلوچستان معتقدند گل فشان ها، ناف‌های زمین هستند.گل فشان‌ها یکی از عجیب‌ترین و جذاب‌ترین پدیده‌های زمین شناسی اند. گل و لای مثل چشمه آب از زیرزمین می‌جوشند و بالا می‌آیند و از دهانه هایی آتش فشانی بیرون می‌زنند. وقتی گل سرد مدام از این دهانه‌ها بیرون می‌آید و در اطراف دهانه روی هم انباشته می‌شود، کم کم شکلی مخروطی اطراف دهانه به وجود می‌آورد. مخروطی که بسته به سن گل فشان، بزرگ یا کوچک است. گل فشان هایی که گل سرد دارند، بر اثر حرکت و فشار لایه‌های زمین ایجاد شده اند.چجوری بریم؟اگر ساکن پایتخت هستید و تصمیم دارید از تهران راهی چابهار شوید، باید مسیری حدود دو هزار کیلومتر را طی کنید. اتومبیل شخصی، اتوبوس، قطار و هواپیما همه گزینه هایی هستند که می‌توانند شما را به چابهار برسانند. اگر وقت تان کم است، مطمئنا هواپیما بهترین گزینه است. پروازی که مستقیما از تهران، به سمت چابهار حرکت می‌کند و در فرودگاه بندر آزاد چابهار، شما را به زمین می‌نشاند. اگر قطار را انتخاب کنید، باید اول از تهران به زاهدان بروید و بعد از آن جا با اتوبوس راهی چابهار شوید. از تهران به چابهار و برعکس هم یک روز در میان، اتوبوس هایی در حال رفت و آمدند. رفت و برگشت به چابهار با اتوبوس و قطار، چهار روزی وقت تان را خواهدگرفت. اما اگر با اتومبیل شخصی قصد سفر دارید، باید در مسیرتان از قم، کاشان، نایین، یزد، کرمان، ایرانشهر و سرباز بگذرید و بعد از همان سمت شهر سرباز، وارد چابهار شوید. وقتی به چابهار رسیدید، اهالی گرم بلوچستان با اولین درخواست، شما را به سمت گل فشان‌ها راهنمایی خواهندکرد. حدود 70 کیلومتری که از چابهار فاصله بگیرید، در مسیر رسیدن به بندر کُنارک، در دشت کهیر و نرسیده به روستای تنگ، تابلوی «کوه گل فشان بندر تنگ» را خواهیددید.وقتی به منطقه رسیدید، با یک بیایان وسیع با سه تپه بزرگ رو به رو می‌شوید. یکی از تپه‌ها که از دو تای دیگر، بلندتر و مخروطی شکل‌تر است، کوهی است که محلی‌ها «کوه تنگ» صدایش می‌کنند.سفر به شهر چابهار و مناطق اطرافش، یک سفر تفریحی است. بهتر است روی لباس هایتان یک بادگیر به تن کنید و یک جفت کفش صندل راحت و یک دست لباس اضافی هم همراه تان داشته باشید. امکان ندارد به بالای کوه گل فشان برسید، جوشش گل از داخل زمین را ببینید و هوس نکنید به گل هایی که غُل می‌زنند، دست بزنید. پس با برداشتن لباس اضافی، خیال خودتان را از تماس دل نشین با گل‌ها راحت کنید. بالارفتن از کوه با ارتفاعی نه چندان زیاد، کار سختی نیست، اما چون ممکن است هوا بارانی باشد، بهتر است کفش مناسب پیاده روی به پا کنید. وقتی بالای کوه رسیدید، صندل بپوشید یا کفش تان را در بیاورید تا پایتان کاملا با گل‌ها تماس داشته باشد. گل فشان فعال تنگ، حالا بعد از فعالیت تقریبا صد ساله اش به کوهی با ارتفاع صد متر تبدیل شده؛ کوهی وسط یک بیایان وسبع. برای رسیدن به کوه گل فشان، باید از چاله ای که دو متری عمق دارد و در فاصله حدود دویست متری کوه کنده شده، بگذرید و بعد از کوه بالا بروید تا به قله اش برسید. این جا و در بالاترین نقطه، چاله ای به قطر کمتر از یک متر و عمق حدودا نیم متر وجود دارد که دیدنش برایتان سخت است، اما از همین چاله کوچک هر یک دقیقه، کمی گل با صدایی خاص مثل ترکیدن یک حباب بیرون می‌زند. حباب هایی از گل، که رنگ و طرح جذابی دارند. ارسال مطالب بیشتر
سفری به آتشفشان گِلمنتهی الیه جنوب شرقی ایران، کنار آب‌های گرم اقیانوس هند یکی از عجیب‌ترین و بکرترین منطقه هایی است که می‌توانید برای یک سفر شگفت انگیز انتخابش کنید.«گل فشان تنگ» نادرترین پدیده ای است که از دل زمین می‌جوشد و تجربه دیدنش برایتان تکرارناشدنی خواهد بود.اهالی قدیمی روستاهای استان سیستان و بلوچستان، روی گل فشان هایشان اسم «بولوبولو» گذاشته اند. اسمی که احتمالا از صدایی می‌آید که موقع غل زدن گل‌ها از دهانه شنیده می‌شود. اهالی چابهار هم گل فشان ها- به خصوص گل فشان منطقه‌ی تنگ- را «پانگ» صدا می‌زنند. پانگ در زبان بلوچی به معنی «ناف» است. انگار مردم بومی بلوچستان معتقدند گل فشان ها، ناف‌های زمین هستند.گل فشان‌ها یکی از عجیب‌ترین و جذاب‌ترین پدیده‌های زمین شناسی اند. گل و لای مثل چشمه آب از زیرزمین می‌جوشند و بالا می‌آیند و از دهانه هایی آتش فشانی بیرون می‌زنند. وقتی گل سرد مدام از این دهانه‌ها بیرون می‌آید و در اطراف دهانه روی هم انباشته می‌شود، کم کم شکلی مخروطی اطراف دهانه به وجود می‌آورد. مخروطی که بسته به سن گل فشان، بزرگ یا کوچک است. گل فشان هایی که گل سرد دارند، بر اثر حرکت و فشار لایه‌های زمین ایجاد شده اند.چجوری بریم؟اگر ساکن پایتخت هستید و تصمیم دارید از تهران راهی چابهار شوید، باید مسیری حدود دو هزار کیلومتر را طی کنید. اتومبیل شخصی، اتوبوس، قطار و هواپیما همه گزینه هایی هستند که می‌توانند شما را به چابهار برسانند. اگر وقت تان کم است، مطمئنا هواپیما بهترین گزینه است. پروازی که مستقیما از تهران، به سمت چابهار حرکت می‌کند و در فرودگاه بندر آزاد چابهار، شما را به زمین می‌نشاند. اگر قطار را انتخاب کنید، باید اول از تهران به زاهدان بروید و بعد از آن جا با اتوبوس راهی چابهار شوید. از تهران به چابهار و برعکس هم یک روز در میان، اتوبوس هایی در حال رفت و آمدند. رفت و برگشت به چابهار با اتوبوس و قطار، چهار روزی وقت تان را خواهدگرفت. اما اگر با اتومبیل شخصی قصد سفر دارید، باید در مسیرتان از قم، کاشان، نایین، یزد، کرمان، ایرانشهر و سرباز بگذرید و بعد از همان سمت شهر سرباز، وارد چابهار شوید. وقتی به چابهار رسیدید، اهالی گرم بلوچستان با اولین درخواست، شما را به سمت گل فشان‌ها راهنمایی خواهندکرد. حدود 70 کیلومتری که از چابهار فاصله بگیرید، در مسیر رسیدن به بندر کُنارک، در دشت کهیر و نرسیده به روستای تنگ، تابلوی «کوه گل فشان بندر تنگ» را خواهیددید.وقتی به منطقه رسیدید، با یک بیایان وسیع با سه تپه بزرگ رو به رو می‌شوید. یکی از تپه‌ها که از دو تای دیگر، بلندتر و مخروطی شکل‌تر است، کوهی است که محلی‌ها «کوه تنگ» صدایش می‌کنند.سفر به شهر چابهار و مناطق اطرافش، یک سفر تفریحی است. بهتر است روی لباس هایتان یک بادگیر به تن کنید و یک جفت کفش صندل راحت و یک دست لباس اضافی هم همراه تان داشته باشید. امکان ندارد به بالای کوه گل فشان برسید، جوشش گل از داخل زمین را ببینید و هوس نکنید به گل هایی که غُل می‌زنند، دست بزنید. پس با برداشتن لباس اضافی، خیال خودتان را از تماس دل نشین با گل‌ها راحت کنید. بالارفتن از کوه با ارتفاعی نه چندان زیاد، کار سختی نیست، اما چون ممکن است هوا بارانی باشد، بهتر است کفش مناسب پیاده روی به پا کنید. وقتی بالای کوه رسیدید، صندل بپوشید یا کفش تان را در بیاورید تا پایتان کاملا با گل‌ها تماس داشته باشد. گل فشان فعال تنگ، حالا بعد از فعالیت تقریبا صد ساله اش به کوهی با ارتفاع صد متر تبدیل شده؛ کوهی وسط یک بیایان وسبع. برای رسیدن به کوه گل فشان، باید از چاله ای که دو متری عمق دارد و در فاصله حدود دویست متری کوه کنده شده، بگذرید و بعد از کوه بالا بروید تا به قله اش برسید. این جا و در بالاترین نقطه، چاله ای به قطر کمتر از یک متر و عمق حدودا نیم متر وجود دارد که دیدنش برایتان سخت است، اما از همین چاله کوچک هر یک دقیقه، کمی گل با صدایی خاص مثل ترکیدن یک حباب بیرون می‌زند. حباب هایی از گل، که رنگ و طرح جذابی دارند.
