شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه محمد ابراهیمی گزارش خطا مراسم پنجاه به دررسم و آیینقزوینآیین پنجاه بدر ، روز خاص قزوینی هاآب در زندگی قزوینی‌ها، مقدس‌ترین و حیاتی‌ترین عنصر طبیعت است چه اینکه معیشت انسان‌ها در این ناحیه با درخت و گیاه عجین شده و درخت و گیاه بدون آب معنایی و انسان نیز بدون ثمرات درخت و گیاه حیاتی ندارد. قزوین برخلاف این مهر و موم‌ها که شاهد غارت منابع آبی خود بود، هرگز سرزمین بی‌آبی و خست آسمان محسوب نمی‌شده بلکه در طول قرن‌ها این ناحیه با برخورداری از کوه‌هایی که محاط بر شهر بودند و چشمه‌های جوشان و رودخانه‌های دائمی که از این کوه‌ها جاری می‌شد، همواره در میان کمربندی از باغات انبوه و زمین‌های کشاورزی سرسبز محصور بود. بنابراین هیچ‌چیز نمی‌توانست مانند بحران کم‌آبی، حیات و معیشت مردمان این خطه را تهدید کند. کم‌آبی یعنی کم محصولی، گرسنگی و کم درآمدی و تکرار آن یعنی مرگ همه‌چیز. اما برعکس سال زراعی پر آب و به‌دوراز کم‌آبی، برای قزوینی‌ها سعادتی پربار بود که باید به شیوه‌ای از عهده شکر آن و تقاضای تکرار آن برمی‌آمدند. پس مراسم و مناسکی برای روز باران و تکریم آب تدارک دیده و این روز می‌بایست در انتهای سال بارش برگزار می‌شد. ۵۰ روز پس از آغاز بهار یعنی درست در روز ۱۹ اردیبهشت‌ماه در قزوین انتهای سال باران محسوب می‌شود و در پایان این ۵۰ روز اگر قزوینی‌ها سال پربارانی را تجربه کرده باشند نماز شکر وگرنه نماز باران را بجا می‌آوردند تا برای سال بارانی جدید شاهدباز بودن درهای آسمان باشند بر همین اساس در ادوار بعدی این آیین بانام پنجاه بدر در قزوین معروف شد و تا دوره معاصر کماکان ادامه داشته است. از طبخ غذای نذری تا قرائت دعای شکر آنچه امروز به‌عنوان رسم پنجاه بدر در قزوین به یادگار مانده بیشتر شامل مناسکی که یادگار عصر قاجار است، می‌شود. پخت و توزیع غذاهای نذری ازجمله آش رشته و دُیماج و انواع تنقلات چون شیرینی باقی‌مانده از عید، خوردن هندوانه، آجیل مشگل‌گشا و میوه نیز بخش دیگری از مراسم پنجاه به در را شامل می‌شود. این مراسم معمولاً با جمعیتی بین ۳ تا ۵ هزار نفر در باغ‌های جنوبی قزوین در قسمت مصلا برگزار می‌شود هرچند که گاه نیز این جمعیت پارک‌‌های دیگر نواحی شهر را برای برگزاری این مراسم انتخاب می‌کنند اما مرکز اصلی انجام این آیین منطقه مصلا است. ارسال مطالب بیشتر
پنجاه بدر ، روز خاص قزوینی هاآب در زندگی قزوینی‌ها، مقدس‌ترین و حیاتی‌ترین عنصر طبیعت است چه اینکه معیشت انسان‌ها در این ناحیه با درخت و گیاه عجین شده و درخت و گیاه بدون آب معنایی و انسان نیز بدون ثمرات درخت و گیاه حیاتی ندارد. قزوین برخلاف این مهر و موم‌ها که شاهد غارت منابع آبی خود بود، هرگز سرزمین بی‌آبی و خست آسمان محسوب نمی‌شده بلکه در طول قرن‌ها این ناحیه با برخورداری از کوه‌هایی که محاط بر شهر بودند و چشمه‌های جوشان و رودخانه‌های دائمی که از این کوه‌ها جاری می‌شد، همواره در میان کمربندی از باغات انبوه و زمین‌های کشاورزی سرسبز محصور بود. بنابراین هیچ‌چیز نمی‌توانست مانند بحران کم‌آبی، حیات و معیشت مردمان این خطه را تهدید کند. کم‌آبی یعنی کم محصولی، گرسنگی و کم درآمدی و تکرار آن یعنی مرگ همه‌چیز. اما برعکس سال زراعی پر آب و به‌دوراز کم‌آبی، برای قزوینی‌ها سعادتی پربار بود که باید به شیوه‌ای از عهده شکر آن و تقاضای تکرار آن برمی‌آمدند. پس مراسم و مناسکی برای روز باران و تکریم آب تدارک دیده و این روز می‌بایست در انتهای سال بارش برگزار می‌شد. ۵۰ روز پس از آغاز بهار یعنی درست در روز ۱۹ اردیبهشت‌ماه در قزوین انتهای سال باران محسوب می‌شود و در پایان این ۵۰ روز اگر قزوینی‌ها سال پربارانی را تجربه کرده باشند نماز شکر وگرنه نماز باران را بجا می‌آوردند تا برای سال بارانی جدید شاهدباز بودن درهای آسمان باشند بر همین اساس در ادوار بعدی این آیین بانام پنجاه بدر در قزوین معروف شد و تا دوره معاصر کماکان ادامه داشته است. از طبخ غذای نذری تا قرائت دعای شکر آنچه امروز به‌عنوان رسم پنجاه بدر در قزوین به یادگار مانده بیشتر شامل مناسکی که یادگار عصر قاجار است، می‌شود. پخت و توزیع غذاهای نذری ازجمله آش رشته و دُیماج و انواع تنقلات چون شیرینی باقی‌مانده از عید، خوردن هندوانه، آجیل مشگل‌گشا و میوه نیز بخش دیگری از مراسم پنجاه به در را شامل می‌شود. این مراسم معمولاً با جمعیتی بین ۳ تا ۵ هزار نفر در باغ‌های جنوبی قزوین در قسمت مصلا برگزار می‌شود هرچند که گاه نیز این جمعیت پارک‌‌های دیگر نواحی شهر را برای برگزاری این مراسم انتخاب می‌کنند اما مرکز اصلی انجام این آیین منطقه مصلا است.
