هنری که لنگرودی‌ها به آن می‌بالند

هنری که لنگرودی‌ها به آن می‌بالند

کدوی منقوش از جمله صنایع دستی بومی استان گیلان(به‌خصوص لاهیجان و لنگرود) است که به «قلیان کویی» معروف است و در گذشته برای ساختن قلیان از آن استفاده می‌شد.
این محصول که مایه افتخار گیلانیان است، پیش از این به عنوان ظرف نگهداری حبوبات نیز کاربرد داشت.
امروزه به علت رواج ظرف‌های مصنوعی، بازار کدوی منقوش از رونق افتاده است ولی هنوز به عنوان پایه قلیان در روستاها و پایه چراغ (آباژور) در شهرها خریدار دارد.
کدوی منقوش که برای قلیان، پایه چراغ یا نقاشی تهیه شود، هنگام رشد بر روی گیاه قالب‌گیری می‌شود.
پیش از آن که گیاه به رشد کامل خود برسد، به مدت 15 روز، روزی دو بار با دست به آن شکل می‌دهند.
برای تهیه زیر قلیانی مرغوب یا کدوی منقوش تزئینی، کدوها را چندین روز در قالب قرار می‌دهند. قالب‌ها به اشکال مختلف هندسی چند پهلو، بیضی و گردند.
کدو در حال رشد به بدنه قالب می‌چسبد و شکل آن را به خود می‌گیرد و وقتی مراحل تهیه کدوی مناسب نقاشی به پایان رسید، هنرمند گیلانی با ابزاری نوک‌تیز نقش‌های دلخواه خود را روی بدنه آن حکاکی می‌کند. سپس به مدت 10 تا 15 روز کدو در سایه قرار می‌گیرد تا خشک شود. در این زمان دیگر کدو برای رنگ‌آمیزی آماده شده است.
نقوش روی کدو، گل‌ها و خطوط الهام‌گرفته از نقوش ختایی است که بعد از کشیدن نقوش و خشک شدن در مراحل مختلف با پوست انار و دانه‌های اسپند و زاج سیاه، رنگ می‌شود.
این محصول در تنالیته‌های مختلف قهوه‌ای و کرم دیده می‌شود.

منبع:http://chtn.ir/
هنری که لنگرودی‌ها به آن می‌بالند
هنری که لنگرودی‌ها به آن می‌بالند
هنری که لنگرودی‌ها به آن می‌بالند
هنری که لنگرودی‌ها به آن می‌بالند

مطالب بیشتر
[username]

[username] [shamsidatetime]

[postbody]