شیرکوه نام مجموعه کوه‌هایی در استان یزد است. این کوه‌‌‌ها که مساحتی معادل سه هزار کیلومتر مربع را شامل می‌شوند از جنوب‌غربی شهر یزد شروع و تا جنوب‌شرقی آن ادامه دارند.در غرب یزد پهنای آن ۱۰ کیلومتر و طول آن حدود ۷۵ کیلومتر میباشد.
در فصل زمستان این کوهستان غالباً از برف و یخ پوشیده است و آب بخش اعظمی از استان یزد را تامین می‌کند .
از نظر تقسیم بندی، از شیرکوه به عنوان یکی از کوه‌های منفرد ایران یاد شده لیکن در حقیقت بخشی از رشته‌کوه زاگرس است که دارای قله‌های بلندی بوده و ارتفاع بلندترین نقطه آن از سطح دریا در حدود ۴۰۷۵ متر است.
به نظر می‌رسد وجه تسمیه این کوه به دلیل شباهت آن به یک شیر خفته بر دستانش از فاصله دور باشد.
اسامی تعدادی از قله‌های شیرکوه :
قله شیرکوه با ارتفاع ۴۰۷۵ متر در قسمت جنوب‌غربی روستای “ده‌بالا” و قله آسمان‌نما در جنوب آن قرار دارد.
قله «برفخانه طزرجان» با ارتفاع ۳۹۹۰ متر شامل «میل‌برفخانه»، قله غربی برفخانه، قله اصلی برفخانه و سوزنی‌های برفخانه که مشرف به بخش طزرجان بوده و دیواره‌ها و سوزنی‌های بسیار زیبایی دارد.
قله سنگی «بنادک» که مشرف به روستای “بنادک” و در شمال‌غربی بخش «منشاد» قرار دارد. ارتفاع بنادک ۲۰۴۰ متر و به علت داشتن دیواره و مسیرهای صخره‌ای قابل اهمیت است.
این قله در واقع یک سوزنی یا برج سنگی است که قسمت‌های بالای آن برای صعود به کار فنی نیاز دارد.
کوه منشاد با ارتفاع ۳۸۷۵ متر و شامل قله هایی به نام «منشاد»، «خیبر»، «مهریز»، «نیریز» در قسمت جنوب‌شرقی بخش منشاد قرار گرفته است.
برج «ارنان» با ارتفاع ۲۸۹۹ متر که جدا از منطقه شیرکوه و در جنوب آن در دل کویر «ابرقو» در بخش «نیر» به شکل یک برج عظیم سنگی بسیار زیبا خودنمایی می‌کند.
شش گیاهی بسیار خوب منطقه شیر کوه که حدود 80 درصد تنوع گیاهی استان یزد را تشکیل داده، آنرا از جمله مهمترین و زیباترین مناطق استان یزد قرار داده است.
شیرکوه به لحاظ گونه‌های گیاهی در استان یزد غنی‌ترین منطقه است،تنها در یک منطقه 50 هزار هکتاری در شیرکوه 600 گونه گیاهی شناسایی شده، مانند:کاسنی،گل حسرت،زیره سبز،گل ختمی،زیره سیاه،خاکشیر و.... طبیعتا به دنبال بافت گیاهی مناسب، تنوع جانوری قابل توجهی هم در این منطقه وجود دارد.
برای رسیدن به شیرکوه باید به شهرتفت در سی کیلومتری یزد و از آنجا به روستائی ییلاقی به نام "ده‌بالا" که با ارتفاع ۲۶۰۰ متر از سطح دریا، ۲۰کیلومتر از شهرتفت فاصله دارد و سپس به روستای "شیخ‌علیشاه" راهی شد
برای صعود به شیرکوه مسیرهای گوناگونی وجود دارد از جمله: دره سوسن، دره شمس، بردستان سانیچ، لابیدشیر، بیدکبکان، لابیدسرخ، لاگردو، لایخچال و آب‌ریز.
مسیر آب‌ریز دارای دو مسیر فرعی به نام‌های "دره‌نجیب" و "لاسرگون" میباشد. وجه تسمیه آن نیز وجود تنگه‌ای است با شیب تند و نسبتا طولانی به نام "دره‌نجیب" که سخت‌ترین بخش صعود به قله شیرکوه است.
منبع:
http://koohnavardi-taft.blogfa.com/
http://mehregankazeroon.blogfa.com/cat-8.aspx
http://www.ghajer.com/news/show/1564
http://kermankoh.blogfa.com/post-81.aspx
http://www.varkesh.com/
