تالاب میانگران

تالاب میانگران که از تالاب‌های مطرح کشور است، با فاصله کمتر از 1500 متر از محدوده شهر ایذه در شمال شهر ایذه قرار دارد و پیرامون آن را رشته کوه هایی مرتفع از جمله کوههای کهک و کژگرد فرا گرفته و آن را همانندی جامی زرین در بر گرفته است. تالاب میانگران از چهار جهت شهر ایذه قابل مشاهده است و پس از ورود به شهر ایذه با قرار گرفتن در جاده پیون یا جاده دسترسی به کول فره، پرچستان و دیگر روستاهای در مسیر می‌توان به مشاهده تالاب پرداخت. وسعت این تالاب به طور میانگین 2500 هکتار است که در فصول پرآبی به خصوص زمستان و اوایل بهار به بیش از 3000 هکتار نیز می‌رسد و در سالهای کم باران و فصل خشک وسعت آن کمتر از 2500 هکتار نیز می‌رسد.
روستاههای پیرامون تالاب شامل میانگران علیا، خنگ کرمعلیوند، خنگ یارعلیوند، مبانگران سفلی، خنگ اژدر، پرچستان فاضل، پرچستان علی، پرچستان گورویی، پرچستان اورک، کول فرح، راسوند و بلوطک شیخان می‌باشد. این تالاب به نام‌های پرچستان(گورویی و اورک شالو)، شیخان، فاروم(قلعه گژدم) و منقار نیز نامیده ...مشاهده کامل متن می‌شود.
منبع درآمد مردم حاشیه تالاب میانگران از طریق دامداری و کشاورزی به خصوص کشت گندم، جو، ماش و برنج است. جاده آسفالته ایذه- پیون، جاده آسفالته ایذه- کول فرح و روستای پرچستان از جمله راههای دسترسی به تالاب میانگران است. این تالاب فاقد پوشش انبوه نیزار است ولی به صورت پراکنده و خصوصا" حاشیه آن دارای پوشش نی، لویی و جگن می‌باشد.
این تالاب زیستگاه بسیار مهم پرندگان آبزی و کنار آبزی است که سالیانه حدود 50 هزار پرنده مهاجر در فصل زمستان به آن مهاجرت می‌کنند. پرباران‌ترین ماه سال دراین تالاب، دی ماه و کم باران‌ترین آن از اواخر خرداد تا اواسط مهرماه، میانگین تبخیر ماهیانه ‪۱۷۳‬میلیمتر، حداقل رطوبت نسبی ‪۲۵‬درصد است.
هوای منطقه معمولا در فصل تابستان همراه با شرجی و در زمستانها سرد است به گونه‌ای که در پاره‌ای از موارد ارتفاعات اطراف آن از برف پوشیده می‌شود. پوشش گیاهی تالاب عبارت از نی از تیره لوئی و تیره ‬گیاهان مرتعی از خانواده گرامینه، بقولات خارشتر و گیاهان خانواده لگومینوز مانند انواع یونجه یک ساله و شنبلیله‌است. نوعی گیاه محلی به نام شتی و پاوکده نیز وجود داردکه روستائیان از آن برای پوشش منازل خود استفاده می­کنند. از مهم‌ترین گونه‌های جانوری در تالاب میانگران می‌توان تنجه، آنقوت، اردک نوک‌پهن، سرسبز، خوتکا، فلامینگو، گاو چرانک، لک لک سفید، لک لک سیاه، باکلان و حواصیل خاکستری نام برد.
اردک مرمری، اردک سرسفید و غازپیشانی سفید کوچک نیز از جمله پرندگان کمیاب موجود در این تالاب هستند. این تالاب همه ساله در فصل مهاجرت پرندگان پذیرای گونه‌های مختلفی از پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی است.
قورباغه، ‬مار آبی ‬و ماهی گامبوزیا نوروزی گراز نیز از جمله آبزیان این تالاب هستند. از جمله مشکلات تالاب می‌توان به نبود وجود مراکز اقامتی در مجاورت تالاب و همچنین کم شدن سطح آب تالاب در فصل گرم سال است.
ورود پسابهای کشاورزی به تالاب از جمله عوامل تهدیده کننده منطقه است که این تالاب را در معرض نابودی قرار داده‌است. منبع تغذیه تالاب از نزولات جوی و آب‌های ناشی از آب شدن برف‌های ارتفاعات منطقه و حتی بخشی از فاضلاب‌های شهری می‌باشد.
تالاب میانگران یکی از معدود تالاب‌هایی است که علاوه بر دارا بودن جاذبه‌های طبیعی از جاذبه‌های تاریخی به جا مانده از دوره عیلام بهره‌مند است.
خشک شدن پی در پی تالاب و تبدیل بخشی از آن به اراضی کشاورزی، ورود فاضلاب و پساب‌های اراضی کشاورزی و از همه مهم‌تر تصمیم به برداشت آب در طرحی به نام آبیاری اراضی اطراف تالاب میانگران، ازجمله عوامل تهدید کننده این تالاب است که در صورت اتمام طرح آبیاری اراضی اطراف تالاب که بدون دریافت توافقات تکمیلی از سازمان محیط زیست به مرحله اجرا رسیده و هم اکنون با پیشرفت قابل توجهی که داشته متوقف است، بیش از پیش برای تالاب ایجاد مشکل می‌کند.
مصرف بی‌رویه آب از این تالاب در سال 1376 منجر به خشک شدن طبیعت باستانی این تالاب و حمله میلیون‌ها قورباغه به شهر ایذه شد. تالاب میانگران به عنوان میراثی طبیعی که در کنار آثار باستانی تاریخی برجسته ایی همچون نقوش برجسته کول فرح، قلعه گژدم، نقش برجسته خنگ اژدر، نقش برجسته خنگ یارعلیوند و نقش برجسته کمالوند می‌تواند به یک قطب گردشگری تبدیل گردد.
در حال حاضر صید و صیادی در تالاب میانگران صورت نمی‌گیرد ولی در صورت سرمایه‌گذاری کردن، تالاب میانگران قابلیت‌های خوبی از نظر اقتصادی، توریستی و اشتغال‌زایی خواهد داشت. راههای دسترسی به این تالاب یکی جاده آسفالته ایذه – پیون است و دیگری جاده آسفالته ایذه – کول فرح و روستای پرچستان میباشد. متأسفانه علیرغم تمام اهمیت و ارزشی که تالاب‌های استان خوزستان دارند، به درستی و آن طور که شایسته این زیستگاه‌های ارزشمند است، توجه و حفاظتی از آن‌ها صورت نمی‌گیرد و ادامه این روند منجر به نابود شدن این ذخیره‌گاه‌های زیستی خواهد شد همان طور که تاکنون شده است. منابع : http://fa.wikipedia.org/ http://isna.ir/fa/news/92110503025 http://khzdoe.ir/main/index.php?q=mataleb/61&printable=1 http://www.izehpress.com/izeh/attractions/423-izeh-wetland-myangran http://anshan.ir/index.php/2013-12-03-07-36-28/85-2013-11-25-06-23-17