امامزاده پنجه شاه از سده‌های نخست اسلامی محل زیارتی مهمی به شمار می‌آمده است. این بنا از زمان‌های دور از تحصن گاه‌های مطمئن بوده و چنانچه مجرمی به این محل پناهنده می‌شد، هیچکس جرات نمی‌کرد او را به زور از این مکان بیرون بیاورد.
تاریخ ساخت این بنا به دوران سلجوقی باز می‌گردد، ولی اکثر تزئینات داخل آن در دوران قاجار انجام شده است. این بنا که گفته می‌شود مکان دفن یکی از فرزندان امام موسی کاظم است، دارای گنبدی مخروطی شکل با صحن و بارگاه و
ایوان و رواق‌های متعدد و یک ضریح بزرگ چوبی می‌باشد.
در بالای دریچهٔ ضریح کتیبه‌ای از نقره نصب شده ویک بیست شعر به خط نستعلیق روی آن نوشته شده است. مناره‌ای که در کنار سردر شمال صحن قدیم امامزاده است تنها قسمت باقیمانده از دوران سلجوقی می‌باشد، هر چند که هنگام مرمت اخیر نمای اولیهٔ آن نیز تغییر یافته است.
ایوان جلوی آرامگاه با آینه‌کاری و نقاشی نیمهٔ نخست سدهٔ گذشته مزین شده است. سردر آرامگاه، کتیبه‌ای از سنگ مرمر دارد که در آن قصیده‌ای در ستایش امامزادگان دفن شده در آن بقعه کنده کاری شده است.
در مورد نامگذاری بنای این امامزاده گفته می‌شود که پس از رویداد کربلا گروهی از سربازان سپاه یزید دست بریده شدهٔ ابوالفضل را به نشانهٔ پیروزی به بارگاه یزید می‌برده‌اند که با حملهٔ مردم
کاشان ...مشاهده کامل متن رو به رو می‌شوند.
یزیدیان فرار می‌کنند و مردم دست بریده را به این مکان می‌آورند و به خاک می‌سپارند. مجسمهٔ یک دست آدم به نشانهٔ دست بریدهٔ خاکسپاری شده در این مکان پشت شیشه گذاشته شده است.
در بقعه علاوه بر گورهای امامزادگان، گورهای قدیمی دیگر نیز دیده می‌شود، از جمله دو گور برجسته در دو سوی رواق شمالی مرقد که گفته می‌شود یکی از آنها محل خاکسپاری سرهای چند تن از شهدا و دیگری گور صفیه خاتون دختر مالک اشتر می‌باشد.
منابع :
http://fa.wikipedia.org/
http://www.panoramio.com/
http://www.kashanica.com/
http://harameyar.org/
http://wikimapia.org/
