غار باستانی بنوو در جنوب روستای عمادده که از بخشهای
لارستان استان
فارس میباشد قرار دارد. این غار با وسعتی حدود سه هزار متر مربع و با ارتفاعی حدود پنجاه متر در دل کوه گاوبست از رشته کوه‌‌های زاگرس جنوبی واقع شده است.
"
بن " در
گویش محلی به معنای ریشه و " وو " به معنای دادخواهی میباشد. از جاذبه هایی که در طول مسیر
غار بنوو وجود دارد می‌توان به آب انبارها و وجود فسیل موجودات دریایی در ارتفاعات اشاره کرد.
از جاذبههای درون غار می‌توان به بیست و چهار حوضچه آب که با چکیدن قطره‌‌های ممتد از سقف غارتشکیل شده، همچنین آب چک‌های سقف غار، دست خط و نگاره‌های باستانی دیوار غار اشاره کرد.
از عجایب دیگر این غار این که چشمه آب به غایت شیرین آن در تمام فصول سال چه در سالهای پرباران و چه در خشکسالی جاری است. نوشته‌های برجای مانده بر سنگها حاکی از آن است که این محل روزگاری محل سکونت افرادی بوده است که زبان سانسکریت داشته اند و البته سمبلهایی در بنوو حکایت از وجود دین شیوا برستی در عمادده و بخصوص در
غار بنوو دارد.
شیوا یا خدای درهم کوبنده هنکامی که خشم میکیرد نماد نابودی ظلم و ستم میباشد.
...مشاهده کامل متن معمولا بیروان شیوا دوست دارند در انزوا زندگی کنند و با ریاضت‌های فراوان و گاها جند ساله خود را برای کارهای عجیب و غریب اماده کنند.
بسیاری از کارهای مرتاضان هندی ریشه در شیوابرستی دارد. هم چنین سنگ نوشته‌ها و آثار حجاری شده در دل کوه و بر روی سنگها و همچنین منزلگاهها در جاهای مختلف و پراکنده در کوه گاوبست حکایت ازآن دارد که این قبیله نسبتا" بزرگ در جاهای مختلف این کوه زندگی میکرده اند که آثاری را مانند برستو(در زبان محلی) یا بارانستان، قلعه قلات، گورستانهای قدیمی که تا چندی پیش اثر آنها قابل مشاهده بود از خود به جای گذاشته اند.
تا چند سال پیش معبدی نیز در قسمت جنوبی این غار وجود داشت که بیشتر به آتشکده شبیه بود و در حال حاضر بر اثر سهل انگاریها به کلی ویران شده است. با وجود قدمت عظیم این غار و سابقه باستانی و هم چنین آثار بر جای مانده در آن متاسفانه هیچ کوششی از طرف سازمان میراث فرهنگی یا هر نهاد ذیصلاح در خصوص بازدید و کاوش و جستجو در آن صورت نگرفته و تنها کوشش صورت گرفته مربوط به عده ای از باستانشناسان ژاپنی است که گویا قبل از انقلاب به این محل مسافرت نموده اند.
آثار کندو کاوهای غیر مجاز افراد سودجو متاسفانه در جای جای این مکان باستانی به چشم میخورد و بیم آن میرود که آثار با ارزش آن به تاراج رفته باشد. غار بنوو با شماره ۳۰۱۱۹ مورخ ۲۵/۳/۱۳۹۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
غار باستانی بنوو در جنوب عماد شهر و در نود کیلومتری لارستان فارس واقع شده است. پس ازعبور از عماد ده و گذشتن از برکه‌‌های شیخه و حاجی جعفر و طی مسافت 8 کیلومتری مسیر ماشین رو، مسیر پیاده رو آغاز می‌شود.
بعد از گذر از دو تپه مرتفع به دشت مندو (ماندنی) می‌رسیم، دشتی خرم و سرسبز که پوشیده از درختان کنار، انجیر کوهی و بوته‌های گلها و گیاهان بهاری میباشد در این دشت برکه ای نیز وجود دارد که پس از توقفی کوتاه در کنار آن مسیر خود را به طرف کوه گاوبست ادامه می‌دهیم.
در طول راه با گذرگاه‌های صعب العبور و فراز و نشیب‌‌های متعددی مواجه می‌شویم که مناظر طبیعی بسیار زیبایی را دربرابر چشمان ما تصویر می‌کند. وجود درختان و گیاهانی که از گوشه و کنار کوه از دل سنگها روییده اند، زیبایی‌های مسیر را دو چندان کرده است و اشتیاق ما رابه ادامه راه بیشتر می‌کند.
پس از حدود یک و نیم ساعت پیاده روی به غار نزدیک می‌شویم. شکافی بزرگ و عمیق در دل کوه با دیوار سنگ چینی که دهانه غار را محصور کرده، بر دور آن خود نمایی می‌کند.
منابع :
http://www.irancaves.com/
http://www.sohbatenow.ir/
http://www.gerishna.com/
