منطقه حفاظت شده سیاهرود

منطقه سیاهرود رودبار بر اساس مصوبه شماره صد و هفتاد و شش شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیر بنائی دولت) در تاریخ پانزدهم دی ماه سال هزار و سیصد و هفتاد و هشت بعنوان منطقه حفاظت شده سیاهرود رودبار به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.
منطقه حفاظت شده سیاهرود رودبار در فاصله سی و پنج کیلومتری شمال شرقی شهرستان رودبار واقع شده که از شمال به حوزه آبخیز شماره بیست و دو انجیل بن و رودخانه سفیدرود، از جنوب به حوزه آبخیز شماره بیست رودبار، از شرق به مراتع دیلمان و عمارلو و از غرب به رودخانه سفیدرود منتهی می‌شود.
مساحت منطقه مذکور بیست و هشت هزار و دویست و هشتاد و نه هکتار بوده که حدود پنج الی شش هزار هکتار آن جنگل‌‌های نیمه متراکم و بقیه اراضی مرتعی، اراضی کشاورزی و درختان جنگلی پراکنده است.
حداقل ارتفاع منطقه در ناحیه غربی به چهارصد متر می‌رسد.
منطقه حفاظت شده سیاهرود رودبار ...مشاهده کامل متن تماما کوهستانی بوده و دارای عرصه‌‌های جنگلی متراکم و پراکنده، اراضی مرتعی و اراضی کشاورزی وسیع، دره‌های عمیق و پرآب، مناطق صخره ای، چشمه سارهای متعدد و رودخانه‌‌های دائمی می‌باشد.
روستاهای زیادی در داخل محدوده این منطقه پراکنده واقع شده و جاده آسفالته توتکابن به داماش از وسط منطقه عبور می‌کند و همچنین قله بلند درفک در ناحیه شمالی آن قرار گرفته است.
براساس بازدید و بررسی‌های صورت گرفته در مجموع حدود یک سوم از سطح کل منطقه به معنای واقعی جنگلی است. این منطقه دارای چشم اندازهای طبیعی و زیبایی می‌باشد که می‌تواند در جذب توریسم مثمر ثمر واقع شود.
پاسگاه محیط بانی داماش رودبار در داخل محدوده، حفاظت از این منطقه را به عهده دارد.
این منطقه از سمت شمال: از سمت غرب به شرق، از غار اسپهبدان آغاز و روی یال تا قله درفک و روستای لارنه، از آنجا به سمت جنوب غربی تا روستای کوله مرز، امتداد دارد.
از سمت غرب: از شمال به جنوب، از روستای کوله مرز و حد غربی روستای انار کول تا حد شمالی روستا‌های چاک، پشتیان و راجعون ادامه یافته، به سمت جنوب از روستا‌های پلنگ دره، رشی و حد شرقی روستا‌‌های چلگا سر، حاجی ده، حاجی شیر کیا عبور نموده و با عبور از حد غربی روستای سیدان به سمت غرب تا روستای سی سر علیشارود ادامه دارد و از این روستا به سمت جنوب، به حد شرقی روستای مرجان آباد و هرزویل محدود می‌گردد.
از سمت جنوب: از شرق به غرب، از حد شرقی روستای هرزویل و قله خورندشت روی یال به سمت شرق، از حد شمالی روستا‌های دربند خلخال و داغداغان، در امتداد یال ادامه یافته به حد شمالی معدن سنگ سیمان و بیورزین تا قلعه جان و قله لارچاک ختم می‌شود.
از سمت شرق: از جنوب به شمال، از قله خورندشت و و قله لارچاک و حد شمالی معدن سنگ سیمان و بیورزین به سمت شمال در امتداد یال تا حد غربی روستای حشمت آباد سپس به سمت غرب با عبور از روستای ویشان و حد جنوبی روستای پس طالکوه و حد شمالی طالکوه در امتداد شمال شرقی و یال تا حد شرقی روستای ناوه ادامه دارد و از این نقطه مجددا به سمت شرق تا شاه شهیدان ادامه یافته است.
در خصوص وضعیت پوشش گیاهی براساس بررسی‌‌های به عمل آمده حدود سه الی چهار هزار هکتار از عرصه‌‌های طبیعی منطقه حفاظت شده سیاهرود رودبار در ارتفاعات پائین دست پوشیده از درختان پراکنده زربین است.
در حدود پنج الی شش هزار هکتار از کل منطقه در ارتفاعات بالادست ناحیه شمالی و جنوبی، به صورت قطعات پراکنده، پوشیده از جنگل‌‌های انبوه می‌باشد که مهمترین گونه‌های آن عبارتند از: راش، ممرز، بلوط، افرا، نمدار، انجیلی، سرخدار، خرمندی، گردو، گیلاس وحشی و زالزالک.
قسمت اعظم منطقه، اراضی مرتعی و کشاورزی است که در ناحیه جنوبی بخش اراضی مرتعی منطقه، رویشگاه اثر طبیعی ملی سوسن چلچراغ که قبلا به ثبت رسیده و جزء مناطق چهارگانه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفته است.
از مهمترین گونه‌های جانوری منطقه حفاظت شده سیاهرود رودبار می‌توان به مرال، شوکا، پلنگ، خرس قهوه ای، گراز، گربه جنگلی، شغال، تشی، راسو و پرندگانی نظیر کبک، ابیا، دارکوب، عقاب جنگلی، دلیجه و بحری اشاره نمود.

منابع :
http://www.iew.ir/
http://boomegan.com/
http://gilan.doe.ir/
http://boomegan.com/
http://ir.placelandia.com/