ماروسک نام روستایی از توابع بخش سرولایت شهرستان
نیشابور است که در 45 کیلومتری شمال شهر
نیشابور، واقع شده است.
شغل غالب مردم کشاورزی و دامپروری است و از محصولات آن می‌توان به گندم ، جو، سیفی جات و چقندر قند و... اشاره کرد.
روستای ماروسک دارای دوباب مسجد است. مسجد قدیمی روستا سابقه ای حدودا دویست ساله دارد و یک بنای خشت و گلی با سقف چوبی است.
با افزایش جمعیت روستا در دهه شصت مردم تصمیم گرفتند که مسجد بزرگتری بنا کنند ، بنای مسجد جدید توسط استاد اخوان پایه ریزی شد.این مسجد به شکل هیئت امنایی اداره می‌شود و هر ساله در ماههای محرم و صفر دارای مراسم عزاداری است.
تپه قبرستان و سردابه ماروسک:
تپه‌ی قبرستان و سردابه‌ی ماروسک، در شمال
روستای ماروسک واقع شده است. این محوطه از جاده‌ی آسفالته، حدود 400 متر، فاصله دارد.
در این محوطه که قبرستانی قدیمی است ، ظاهراً قبرها با سنگ‌های بزرگ مشخص شده است ، اغلب سنگ قبور، بدون کتیبه می‌باشد. تعدادی از سنگ قبرها که خوانده شده‌اند، حدود 200 سال قدمت دارند.
بر روی تپه‌ی شرق این محل، سردابه‌ای وجود داره که از دو اتاق به موازات یکدیگر و یک راهرو تشکیل شده است. ارتفاع این سردابه از سقف تا کف،
...مشاهده کامل متن حدود 160 سانتی‌متر می‌باشد.
سقف آن، آجری و به شیوه‌ی ضربی ایجاد شده و دیوارها نیز آجری و پوشش آن گچی است. ابعاد آجرها 5*24*24 سانتی‌متر است ، در اتاق غربی، تعداد زیادی اسکلت انسان قرار گرفته‌اند ، مساحت اتاق‌ها 20/5 در 50/4 است.در ضلع شرقی این سردابه، راهرویی به عرض 80 سانتی‌متر وجود دارد که در فاصله‌ی یک متری، با سنگ و خاک، مسدود شده است.
این اثر، که مالکیت آن دولتی است، در تاریخ 10/10/1381، به شماره‌ی 6741 در فهرست آثار ملی ایران، ثبت شده است. از ویژگی‌های بارز این اثر، وجود سردابه و قبرستان قدیمی با سنگ‌قبرهای کتیبه‌دار می‌باشد، قدمت این محوطه به قرن هشتم هجری تا دوره‌ی قاجاریه می‌رسد.
روستای ماروسک به عنوان نقطه ثقل فرهنگی جلگه مارو همیشه دارای مردان بزرگی بوده است. این روستا به علت برخوردار بودن از زمین‌های کشاورزی حاصلخیز و قنات‌های پر آب مورد طمع خوانین و دولتمردان حکومت پهلوی بوده است بدین خاطر گذر افراد زیادی به این روستا افتاده است ، اما مردمانی نیز بوده اند که در دامان همین روستا بزرگ شده اند.
از شخصیت‌های سرشناس روستا می‌توان از حاج آخوند نام برد که پس از تحصیل در حوزه علمیه مشهد در سال حدود 1280 به روستا مراجعه کرد و منبری روستا شد و در کنار امر وعظ، امور ازدواج، طلاق، و نقل و انتقال املاک را نیز بر عهده داشت.
پس از وی افراد دیگری که ملای روستا محسوب می‌شدند می‌توان به ملانبی، ملا محمد باقر، ملا علی اکبر،کربلایی حیدر، ملا صفر علی اشاره کرد.
از دیگر شخصیت‌های معروف روستا می‌توان به زلفو، شندو،خاله کلثوم، عالیه، کربلایی عیدو، عمو علیرضا، قربان زیور و... اشاره کرد
منبع:
http://dehyarimarusk.blogfa.com
http://maroosk.persianblog.ir
http://khorasannews.com/
http://dehyarimarusk.campblog.ir/
