آبشار ایگل

ایگِل روستای آباد و پر رونقی است که در فاصله حدود 25 کیلومتری شمال شرق تهران و 4 کیلومتری غرب اوشان قرار دارد. به گفته اهالی، جمعیت ایگل در تابستان بالغ بر 800 نفر است که در زمستان به کمتر از نصف تقلیل می‌یابد.
ارتفاع این روستا از سطح دریا حدود 2هزار متر است. به روستای ایگِل (EGEL)، ایگُل (EGOL) هم می‌گویند. در مسیر روستا تابلوهایی (فارسی و لاتین) با هر دو نام مشاهده می‌شود.
پس از ورود به روستا، اگر جای پارک پیدا کردید، خودروی خود را پارک کرده و باقی راه را پیاده طی کنید چون از ابتدا تا انتهای روستا و ورود به مسیر آبشار، راه زیادی نیست و بهتر است که لذت قدم زدن در کوچه پس‌کوچه‌های روستا را از دست ندهید.
برای این کار می‌توانید از اولین کوچه روستا به سمت بالا (غرب) حرکت کنید و در غیر این صورت می‌توانید خیابان اصلی را تا انتها رفته و از طریق کوچه‌ای که بر روی آن تابلوی «کوچه آبشار» نصب است، خود را به انتهای روستا و ابتدای جاده خاکی در مسیر آبشار برسانید، در این جاده خاکی جا برای پارک خودرو به اندازه کافی پیدا می‌شود.
از روستا که خارج می‌شوید در همان ابتدای مسیر، باغ‌های سر‌سبز و کوچه‌باغ‌های زیبا با سایه سار درختان حاشیه جاده به شما خوشامد گفته و نوید یک پیاده روی فرح‌بخش را به شما می‌دهند.
بیشتر مسیر تا نزدیک آبشار مملو از باغ‌های میوه -عمدتاً ...مشاهده کامل متن گیلاس و آلبالو- است. به لطف همین باغ‌های فراوان و گسترده ایگل، حتی در این موقع از سال (شهریور ماه) هم انواع و اقسام میوه‌ها در باغ‌های ایگل موجود است.
به‌جز گیلاس و آلبالو؛ سیب گلاب، سیب ترش، آلوچه‌های رسیده به رنگ زرد و قرمز، آلو زرد، آلو سیاه، گردو و ... نیز در این باغ‌ها به وفور مشاهده می‌شود و جالب‌تر از همه اینکه هنوز بر روی شاخه‌های خیلی از درختانِ آلبالو، آلبالو دیده می‌شود. درختانی که تا این موقع از سال هنوز آلبالوی آنها برداشت نشده و به گفته اهالی، صاحبان آنها بنا به دلایل مختلف قصد برداشت محصول آنها را ندارند.
اگر هوس چیدن سیب ترش و یا آلبالو کردید کافی است که در طول مسیر هراز گاهی دست خود را دراز کنید و از میوه‌های درختانی که خارج از باغ‌ها هستند کمی بچینید.
جاده‌ای که به آبشار منتهی می‌شود در ابتدای مسیر (حدود یکی دو کیلومتر اول) ماشین رو است و پس از آن به‌صورت یک راه مالرو با عبور از میان باغ‌ها و گاهی هم از پای کوه شما را در نهایت به آبشار زیبای ایگل می‌رساند.
بیشترِ مسیر مشخص است و مشکل خاصی در پیدا کردن راه ندارید فقط در حدود 15-20 دقیقه پایانی مسیر، به چند دو راهی می‌رسید که کمی گیج کننده است و پیدا کردن مسیر پاکوبِ درست در میان باغ‌ها اندکی مشکل می‌شود که باید حسّی راه را پیدا کرده و از تجارب کوهنوردی قبلی خود در این راه کمک بگیرید.
اگر تابه‌حال به آبشار ایگل نرفته‌اید بهتر است که با یک راه بلد به این مسیر بروید، در غیر این صورت می‌توانید از اهالی و یا سایر گردشگران در طول مسیر کمک بگیرید.
در انتهای مسیر، حدود چند دقیقه مانده به آبشار، راه با سنگ‌های بزرگ مسدود شده که یا باید از روی سنگ‌ها عبور کنید و یا از مسیر پاکوب کمی ارتفاع کم کرده و سنگ‌ها را دور بزنید.
مسیر اصلی پاکوب از پشت سنگ‌ها مجدداً ادامه دارد.

منبع:
http://mehrizan.blogfa.com
http://koohestan-n.persianblog.ir/
http://neshate-koohestan.blogfa.com/