روستای سوسن سرخاب

سوسن سرخاب روستایی از توابع شهرستان اندیکا میباشد که در ۹۰ کیلومتری جنوب شرقی قلعه خواجه و ۱۵۰ کیلومتری مسجد سلیمان قرار دارد.
ارتفاع این روستا از سطح دریا ۶۰۰ متر است دارای آب و هوایی معتدل است.
روستای سوسن سرخاب از طریق شهرهای قلعه خواجه، مسجد سلیمان و ایذه قابل دسترسی می‌باشد و تمام جاده‌های منتهی به این روستا مناسب و اتومبیل‌رو است
سرخاب را برگرفته از سهراب که نام طایفه ساکن در منطقه است گفته اند و سوسنش را نیز به خاطر داشتن گل سوسن نسبت داده اند که چندان موجه نیست و به بررسی نیاز دارد.
ساکنین منطقه، چال سیاه را نقطه آغاز شکل گیری سوسن سرخاب می‌دانند. چال سیاه قسمتی از چشمه است که رنگ آن به سیاهی تمایل دارد که دلیلش می‌تواند سایه انبوه درختانی باشد که آن را احاطه کرده اند یا به جنس زمین آن بستگی داشته باشد.
این منطقه پوشیده از چنار است و می‌توان آن را «چنارستان» نامید, در گویش محلی به آن «چندار» می‌گویند.
مردم روستا با گویش لُری بختیاری صحبت می‌کنند مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
عمده‌ترین منابع تأمین اقتصادی مردم روستا فعالیت‌های زراعی، دامداری و باغداری هستند
محصولات زراعی روستا گندم، ...مشاهده کامل متن جو، عدس و نخود می‌باشد. گردو و بادام از محصولات درختی روستا هستند.
لپک ,زالزالک و کاردین هم در روستا به عمل می‌آید, پرورش زنبور عسل و تولید عسل از فعالیت‌های رایج در این روستا است. محصولات دامی و لبنی نیز به وفور در روستا یافت می‌شود.
روستای سوسن سرخاب روستایی با بافت مسکونی متمرکز است. طبیعت سرسبز با جنگل‌های زیبای اطراف، جویبارهای روان آب در کوچه‌های روستا و درختان زیبای اطراف، رنگ و جلوه‌ای دل‌انگیز به این روستا بخشیده است.
دیوار خانه‌ها معمولاً ضخیم است و در و پنجره‌های آن، از جنس چوب و در ابعاد کوچک انتخاب شده‌اند. سقف مسطح منازل پوششی ساده و زیبا از چوب، خاک، گل و سرشاخة درختان دارد.
حیاط عنصر اصلی خانه‌ها است که انبار و سرویس بهداشتی در آن قرار دارد.
تفرجگاه‌‌های حاشیه رودخانه، چشمه سارهای متعدد و جنگل‌‌های زیبای سوسن از جمله جاذبه‌های طبیعی این روستا می‌باشند.
نقش برجسته دوران عیلامی با سابقه‌ای 3000 ساله، تپه‌های باستانی، شیرهای سنگی، کتیبه و آسیاب‌های آبی، آثار و ابنیه تاریخی به جا مانده در روستا هستند که از سابقة طولانی تاریخ سکونت در روستای سوسن سرخاب حکایت می‌کنند.
مراسم ماندگی یا یادبود خاص‌ترین مراسم آیینی و عشیره‌ای مردم این روستا است که همراه با اجرای سنت‌های قبیله‌ای است.
اجرای مراسم ملی و اعیاد مذهبی نیز در بین آنان اهمیت بسیار دارد. نغمه‌ها و ترانه‌های لُری بختیاری، موسیقی متداول در این روستا است که در مراسم عروسی و شادی‌ها، توسط توشمال‌ها اجرا می‌شود.
گروه‌های توشمال و نوازندگان محلی در بین مردم روستا احترام فراوان دارند.
اجرای انواع بازی‌ها و ورزش‌های محلی چوب‌بازی، دستمال بازی، اسب سواری، تیراندازی، کشتی محلی، چوکلی اری، الختو بازی و گوبازی از جمله سرگرمی‌های مردم روستا به خصوص جوانان است.
پوشاک مردم روستای سوسن سرخاب، لُری است. لباس مردان شامل کلاه نمدی، شلوارهای بسیار گشاد، گیوه و چوخا می‌باشد.
پوشش زنان نیز شلوار گشاد، دامن چاک‌دار، جلیقه و چادر بلند است. لباس زنان معمولاً عبارت از پارچه‌های رنگین و روشن است که منجوق و پولک‌دوزی می‌شوند.
صنایع دستی روستای سوسن سرخاب شامل بافت چوخا، گلیم، خرسک (نوعی قالی)، خورجین، جاجیم، لچک و وریس است
وریس نوعی طناب از جنس موی بز یا خامه و کاموای رنگی که برای نصب چادر و یا بسته‌بندی وسایل استفاده می‌شود.
بافت این محصولات توسط دختران و زنان روستا صورت می‌گیرد.
از جمله مهم‌ترین سوغاتی‌های روستا قارچ محلی، عسل، بادام، گردو، کشک، قره‌قورت و صنایع دستی روستا هستند.
انواع کباب، آش کشک، آش دوغ، شیر برنج، آب قارچ، آب کاردین، موسیر سرخ کرده، گور بوچری از مشهورترین غذاهای محلی این روستا هستند.

منبع:
http://www.ghatreh.com
http://tnews.ir/khabar/52BD14226425.html
http://soosan-e-sorkhab.persianblog.ir/
http://www.tourismpersia.
http://vazeh.com
http://alimovri.persianblog.ir/post/19/
http://www.farvardins.blogsky.com/1390/07/10/post-291/
http://iribcloob.ir/pagenotes/174/7564//tab/1042
http://www.ettelaat.com/etiran/?p=38160