دره تل انبار

دره تل انبار دره‌ی بهشتی که 53 آبشار دارد. این دره در نزدیکی روستای زیارت واقع شده است .
رشته کوه تل انبار بخشی از کوههای البرز شرقی است که در جنوب شهر گرگان قرار دارد و در مرتفع‌ترین قسمت به ارتفاع 3030 متر دارای قله ای به همین نام (تل انبار) می‌باشد .
دره در دامنه شمالی قله قرار دارد و دارای آبشارهای متعددی می‌باشد که در انتها به آبشار دوقلوی روستای زیارت ختم می‌گردد.
این دره از دوبخش اصلی تشکیل میگردد که شامل بخش بالای دره که از یال تل انبار تا آبشار حد واصل منطقه صندوق به منطقه میان وله و همچنین بخش پایینی دره که از آبشار مذکور تا آبشاردوقلو می‌باشد .
دره تل انبار متشکل از ۵۳ آبشار ۲ الی ۴۰ متری است که ۲۰ آبشار آن بیش از ۱۰ متر ارتفاع دارند. برای بازدید از این آبشارها نیاز به مهارت‌های فنی و تجهیزات فرود است.
۲۵ آبشار در این دره نیازمند فرود با طناب است. فصل مناسب برای عبور از این دره از اول تیرماه تا نیمه اول شهریورماه است.
برای رسیدن به ابتدای این دره ۲ مسیر وجود داره که مورد استفاده در صعود قله تل انبار هم قرار می‌گیرد. مسیر چشمه شهربت ...مشاهده کامل متن و دیگری مسیر چمازچال است.
همچنین ابزار کارگاه زدن، دو حلقه طناب ۵۰ متری و یک طناب ۲۰ متری، اطلاع از وضعیت جوی منطقه، آشنایی کامل نفرات به فرود از ملزومات حرکت در این دره است.
شایان ذکر است پس از فرود از آبشار اول این دره، باید مسیر را ادامه داد و راه بازگشت وجود ندارد.
رودخانه با دیواره‌های بلند احاطه شده و همچون کانالی خروشان و کف آلود پایین می‌رود. در این قسمت از مسیر دیگر درختی برای برپایی گارگاه نیست از این رو برای کارگاه زدن باید ازشکاف دیواره‌ها استفاده نمایید.
انتهای این مسیر به آبشار زیارت گرگان ختم می‌شود. نکته مهم در اینگونه برنامه‌ها، توجه به عایق‌بندی صحیح و اصولی پوشاک، غذاها و سایر ملزومات مهم نظیر کیف کمک‌های اولیه است.
گزارش فرود دره تل انبار
از مسیر کناره آبشار زیارت ( مسیر صندوق ) به سمت بالا حرکت نموده و ساعت 30/9 برای صرف صبحانه توقف می‌نمائیم.بعد از صرف صبحانه وطی مسیری کوتاه به دوراهی (چمازچال– میان وله) رسیده و به سمت دره از مسیر میان وله سرازیر می‌شویم .
نخست چند آبشار کوتاه را بدون طناب عبور می‌نمائیم . اولین آبشار 7 متری را با طناب فرود می‌رویم . کارگاه ما یک درخت است . مجددا آبشارهای کوتاهی را دست به سنگ و با خنده و هیجان فراوان فرود می‌رویم .
آب در کف دره به نسبت سالهای پیش ، بیشتر است و این بدلیل بارندگی‌های زیاد امسال است . دو آبشار نسبتا بلند دیگر را هم با ایجاد کارگاه طبیعی و کمک درختان فرود می‌رویم .
آبشار بعدی فرم خاصی دارد . برای فرود از آن باید از یک دهلیز عبور کنیم که کارگاه فرود آن را با یک طناب که به تنه درختان بستیم تقویت مینمائیم . فرود از کنار آب صورت می‌پذیرد .
تا قبل از این آبشار امکان بازگشت وجود دارد اما با گذر از آن، دیواره‌های زیبا و طویل سنگی، دره را در آغوش کشیده اند و بازگشت امکان ندارد .
آبشار 25 متری پیش رویمان دارای یک کارگاه رول است که چندان مورد اطمینان نیست پس کارگاه را با زدن 2 میخ در شکاف سنگها تقویت می‌نمائیم .
مه غلیظی دره را پوشانده و زیبائی دو چندانی به فرودمان داده است . تنه درختان و شاخ و برگی که به همراه سیلاب به دره آمده ، مسیر حرکت را دشوار نموده و باعث تجمع گل و لای گشته که تقریبا تمامی بچه‌ها گهگاهی فرو رفتن تا زانو را در آن تجربه می‌نمایند .
آبشار بعدی چندان بلند نیست .کارگاه آن در یک دیواره سمت راست دره است که برای رسیدن به آن از شکاف کوچک در زیر یک سنگ ابتدا کوله هایمان را به جلو هدایت می‌کنیم و سپس خودمان را به کارگاه می‌رسانیم .
کارگاه یک تسمه است که زیر یک طاقچه قرار دارد .
فرودها یکی پس از دیگری با موفقیت انجام می‌پذیرد و آنچه سخت‌تر می‌نماید جمع آوری و حمل طناب هایی است که کاملا خیس شده اند .
در این قسمت 3 آبشار هفت متری وجود دارد که مسیر عبوری آن از داخل آب است ، اما به صلاحدید سرپرست تیم و برای تنوع یک فرود معلق 50 متری را تجربه می‌کنیم ، با این فرود هر سه آبشار کوتاه را پشت سر می‌گذاریم .
کارگاه ما یک درخت است که روی یک کلاهک روئیده و بعد از 3 متر فرود خودمان رامعلق در هوا می‌بینیم . لذت حاصل از فرود چندان بطول نمی‌انجامد ، زیرا که دو طناب 50 متری که به هم متصل کرده بودیم برای لحظاتی گیر کرد و مسلم، صعود 5 الی 6 متری را به یک طاقچه انجام میدهد و خوشبختانه با وارد کردن فشار و شوک به طناب آنرا آزاد می‌نماید.
بعد از فرود به شکافی می‌رسیم به عرض حدود 70 سانتیمتر که با زدن رکاب از آبشار 3 متری آن فرود می‌آییم . فشار آب ما را به سمت جلو هدایت می‌نماید .
آبشار بعدی به گونه ای است که دید کف دره را غیر ممکن می‌سازد .
این آبشار حدود 30 متر طول داردکه در 10 متر انتهای آن آب بطور کامل روی بدن میریزد.
آبشار‌های مسیر با فاصله کمی از هم قرار دارند. بنا براین وقتی نفرات اول به آبشار بعدی می‌رسند قبل از احداث کارگاه ، اعضای دیگر هم به آنها ملحق می‌شوند .
آبشار پیش رویمان بی شباهت به سرسره آبی نیست و ما فقط با حمایت یک طناب که دور یک سنگ لاخ شده قرار دادیم ، بدون استفاده از ابزار از آن فرود می‌آییم . ریزش باران شدید‌تر شده و سنگها و تنه درختان افتاده در مسیر بسیار لغزنده و خطر ناکند .
کارگاه بعدی 3 مهره بزرگ است که در شکاف سنگها لاخ شده اند و با طنابهای4 الی5 متری که از داخل آنها گذشته و یک حلقه فلزی کارگاه نسبتا مطمئنی را ساخته اند .
این آخرین آبشار 25 متری دره و مهیج‌ترین آن است . چرا که آب به شدت بسیار زیادی روی ما میریزد . فرود در حوضچه ای صورت میگیرد که عمق نسبتاً زیادی دارد .
هوا رو به تاریکی است که ما به مسیر مالرو سمت چپ دره میرسیم . از اینجا به بعد 2 الی 3 آبشار کوتاه و نیز آبشار دوقلوی بلند وجود دارد و بعد کافه جنگلی آبشار زیارت می‌رسیم .
نکات قبل ذکر:
در این مسیر 7 آبشار را می‌توان با احتیاط و بدون استفاده از طناب فرود آمد .
تعداد 8 آبشار زیر 15 متر دارد که نیاز به طناب ریزی دارد .
تعداد 2 آبشار بالای 25 متر و یک آبشار بالای 30 متر وجود دارد که نیاز به استفاده از 2 طناب 50 متری با هم دارد .
بدلیل وجود تنه درختان در مسیر احتمال گیر کردن طناب زیاد است و حمل طناب اضافی ضروری است.
زمان مناسب برای یک گروه 5 الی 6 نفره حدود 7 ساعت است
استفاده از بی سیم ، امکان ارتباط راحت‌تر را میسر می‌سازد چرا که صدای آب و ارتفاع زیاد گاهی ممکن است ارتباط کلامی را مشکل سازد .
ورود به این دره جهت تجربه اندوزی توصیه نمی‌گردد و مکان مناسبی جهت بازآموزی است.

منبع :
باتشکر از گروه کوهنوردی آوا
http://koohsan.blogfa.com/
http://www.yjc.ir/
www.farsnews.com