آتشگاه باکو

آتشگاه باکو

آتشگاه باکو ساختمانی به شکل قلعه است که در منطقه سوراخانی شهر باکو در جمهوری آذربایجان واقع شده است. نمای ظاهری بنای آتشگاه به شکل پنج ضلعی است و دیوارهایی در اطراف آن قرار دارد. یک ورودی مرکزی دارد که در بالای آن هم اتاقی برای پذیرایی از مهمانان به نام بالا خانه ساخته شده است. در حیاط مرکزی ساختمانی چهارگوش قرار دارد که گنبدی بر روی آن قرار گرفته و آتشی در زیر آن گنبد روشن است.
این محراب در قرن هفدهم و هجدهم ساخته شده است. اتاق هایی در اطراف حیاط قرار دارد که در گذشته بزرگان دینی در آن‌ها زندگی می‌کردند. این اتاق‌ها امروزه به شکل موزه مورد بازدید قرار می‌گیرد و در آن‌ها مجسمه هایی هم وجود دارد. در سال ۱۸۸۳ در کنار این آتشگاه تاسیسات نفت و گاز بنا شد و پس از آن این آتشگاه به محلی متروکه تبدیل شد. این بنا از جاذبه‌های گردشگری اصلی شهر است، در سال ۱۹۷۵ تبدیل به موزه شد و از آن زمان تا کنون هر سال حدود پانزده هزار گردشگر به بازدید از این محل می‌روند. در سال ۱۹۹۸ این آتشگاه نامزد ورود به لیست میراث جهانی یونسکو شد. این آتشگاه بر روی میدان گاز طبیعی قرار دارد و به همین دلیل در گذشته گاز از هفت قسمت آن به بیرون میزده و آتش هایی طبیعی در این محل رخ می‌داده است. از آن جایی که گردشگران زیادی به دیدن این آتشگاه می‌روند امروزه گاز طبیعی را به محل کشیده اند تا آتش آتشگاه با این گاز روشن شود.
آتشگاه باکو چگونه به وجود آمد؟
شبه جزیره آبشوران در غرب دریای خزر، میدانی گازی است و از روزنه‌های آن گاز طبیعی به بیرون می‌آید. قبل از اینکه در اواخر قرن ۱۷ در این محل آتشگاه ساخته شود، مردم باکو با دیدن آتش هایی که از هفت سوراخ این محل به بیرون می‌زده است در این محل عبادت می‌کردند و آن را مکانی مقدس می‌دانستند. به همین دلیل تصمیم گرفته شد که در این محل آتشگاهی ساخته شود.
بعد از اینکه اعراب به ایران حمله کردند این محل که عبادتگاهی زردشتی به حساب می‌آمد توسط آن‌ها نابود شد و دوباره مورد مرمت قرار گرفت. بعد از آن، در این که این آتشگاه متعلق به زردشتی‌ها است و یا هندوها اختلاف افتاد چون آتش در میان هر دوی این ادیان، مقدس است و گروهی از هندوها هم ادعا کردند که این آتشگاه محلی برای عبادت آن‌ها است.
آتشگاه باکو
آتشگاه باکو
آتشگاه باکو

مطالب بیشتر
[username]

[username] [shamsidatetime]

[postbody]