جزیره دزدان دریایی

جزیره دزدان دریایی

جزیره‌ی سنت ماری یا Nosy Boraha، یک جزیره‌ی گرانیتی باریک است که 5 مایل دورتر از خط ساحلی شرقی ماداگاسکار قرار گرفته است. این جزیره‌ی استوایی زیبا با پوشش گیاهی انبوه، سواحل ماسه ای، خلیج‌های کم عمق و صخره‌های مرجانی زمانی محل زندگی هزاران دزد دریایی بوده است. این جزیره به راه‌های دریایی قرن هفدهم و هجدهم نزدیک بوده؛ مسیرهایی که کشتی‌های مملو از ادویه جات، عاج، ابریشم و سایر محصولات گران بها از آن گذر می‌کردند. سنت ماری پناهگاهی امن برای دزدان دریایی فراهم می‌کرده که از آن جا می‌توانستند کشتی‌ها را غارت کنند. خلیج‌های متعدد این جزیره و خورهای کوچک از کشتی دزدان دریایی در برابر طوفان محافظت کرده و میوه‌های فراوان نیز منبع خوبی برای فرو نشاندن گرسنگی آنها بوده است.
سکونتگاه‌های دزدان دریایی در جزیره‌ی سنت ماری اولین بار توسط دزد دریایی معروف انگلیسی به نام آدام بالدریج پایه گذاری شد. این دزد دریایی در سال 1685 از جامائیکا متواری شده (در این کشور برای قتل تحت تعقیب بود) و به سنت ماری آمد. در عرض یک سال بالدریج کنترل آب‌های اطراف سنت ماری و بندر آن را به دست گرفت. او قبایل محلی را تسخیر کرده و روسای آنها را مجبور کرد که به او دام و غذا بدهند.
بالدریج به صورت ساختگی با یک تاجر ثروتمند نیویورکی طرح همکاری ریخته و تجارتی بسیار موفق را شروع کرد که در آن پول و کالاهای مختلف با دیگر دزدان دریایی مبادله می‌شد. بالدریج کالاهای غارت شده از دزدان دریایی را به نیویورک فرستاده و در ازای آن ابزار و مهمات دریافت می‌کرد. بالدریج همچنین مقدار زیادی از منابع جزیره مانند انواع مختلفی از میوه‌ها ( موز، نارگیل، لیمو، پرتقال، آناناس و ...) و حیوان (دام، مرغ، ماهی و لاک پشت) را به دزدان دریایی پیشنهاد می‌نمود. او 10‌ها انبار در جزیره داشت که با گنجینه هایی که خود از سایر دزدان دریایی جمع آوری کرده و کالاهایی که خود با آنها تجارت نموده بود انباشته بودند.
این جزیره در دوران اوج خود، حدود 1000 دزد دریایی را در خود اسکان داده بود که از آن جمله می‌توان به شخصیت‌های افسانه ای و بدنامی مانند کاپیتان ویلیام کید، روبرت کالیفورد، اولیور لواسور، هنری اوری، آبراهام ساموئل و توماس تو اشاره نمود. بالدریج در این جزیره زندگی بسیار شاهانه ای داشته، برای خود عمارت و قلعه‌ی بالای تپه و حرمی از زنان جزیره داشت.
بالدریج همچنین در تجارت برده نیز وارد شده بود. او برده‌ها را در ساحل شرقی ارزان خریده و آنها را به کشتی‌های عبوری می‌فروخت یا آنها را به آمریکا و هند غربی می‌فرستاد. اما زمانی که بالدریج سعی کرد تعدادی از بومی‌های محلی را بفروشد، جمعیت جزیره شورش کرده و قلعه و انبارهای او را ویران کردند و همین موضوع سبب شد که بالدریج در سال 1697 از سنت ماری نیز متواری شود.
بعد از رفتن بالدریج، جمعیت دزدان دریایی با سرعت رو به کاهش گذاشت چرا که آنها قادر نبودند منابع مورد نیاز برای تامین جمعیت را پاسخگو باشند. تا سال 1700، سال‌های طلایی غارت و چپاول به پایان رسید. بسیاری از دزدان دریایی با پذیرش شرایط عفو، تسلیم دولت ماداگاسکار شده و در آنجا ساکن شدند. آنها با دختران محلی ازدواج کرده، خانواده تشکیل داده و در همان جزیره از دنیا رفتند. بقایای این دزدان دریایی در مکانی که همینک با نام قبرستان دزدان دریایی شناخته می‌شود در جزیره‌ی فوربان در خلیجی جنوب Ambodifotatra قرار گرفته است.
امروز، سنت ماری مقصد بسیاری از گردشگرانی است که به دنبال بهشتی استوایی هستند تا بتوانند در آن فعالیت‌های متنوعی مانند غواصی انجام داده و به تماشای وال‌ها بپردازند. قبرستان دزدان دریایی با بوته‌ها و گیاهانی که سرتاسر آن را فرا گرفته نیز یکی دیگر از جاذبه‌های محبوب این مکان به حساب می‌آید.
جزیره دزدان دریایی
جزیره دزدان دریایی
جزیره دزدان دریایی

مطالب بیشتر
[username]

[username] [shamsidatetime]

[postbody]