شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه مریم محمدی گزارش خطا غذای محلیاصفهانشهرکردخلیج فارسآبادانباغ شاهزاده ماهانبندر ترکمنبیرجند چه غذای محلی را کجا بخوریم؟شلیکنه و خورش ریواس را در کردستان بخورید:کردستان را برای سفر انتخاب کنید. به مسیر کوچ عشایر بروید. غذای محلی بخورید و به دل و جگرتان با آش دوغ این مردم دوست داشتنی، حالی اساسی بدهید. راستی یادتان نرود که لباس محلی هم بخرید. از آن ارزان هایش هم پیدا می‌شود هر چند لباس‌های زنانه اش هر دست تا روی یک میلیون قیمت دارد. ماست و سرشیر محلی را هم از سیاه چادرهای عشایر تهیه کنید.یکی از سوپ‌های معروف و خوشمزه مردم کرد، ترخینه است. طعمی خوش و ماندگار دارد و حتما امتحانش کنید. خورش ریواس هم شهرت زیادی دارد. یکی دیگر از غذاهای سنتی مردم کردستان شلیکنه است که اتفاقا ویژه فصل بهار و مخصوص مهمانی‌های دسته جمعی مردم سنندج در فصل بهار است.از حشو، حواری، پاکورا و دال عدس جنوب نگذریدخلیج فارس رفتید، تنگستان بوشهر را هم ببینید هرچند دریا ندارد، اما پاکورا دارد. الان مهم‌ترین سوال زندگی تان همین است که پاکورا دیگر چیست؟ پاکورا نوعی کتلت است که بین مردم دشتستان، تنگستان و هندوستان مشترک است. با همین اسم و با طعم و رنگ و شکل یکسان. غذای سبکی محسوب می‌شود و برای سرو در شب مناسب است. اگر گذرتان به شهر برازجان بوشهر افتاد، پاکورا را در بازارهای قدیمی این شهر تهیه کنید. حالا که تا بوشهر رفته اید، دال عدس یادتان نرود.می دانم که از همین الان بوی سمبوسه و فلافل در این گزارش پیچیده. سس تند قرمز و طعم اصیل این دو غذای سبک را حتما امتحان کنید، اما اینها که سیرتان نمی‌کند. قلیه ماهی که تکراری شده. غذایی به نام حشو. بنیان این غذا هم بر ماهی است. در واقع همان ته چین ماهی است. با ترشی بندری حسابی می‌چسبد. خلاصه بوشهر می‌روید یا خوزستان و در هر شهری که هستید، حشو بخورید.راستی یادتان باشد که همین حشو را در شهری مثل بوشهر، حواری هم می‌گویند. هر دو یک غذاست.این غذا را که بخورید تازه به این نتیجه می‌رسید که همه ارزش این گزارش به معرفی غذاهای جنوبی بوده هر چند دلبندی بیرجند و خورشت ماست اصفهان هم خوشمزه باشد.قلیه دلبندی را از دست ندهیداین بار به خراسان می‌رویم،بیرجند. شهری با باغ‌های دلگشا و بزرگ. پیشنهاد ما این است که تنها دنبال «قلیه دلبندی» بگردید. نامش حتما توجه شما را هم جلب کرده. در لهجه بیرجندی به جگر سیاه، دلبندی می‌گویند. قَروت بادنجان هم اگر حساسیت خاصی ندارید، بخورید. آش هم تا دلتان بخواهد در بیرجند پخته می‌شود. آش ماس، آش عدس و انواع آش سبزیجات که اگر آش خور حرفه ای باشید، حسابی سردماغ می‌شوید. پلو گاوَرس را هم فراموش نکنید. غذایی چرب و چیلی و دلچسب. در این شهر مشکلی برای اقامت هم ندارید.ماهان بروید و بزقورمه بخوریدکرمان است و روستاها و شهرهای کوچکی که کمتر کسی زحمت دیدن زیبایی هایش را به خودش داده است. برویم ماهان و باغ شازده ماهان که هوای دل انگیزی دارد و هوایی مفرح. باغ هایی که از یک سو پاهایشان را به سمت کویر تماشایی کرمان پهن کرده اند و از سوی دیگر به کوه‌های پوشیده از برف جوپار.نگران غذا هم نباشید همین ساختمانی که روی ایوانش نشسته اید، رستوران سنتی خوبی دارد. قرار ما شد غذای سنتی و آن هم بزقورمه. غذایی لذیذ از گوشت سرخ شده، سیر، کشک و مخلفات دیگر است. راستی یادتان باشد که «اماچو مکو» یا «اماچو هریشو» را به عنوان پیش غذا سفارش بدهید. باور کنید اینهایی که گفتم اسم پسرعموهای چه گوارا نیست. نام دو تا آش خوشمزه سبزیجات است که قرن هاست در همین کرمان خودمان سرو می‌شوند. طعم چکدرمه زیر چارقدهای گل منگلیپیشنهاد ما این است برای تجربه هم که شده برانید تا برسید به شهرهای کوچکی مانند گالیکش، رامیان و... که زیبایی‌های بی پایانی دارند و از نگاه گردشگران مغفول افتاده اند و بعد گنبدکاووس، آق قلا و بندرترکمن.غذای خاص مردمان ترکمن. ساده، اما خوشمزه. به دمپخت می‌ماند، اما طعمش چیز دیگری است. غذایی از گوشت قورمه شده، برنج و کمی رب گوجه یا گوجه فرنگی. در این شهر کوچک با سنگفرش‌های زیبایش و آق قلا فقط چکدرمه بخورید و مطمئن باشید پشت آن نگاه تنگ دختران ترکمن، قلب هایی به وسعت دشت شان نهفته است که با دستپخت بی نظیرشان روزگار خوشی را برایتان می‌سازند.راستی حتما با تپه‌های کوتاه و بلند دشت عکس یادگاری بگیرید. با گلزارها و گل‌های رنگارنگی که می‌گویند شمال کشور هم دارد و گله‌های گوسفندی که گُله به گُله بر دامن کوه نقش شده اند که صدای یک ریز و بی انتهای زنگوله هایشان مسحورتان می‌کند. دیوار سرخ گرگان هم یادتان نرود. جویبار زیبایی بر دهانه این دیوار می‌گذرد و پلی چوبی خاطره انگیزی شما را به سمت دیوار هدایت می‌کند. طاهره خواجه گیری / چمدان (ضمیمه پنجشنبه روزنامه جام جم) ارسال علیرضا اسپنانی پنجشنبه 9 مهر 94 - 16:56 وای هوس کردم 3 مریم محمدی جمعه 10 مهر 94 - 16:34 نوش جونتون منم خیلی هاشو نخوردم فقط عکسشوگذاشتم مطالب بیشتر
چه غذای محلی را کجا بخوریم؟شلیکنه و خورش ریواس را در کردستان بخورید:کردستان را برای سفر انتخاب کنید. به مسیر کوچ عشایر بروید. غذای محلی بخورید و به دل و جگرتان با آش دوغ این مردم دوست داشتنی، حالی اساسی بدهید. راستی یادتان نرود که لباس محلی هم بخرید. از آن ارزان هایش هم پیدا می‌شود هر چند لباس‌های زنانه اش هر دست تا روی یک میلیون قیمت دارد. ماست و سرشیر محلی را هم از سیاه چادرهای عشایر تهیه کنید.یکی از سوپ‌های معروف و خوشمزه مردم کرد، ترخینه است. طعمی خوش و ماندگار دارد و حتما امتحانش کنید. خورش ریواس هم شهرت زیادی دارد. یکی دیگر از غذاهای سنتی مردم کردستان شلیکنه است که اتفاقا ویژه فصل بهار و مخصوص مهمانی‌های دسته جمعی مردم سنندج در فصل بهار است.از حشو، حواری، پاکورا و دال عدس جنوب نگذریدخلیج فارس رفتید، تنگستان بوشهر را هم ببینید هرچند دریا ندارد، اما پاکورا دارد. الان مهم‌ترین سوال زندگی تان همین است که پاکورا دیگر چیست؟ پاکورا نوعی کتلت است که بین مردم دشتستان، تنگستان و هندوستان مشترک است. با همین اسم و با طعم و رنگ و شکل یکسان. غذای سبکی محسوب می‌شود و برای سرو در شب مناسب است. اگر گذرتان به شهر برازجان بوشهر افتاد، پاکورا را در بازارهای قدیمی این شهر تهیه کنید. حالا که تا بوشهر رفته اید، دال عدس یادتان نرود.می دانم که از همین الان بوی سمبوسه و فلافل در این گزارش پیچیده. سس تند قرمز و طعم اصیل این دو غذای سبک را حتما امتحان کنید، اما اینها که سیرتان نمی‌کند. قلیه ماهی که تکراری شده. غذایی به نام حشو. بنیان این غذا هم بر ماهی است. در واقع همان ته چین ماهی است. با ترشی بندری حسابی می‌چسبد. خلاصه بوشهر می‌روید یا خوزستان و در هر شهری که هستید، حشو بخورید.راستی یادتان باشد که همین حشو را در شهری مثل بوشهر، حواری هم می‌گویند. هر دو یک غذاست.این غذا را که بخورید تازه به این نتیجه می‌رسید که همه ارزش این گزارش به معرفی غذاهای جنوبی بوده هر چند دلبندی بیرجند و خورشت ماست اصفهان هم خوشمزه باشد.قلیه دلبندی را از دست ندهیداین بار به خراسان می‌رویم،بیرجند. شهری با باغ‌های دلگشا و بزرگ. پیشنهاد ما این است که تنها دنبال «قلیه دلبندی» بگردید. نامش حتما توجه شما را هم جلب کرده. در لهجه بیرجندی به جگر سیاه، دلبندی می‌گویند. قَروت بادنجان هم اگر حساسیت خاصی ندارید، بخورید. آش هم تا دلتان بخواهد در بیرجند پخته می‌شود. آش ماس، آش عدس و انواع آش سبزیجات که اگر آش خور حرفه ای باشید، حسابی سردماغ می‌شوید. پلو گاوَرس را هم فراموش نکنید. غذایی چرب و چیلی و دلچسب. در این شهر مشکلی برای اقامت هم ندارید.ماهان بروید و بزقورمه بخوریدکرمان است و روستاها و شهرهای کوچکی که کمتر کسی زحمت دیدن زیبایی هایش را به خودش داده است. برویم ماهان و باغ شازده ماهان که هوای دل انگیزی دارد و هوایی مفرح. باغ هایی که از یک سو پاهایشان را به سمت کویر تماشایی کرمان پهن کرده اند و از سوی دیگر به کوه‌های پوشیده از برف جوپار.نگران غذا هم نباشید همین ساختمانی که روی ایوانش نشسته اید، رستوران سنتی خوبی دارد. قرار ما شد غذای سنتی و آن هم بزقورمه. غذایی لذیذ از گوشت سرخ شده، سیر، کشک و مخلفات دیگر است. راستی یادتان باشد که «اماچو مکو» یا «اماچو هریشو» را به عنوان پیش غذا سفارش بدهید. باور کنید اینهایی که گفتم اسم پسرعموهای چه گوارا نیست. نام دو تا آش خوشمزه سبزیجات است که قرن هاست در همین کرمان خودمان سرو می‌شوند. طعم چکدرمه زیر چارقدهای گل منگلیپیشنهاد ما این است برای تجربه هم که شده برانید تا برسید به شهرهای کوچکی مانند گالیکش، رامیان و... که زیبایی‌های بی پایانی دارند و از نگاه گردشگران مغفول افتاده اند و بعد گنبدکاووس، آق قلا و بندرترکمن.غذای خاص مردمان ترکمن. ساده، اما خوشمزه. به دمپخت می‌ماند، اما طعمش چیز دیگری است. غذایی از گوشت قورمه شده، برنج و کمی رب گوجه یا گوجه فرنگی. در این شهر کوچک با سنگفرش‌های زیبایش و آق قلا فقط چکدرمه بخورید و مطمئن باشید پشت آن نگاه تنگ دختران ترکمن، قلب هایی به وسعت دشت شان نهفته است که با دستپخت بی نظیرشان روزگار خوشی را برایتان می‌سازند.راستی حتما با تپه‌های کوتاه و بلند دشت عکس یادگاری بگیرید. با گلزارها و گل‌های رنگارنگی که می‌گویند شمال کشور هم دارد و گله‌های گوسفندی که گُله به گُله بر دامن کوه نقش شده اند که صدای یک ریز و بی انتهای زنگوله هایشان مسحورتان می‌کند. دیوار سرخ گرگان هم یادتان نرود. جویبار زیبایی بر دهانه این دیوار می‌گذرد و پلی چوبی خاطره انگیزی شما را به سمت دیوار هدایت می‌کند. طاهره خواجه گیری / چمدان (ضمیمه پنجشنبه روزنامه جام جم)
