شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه علیرضا سالاری گزارش خطا پایتخت لواشک ایراننیشابورروستای خرو سفر به پایتخت لواشک ایرانآلوهای صادراتی «خرو» که شهرت جهانی دارد، این روزها در سبدهای سنتی، چشم انداز زیبایی به این روستا داده است. اگر می‌خواهید در یک سفر پرخاطره، هم آثار تاریخی ببینید، هم از زیبایی‌های طبیعت لذت ببرید، هم با صنایع دستی منحصر به فرد ایرانی آشنا شوید و هم دست پر از سفر برگردید، ما هم مثل «عطار نیشابوری» در «تذکره الاولیا» روستای «خروُ» نیشابور را به شما پیشنهاد می‌کنیم.در بافت تاریخی روستای «خرو»، می‌توانید معماری صد سال پیش ایران را از نزدیکی ببینید. ارتفاعات سرسبز «خرو» و آبشارهای روستای هم گوشه ای از طبیعت دیدنی کوهپایه بینالود را به نمایش می‌گذارد اما این روستای پلکانی و زیبا، بیشتر به آلوهایش معروف است، آن قدر که لقب پایتخت آلوی ایران را از آن خود کرده است.آلوهای «خرو»آلوی رسمی، عباسی، طرقبه ای یا آلوی خروی، یکی از 24 نوع آلوهای موجود در ایران است که در مناطق سردسیری می‌روید. این میوه، سیاه رنگ است و ظاهری بیضی شکل دارد و به دو شیوه تازه خوری و خشکبار مصرف می‌شود. خشکبار این میوه، رنگی طلایی و زرد دارد و در زمان برداشت این محصول، پشت بام منازل شهر خرو رنگی طلایی به خود می‌گیرد.آلوی خشکبار معروف به آلو بخارا در کشورهای هند، بنگلادش، پاکستان و امارات عربی متحده، از طرفداران بیشتری برخوردار است و می‌توان گفت کشورهای یادشده، عمده مصرف کنندگان آلوی خشک «خرو» هستند. همه ساله بیش از 1700 تن از تولیدات خشکباری آلو از این شهر کوچک به کشورهای پاکستان، هند و امارات عربی متحده صادر می‌شود.برای اوقات در محله‌های روستای خرو می‌توانید روی خانه‌ها و خانه باغ‌های اجاره ای اهالی روستا حساب کنید. اگر هم دوست دارید، می‌توانید به نیشابور بروید و شب را در هتل‌های آنجا بگذرانید.علاوه بر آلو، ریواس «خرو» هم معروف است. اهالی خرو از ریواس، شربت هم می‌گیرند که آن هم علاقه مندان فراوانی دارد. قالیچه‌های دستباف و سبدهای حصیری از دیگر سوغاتی‌های روستای خرو است.امروزه، اهمیت گیاهان دارویی و فرآوری آنها در جامعه بسیار بالاست و اعتماد عمومی درباره استفاده از محصولات طبیعی، پیوسته تقویت می‌شود و اکنون «آلو» به عنوان یکی از گیاهان درمانی به دلیل خواص فراوان، مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. روش خشک کردن آلو به دو صورت سنتی و صنعتی است. در روش سنتی، آلوها در زنبیل هایی قرار می‌دهند و ظرف آب جوش را روی آن می‌ریزند تا پوست آلو جدا شود و سپس آنها را در ظرفی مخصوص که جنس آن از «روی» یا پلاستیک است و یا روی سبدهایی که از چوب بافته شده است، می‌ریزند آنها را در فضای باز خشک می‌کنند، اما در روش صنعتی، کل فرآیند پوست گیری، خشک کردن و بسته بندی، در کارخانجات و مکان‌های ایزوله و قابل کنترل انجام می‌شود.آلو را علاوه بر تازه خوری، به صورت کمپوت، مربا، خشکبار و لواشک نیز استفاده می‌کنند. آلو به دلیل داشتن فیبر غذایی، به کنترل قند خون، جلوگیری از یبوست، حفظ سلامت دستگاه گوارش و پیشگیری از بیماری‌ها قلبی و عروقی، بیماری‌های گوارشی و کاهش چربی خون کمک می‌کند. این میوه، سرشار از خواص درمانی و همچنین منبع خوبی از «آهن» است و از بروز انواع سرطان‌ها نیز جلوگیری می‌کند. در عین حال، خیساندن آلو و استفاده آن در غذاها می‌تواند ضدعفونی کننده خوبی باشد. ارسال مطالب بیشتر
سفر به پایتخت لواشک ایرانآلوهای صادراتی «خرو» که شهرت جهانی دارد، این روزها در سبدهای سنتی، چشم انداز زیبایی به این روستا داده است. اگر می‌خواهید در یک سفر پرخاطره، هم آثار تاریخی ببینید، هم از زیبایی‌های طبیعت لذت ببرید، هم با صنایع دستی منحصر به فرد ایرانی آشنا شوید و هم دست پر از سفر برگردید، ما هم مثل «عطار نیشابوری» در «تذکره الاولیا» روستای «خروُ» نیشابور را به شما پیشنهاد می‌کنیم.در بافت تاریخی روستای «خرو»، می‌توانید معماری صد سال پیش ایران را از نزدیکی ببینید. ارتفاعات سرسبز «خرو» و آبشارهای روستای هم گوشه ای از طبیعت دیدنی کوهپایه بینالود را به نمایش می‌گذارد اما این روستای پلکانی و زیبا، بیشتر به آلوهایش معروف است، آن قدر که لقب پایتخت آلوی ایران را از آن خود کرده است.آلوهای «خرو»آلوی رسمی، عباسی، طرقبه ای یا آلوی خروی، یکی از 24 نوع آلوهای موجود در ایران است که در مناطق سردسیری می‌روید. این میوه، سیاه رنگ است و ظاهری بیضی شکل دارد و به دو شیوه تازه خوری و خشکبار مصرف می‌شود. خشکبار این میوه، رنگی طلایی و زرد دارد و در زمان برداشت این محصول، پشت بام منازل شهر خرو رنگی طلایی به خود می‌گیرد.آلوی خشکبار معروف به آلو بخارا در کشورهای هند، بنگلادش، پاکستان و امارات عربی متحده، از طرفداران بیشتری برخوردار است و می‌توان گفت کشورهای یادشده، عمده مصرف کنندگان آلوی خشک «خرو» هستند. همه ساله بیش از 1700 تن از تولیدات خشکباری آلو از این شهر کوچک به کشورهای پاکستان، هند و امارات عربی متحده صادر می‌شود.برای اوقات در محله‌های روستای خرو می‌توانید روی خانه‌ها و خانه باغ‌های اجاره ای اهالی روستا حساب کنید. اگر هم دوست دارید، می‌توانید به نیشابور بروید و شب را در هتل‌های آنجا بگذرانید.علاوه بر آلو، ریواس «خرو» هم معروف است. اهالی خرو از ریواس، شربت هم می‌گیرند که آن هم علاقه مندان فراوانی دارد. قالیچه‌های دستباف و سبدهای حصیری از دیگر سوغاتی‌های روستای خرو است.امروزه، اهمیت گیاهان دارویی و فرآوری آنها در جامعه بسیار بالاست و اعتماد عمومی درباره استفاده از محصولات طبیعی، پیوسته تقویت می‌شود و اکنون «آلو» به عنوان یکی از گیاهان درمانی به دلیل خواص فراوان، مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. روش خشک کردن آلو به دو صورت سنتی و صنعتی است. در روش سنتی، آلوها در زنبیل هایی قرار می‌دهند و ظرف آب جوش را روی آن می‌ریزند تا پوست آلو جدا شود و سپس آنها را در ظرفی مخصوص که جنس آن از «روی» یا پلاستیک است و یا روی سبدهایی که از چوب بافته شده است، می‌ریزند آنها را در فضای باز خشک می‌کنند، اما در روش صنعتی، کل فرآیند پوست گیری، خشک کردن و بسته بندی، در کارخانجات و مکان‌های ایزوله و قابل کنترل انجام می‌شود.آلو را علاوه بر تازه خوری، به صورت کمپوت، مربا، خشکبار و لواشک نیز استفاده می‌کنند. آلو به دلیل داشتن فیبر غذایی، به کنترل قند خون، جلوگیری از یبوست، حفظ سلامت دستگاه گوارش و پیشگیری از بیماری‌ها قلبی و عروقی، بیماری‌های گوارشی و کاهش چربی خون کمک می‌کند. این میوه، سرشار از خواص درمانی و همچنین منبع خوبی از «آهن» است و از بروز انواع سرطان‌ها نیز جلوگیری می‌کند. در عین حال، خیساندن آلو و استفاده آن در غذاها می‌تواند ضدعفونی کننده خوبی باشد.
