شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه مشرقی مشرقی گزارش خطا کویر گندم بریانگندم بریان با نام‌های گندم برشته و ریگ سوخته نیز شناخته می‌شود در 80 کیلومتری شمال شهرستان شهداد (خبیص) در استان کرمان واقع و مساحت آن حدود 200 کیلومتر مربع است. سطح گندم بریان پوشیده از سنگ‌ها و گدازه‌های بازالتی سیاه‌رنگ آتشفشانی است. پس از رود شور زمینهای ماسه ای قرار دارند که شیب تندی به سمت شمال دارند که این مکان به گدار باروت شهرت دارد. پس از گدار باروت دشتی ریگی با رسوبهای آتشفشانی در سمت شرق قرار دارد که پس از آن دشت گندم بریان واقع شده است. بر روی دشت قشری از بازالت قرار گرفته است که عبور از آن را دشوار میکند. در بسیاری از مقالات، جراید و وب سایت‌ها این نقطه را گرمترین نقطه کره زمین عنوان کرده اند که فاقد اعتبار است. انتخاب نام گندم بریان برای این منطقه احتمالا به این دلیل بوده است که وقتی کاروان‌های بین قهستان و شهداد بار خود را در این محل بر زمین می‌گذاشتند دانه‌های گندمی که بر روی سنگهای بازالتی قرار میگرفته بعد از مدتی از شدت گرما بریان می‌شدند و از این روی نام گندم بریان بر آن نهاده شده است. ارسال محمد ملکی یکشنبه 19 مهر 94 - 09:58 خدای من یعنی اینقدر گرمه؟ اینجوری که آدم برشته میشه 1 زهره پورایمانی یکشنبه 19 مهر 94 - 10:00 از تصاویر هم مشخصه که به شدت گرمه. انگار سنگ‌ها هم زغالی شده. ممنون از مطلب خوبتون مطالب بیشتر
گندم بریانگندم بریان با نام‌های گندم برشته و ریگ سوخته نیز شناخته می‌شود در 80 کیلومتری شمال شهرستان شهداد (خبیص) در استان کرمان واقع و مساحت آن حدود 200 کیلومتر مربع است. سطح گندم بریان پوشیده از سنگ‌ها و گدازه‌های بازالتی سیاه‌رنگ آتشفشانی است. پس از رود شور زمینهای ماسه ای قرار دارند که شیب تندی به سمت شمال دارند که این مکان به گدار باروت شهرت دارد. پس از گدار باروت دشتی ریگی با رسوبهای آتشفشانی در سمت شرق قرار دارد که پس از آن دشت گندم بریان واقع شده است. بر روی دشت قشری از بازالت قرار گرفته است که عبور از آن را دشوار میکند. در بسیاری از مقالات، جراید و وب سایت‌ها این نقطه را گرمترین نقطه کره زمین عنوان کرده اند که فاقد اعتبار است. انتخاب نام گندم بریان برای این منطقه احتمالا به این دلیل بوده است که وقتی کاروان‌های بین قهستان و شهداد بار خود را در این محل بر زمین می‌گذاشتند دانه‌های گندمی که بر روی سنگهای بازالتی قرار میگرفته بعد از مدتی از شدت گرما بریان می‌شدند و از این روی نام گندم بریان بر آن نهاده شده است.
