شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه فاطیما راد گزارش خطا پناهگاه حیات وحش دشت نازپناه گاه حیات وحش میانکالهبهشهرسفرخلیج میانکالهپیشنهاد سفر زمستانیسفر زمستانیپیشنهاد سفر پیشنهاد سفر زمستانیاز این راه بروید، اجازه هم بگیریداگر از تهران شروع کنید و پابه پای جاده بروید حدود ۶ ساعت زمان می‌برد تا به بهشهر برسید؛ یعنی جاده فیروزکوه را در پیش می‌گیرید تا به ساری برسید. از ساری باید به نکا بروید و از آنجا هم به بهشهر. البته این آخر مسیر نیست. از بهشهر تا میانکاله کمی راه مانده است. از بهشهر باید ۱۲ کیلومتر به سمت شمال شرق بروید تا به میانکاله برسید. البته فراموش نکنید چون میانکاله پناهگاه حیات وحش است باید قبل از ترک بهشهر از اداره محیط زیست این شهر مجوز بگیرید.● دشت ناز را از دست ندهید اگر وقت کافی دارید و می‌خواهید لذت این سفر را با دیدن زیبایی‌های بیشتر کامل کنید در همین سفر سری هم به دشت ناز ساری بزنید. این دشت غرب میانکاله است و یکی از مهم‌ترین سایت‌های تکثیر گونه کمیاب گوزن زرد ایرانی به حساب می‌آید. در این سایت گوزن‌های بزرگ و زیبایی می‌بینید که با سرعت شگفت انگیزی از کنار شما فرار می‌کنند. این فضا پر از درختان عظیم و کهنسال بلوط است که هر میوه بلوطش به ۵تا ۶ سانتی متر هم می‌رسد. رفتن به این دشت هم به مجوز و البته راهنمای محلی نیاز دارد ولی به زحمتش می‌ارزد.● در امتداد خلیج میانکالهخلیج میانکاله آبی صاف و کم عمق دارد؛ یعنی در حدی است که به مچ پای تان می‌رسد. این آب کم عمق مثل یک آینه تصویر آسمان را به زمین می‌کشد و احساس می‌کنید روی آسمان و لابه لای لکه‌های ابر راه می‌روید. در دوردست می‌توانید پرندگان مهاجر را ببینید. وقتی مسیر عرضی شبه جزیره را از خلیج تا دریا طی می‌کنید بعد از این خلیج کم عمق، به یک ساحل شنی وسیع می‌رسید که صاف و هموار است و در حاشیه آن بوته‌های بزرگ و سرسبزی می‌بینید که پشت آن‌ها گاهی روباه یا پرندگانی مثل عقاب سفید است. بعد از این بوته زارها یک فضای بزرگ مرتع مانند است که به درختچه‌های انار و تمشک وحشی منتهی می‌شود. در همین مسیر به آبگیری می‌رسید که در امتداد آن و به سمت دریا فضای کویرمانندی با ماسه‌های نرم وجود دارد.● در کلبه‌های ماهیگیراناگر بخواهید به دریا برسید باید از این ماسه‌های نرم که هنگام راه رفتن تا مچ پا در آن فرو می‌روید، عبور کنید. اگر خوش شانس باشید تراکتوری از راه می‌رسد و شما را به ساحل دریا می‌رساند. در سواحل شمالی کلبه‌های صیادی انتظار شما را می‌کشند. کلبه‌های صیادی هماهنگ با زیست بوم منطقه و با استفاده از مصالح بومی ساخته شده است و بازدید از این خانه‌ها باید یکی از برنامه‌های اصلی سفرتان باشد. کلبه‌های ماهیگیران از تکه‌های چوب و ساقه‌های نی در ارتفاع حدود نیم متر یا بیشتر از سطح زمین ساخته شده و اگر کنار ساکنان کلبه‌ها بنشینید از راه و رسم زندگی شان برای تان تعریف می‌کنند.● چکمه + دوربینبرای رفتن به میانکاله، مجوز سازمان حفاظت از محیط زیست لازم و ضروری است. اگر با آژانس‌های مسافرتی بروید مسئله مجوز را معمولا خودشان حل می‌کنند اما اگر می‌خواهید تنها یا در قالب گروه‌های دوستانه به این سفر بروید باید خودتان مجوز را تهیه کنید. میانکاله برخلاف بسیاری از تالاب‌ها نگهبان دارد و نگهبان آن هم سر پستش چرت نمی‌زند. بنابراین حتما مجوز را تهیه کنید. کفش مناسب پیاده روی و چکمه‌های ضدآب همراه داشته باشید. در قسمت هایی از مسیر مجبور می‌شوید در آب راه بروید. توصیه می‌کنیم دوربین عکاسی هم ببرید تا بتوانید تصاویری را که می‌بینید ثبت کنید. ارسال مطالب بیشتر
پیشنهاد سفر زمستانیاز این راه بروید، اجازه هم بگیریداگر از تهران شروع کنید و پابه پای جاده بروید حدود ۶ ساعت زمان می‌برد تا به بهشهر برسید؛ یعنی جاده فیروزکوه را در پیش می‌گیرید تا به ساری برسید. از ساری باید به نکا بروید و از آنجا هم به بهشهر. البته این آخر مسیر نیست. از بهشهر تا میانکاله کمی راه مانده است. از بهشهر باید ۱۲ کیلومتر به سمت شمال شرق بروید تا به میانکاله برسید. البته فراموش نکنید چون میانکاله پناهگاه حیات وحش است باید قبل از ترک بهشهر از اداره محیط زیست این شهر مجوز بگیرید.● دشت ناز را از دست ندهید اگر وقت کافی دارید و می‌خواهید لذت این سفر را با دیدن زیبایی‌های بیشتر کامل کنید در همین سفر سری هم به دشت ناز ساری بزنید. این دشت غرب میانکاله است و یکی از مهم‌ترین سایت‌های تکثیر گونه کمیاب گوزن زرد ایرانی به حساب می‌آید. در این سایت گوزن‌های بزرگ و زیبایی می‌بینید که با سرعت شگفت انگیزی از کنار شما فرار می‌کنند. این فضا پر از درختان عظیم و کهنسال بلوط است که هر میوه بلوطش به ۵تا ۶ سانتی متر هم می‌رسد. رفتن به این دشت هم به مجوز و البته راهنمای محلی نیاز دارد ولی به زحمتش می‌ارزد.● در امتداد خلیج میانکالهخلیج میانکاله آبی صاف و کم عمق دارد؛ یعنی در حدی است که به مچ پای تان می‌رسد. این آب کم عمق مثل یک آینه تصویر آسمان را به زمین می‌کشد و احساس می‌کنید روی آسمان و لابه لای لکه‌های ابر راه می‌روید. در دوردست می‌توانید پرندگان مهاجر را ببینید. وقتی مسیر عرضی شبه جزیره را از خلیج تا دریا طی می‌کنید بعد از این خلیج کم عمق، به یک ساحل شنی وسیع می‌رسید که صاف و هموار است و در حاشیه آن بوته‌های بزرگ و سرسبزی می‌بینید که پشت آن‌ها گاهی روباه یا پرندگانی مثل عقاب سفید است. بعد از این بوته زارها یک فضای بزرگ مرتع مانند است که به درختچه‌های انار و تمشک وحشی منتهی می‌شود. در همین مسیر به آبگیری می‌رسید که در امتداد آن و به سمت دریا فضای کویرمانندی با ماسه‌های نرم وجود دارد.● در کلبه‌های ماهیگیراناگر بخواهید به دریا برسید باید از این ماسه‌های نرم که هنگام راه رفتن تا مچ پا در آن فرو می‌روید، عبور کنید. اگر خوش شانس باشید تراکتوری از راه می‌رسد و شما را به ساحل دریا می‌رساند. در سواحل شمالی کلبه‌های صیادی انتظار شما را می‌کشند. کلبه‌های صیادی هماهنگ با زیست بوم منطقه و با استفاده از مصالح بومی ساخته شده است و بازدید از این خانه‌ها باید یکی از برنامه‌های اصلی سفرتان باشد. کلبه‌های ماهیگیران از تکه‌های چوب و ساقه‌های نی در ارتفاع حدود نیم متر یا بیشتر از سطح زمین ساخته شده و اگر کنار ساکنان کلبه‌ها بنشینید از راه و رسم زندگی شان برای تان تعریف می‌کنند.● چکمه + دوربینبرای رفتن به میانکاله، مجوز سازمان حفاظت از محیط زیست لازم و ضروری است. اگر با آژانس‌های مسافرتی بروید مسئله مجوز را معمولا خودشان حل می‌کنند اما اگر می‌خواهید تنها یا در قالب گروه‌های دوستانه به این سفر بروید باید خودتان مجوز را تهیه کنید. میانکاله برخلاف بسیاری از تالاب‌ها نگهبان دارد و نگهبان آن هم سر پستش چرت نمی‌زند. بنابراین حتما مجوز را تهیه کنید. کفش مناسب پیاده روی و چکمه‌های ضدآب همراه داشته باشید. در قسمت هایی از مسیر مجبور می‌شوید در آب راه بروید. توصیه می‌کنیم دوربین عکاسی هم ببرید تا بتوانید تصاویری را که می‌بینید ثبت کنید.
