شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه

رقص محلی یا رقص فولکلوریک قدیمی‌ترین فرم رقص است که نشان‌گر حالات، عادات و فرهنگ یک قوم و یا ساکنان یک منطقه جغرافیائی خاص بوده و در قالب مجموعه‌ای از حرکات موزون اجرا می‌شود.
واژه «رقص فولکلوریک» معمولاً به «رقص عامهٔ مردم» گفته می‌شود. اثبات اینکه کجا و چگونه بوجود آمده امکان ناپذیر است. باستان شناسان و مورخین میگویند که رقص بخشی مهم از فرهنگ انسانهای اولیه بود بطوریکه آنان از طریق رقص و با استفاده از حرکات و ریتم احساسات خود را به دیگران بیان می‌نمودند. انسانها رقصیده‌اند و هنوز هم برای جشنها، تداوم زندگی، کارهای اجتماعی، ارتباط معنوی و اظهار وجود و هویت اجتماعی می‌رقصند.
تنوع فرم‌ها، الگوها، و وظیفه رقص فولکلوریک به اندازه تنوع فرهنگ‌ها متغیر است. رقص می‌تواند با و بدون شریک رقص، بصورت دایره‌ها، مربع‌ها، یا صف‌های بلند، بصورت سه نفره، چهار نفره، یا به تنهایی انجام شود.
رقص‌ها به عنوان وسیله‌ای برای بیان آفریده شده‌اند، در این مورد می‌توان به رقصهای عروسی، رقصهای جنگی، رقصهای اعتراضی، رقصهای عاشقانه، رقصهای کار، رقصهای مذهبی، و رقصهای مخصوص روزهای تعطیل اشاره نمود.
رقص‌های فولکلوریک بسیار اجتماعی بوده و ذاتاً برای تفریح می‌باشند. هر ایفاگر رقص عضوی از گروه بزرگی است، و ایفاگران در بسیاری از رقص‌ها الگوی حرکتی خود را تغییر می‌دهد و ارتباط را بین افرادی که توانایی دارند ارتقا می‌دهد مگر اینکه خجول و کمرو باشند.
رقص فولکلوریک به افزایش حرکات ریتمیک، هماهنگی عصبی-عضلانی، تعادل، و وقار کمک می‌کند. رقص چالشی برای یادگیری مهارتهای جدید است و بدون توجه به سن، به شرکت کنندگان خرسندی ناشی از موفقیت و مقبولیت را می‌بخشاید.