هفت برکه، هفت برکه‌ی منظم است که قدمت آن به
دوره تاریخی می‌رسد و در شهرستان
گراش، استان
فارس قرار دارد.
این هفت آب انبار در اندازه‌های مختلف و زمانهای متفاوت ساخته شده‌است و در فاصله‌کمی نسبت به هم قرار دارند و در مسیر رود خانه فصلی بنام بزئرد (bezerd) در محله ناساگ، واقع می‌باشد.
از این هفت آب‌انبار، پنج حلقه آن سقف گنبدی شکل دارد و دوحلقه دیگر بدون سقف است که بزرگترین و معرفترین آنها به برکه حاج ابوالحسن موسوم گردیده است.
طبق سنگ نوشته‌ای که در دهانه شمالی شرقی نصب است این آب‌انبار به همت حاج ابوالحسن، فرزندحاج حسن (بانی برکه چهار تاخ)، ساخته شده‌است.
ویژگی منحصر به فرد آن، این است که در دیواره مخزن در سمت دهنه جنوب شرقی تا کف آب‌انبار و در سمت بقیه دهنه‌ها تا چهار ردیف، ادامه دارد,مخزن آن دایره‌ای شکل است و طاق‌های مجراهای ورودی و خروجی آب که در سمت غربی دهانه شماره یک و چهارقرار دارد وکف آن، بر خلاف دیگر آب‌انبارها هم سطح دهانه‌ها و طاق‌هاآن، بصورت هلالی است.
سردرها,طاقها و دهنه‌ها به شکل تیزه دار ساخته شده اند,طاق‌های سر در شماره دو و پنج تزئینات مقرنس و سردرها از دیواره مرتفع‌تر بوده و مانند دیوار بدنه (شاوره)، از سنگ و ملاط گچ تشکیل
...مشاهده کامل متن شده‌است,گنبد آب‌انبار با سنگ ملاط گچ ساخته شده و با ساروج اندود شده‌است
هفت برکه گراش در تاریخ ۱۳۵۵ به ثبت میراث فرهنگی کشور رسیده‌است و یکی از نکات جالب در پرونده ثبتی اثر امضای پدر معماری سنتی ایران مرحوم دکترکریم پیرنیا است.
منبع:
http://fa.wikipedia.org
http://www.gerash.com/attractions.html
http://www.gerishna.com/7berkeh
http://t1javan.blogfa.com
http://khabarfarsi.com/ext/4664239
http://khabarkhoon.com
