کوه سوخته امیدیه در 120 کیلومتری شهر
اهواز و 12 کیلومتری شمال شرق
امیدیه در کنار جاده این شهر به بندر
دیلم واقع شده است
کوه سوخته امیدیه به دلیل شکل ظاهری خود و به دلیل دارا بودن آثار و شواهد هیدروکربوری در سطح زمین یک اثر ژئوتوریسمی ارزشمند در ایالت زمین شناسی و زمین ساختی زاگرس به حساب می‌آید و نه تنها برای زمین شناسان بلکه برای همه علاقمندان به طبیعت جذاب می‌باشد.
ارتفاع کوه از سطح دریا بر اساس دستگاه ،GPS 110 متر می‌باشد.
قله
کوه سوخته در اثر رانش زمین شکافته و مانند اژدهایی سیاه آتش را از دهانه‌اش به بیرون می‌افکند.
خروج گاز در یال جنوبى تاقدیس کوه آغاجارى در نزدیکى شهر صنعتى
امیدیه، رنگ سیاه به این کوه بخشیده و آن را تیره کرده است و از قدیم الایام در بین مردم به
کوه سوخته معروف شده است.
از کمرکش این
کوه سوخته زبانه هاى آتش از دل سنگى زمین شعله کشیده، سازندهاى زمین
...مشاهده کامل متن شناسى سر راه خود را سوزانده و دود و سیاهى آن را روانه دل زلال آبى آسمان کرده است، طوری که در میان چشم اندازهاى اطراف خود از دور کاملا نمایان است.
این کوه به خاطر داشتن آثار ثانویه حاصل از خروج گاز مانندآتش هاى جاودان، گچ ترش فعال، گچ ترش غیر فعال و گوگردزایى مى باشد
چشمه‌های آتش در کوه سوخته هیچگاه خشک نمی‌شوند و همیشه دود سیاهی همراه با زبانه‌های آتش سر به آسمان گذاشته است.
آتش هاى جاودان محل نشت گازهاى طبیعى هستند که به طریقى آتش گرفته اند و مدتها سوخته اند و در حال حاضر آثار و بقایاى سوختگى در سنگهاى مجاور محل نشت دیده مى شود.
در بین ایرانیان باستان در کیش اینگونه آتش‌ها مقدس بوده و آنرا به زبان پهلوى اخورایشنیک مى نامیده اند.
کوه سوخته امیدیه هم یکى از این آتش هاى جاودان مى باشد ,بنا به گفته معتمدان و ریش سفیدان محلى نام آن زوهیت بوده و از گذشته دور تاکنون بارها آتش گرفته است و در سالهاى گذشته از بالاى این کوه شعله هاى آتش به ارتفاع بسیار بلند به رنگ آبى مایل به سبز زبانه مى کشیده است و در فصل زمستان و در حین بارندگى‌ها اثر این آتش نمایان‌تر بوده است
اکنون روستایى در مجاورت این کوه به نام خیط زبید (زوهیت) ساخته شده است.
کارشناسان زمین شناسی معتقدند در این منطقه ،بوی گاز سولفید هیدروژن شبیه بوی تخم مرغ گندیده در جهت وزش باد به مشام می‌آید که این عامل باعث نابودی برخی پرندگان و جانداران ساکن این منطقه میگردد.
در بازدید از بالاترین نقطه این کوه آثارى از آجر و سفال زمان پیش از اسلام و آثارى از دیوار مخروبه ساختمانى احتمالا آتشکده یا آتشگاه دیده می‌شود که گویاى قدمت، وجود و شناسایى این محل در دوره قبل از اسلام بوده و به احتمال زیاد مردمان آن زمان از حرارت همین شعله هاى آتش براى پختن سفال و آجر استفاده مى کرده اند.
مشاهدات کارشناسان گروه سطح الارضی معاونت زمین شناسی گسترشی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب (NISOC) که در بهمن ماه سال 1384و آذرماه سال 1385 موفق شدند از نزدیک شگفتی‌های کوه سوخته را مشاهده کنند نتایج زیر را در بر داشت:
از کمرکش کوه تا اوج آن زمین گرم و داغ است.
دود داغ از منافذ سازندهای زمین شناسی بیرون می‌زند.
در قله کوه بر اثر زمین لغزش یا رانش زمین شکاف باز و عمیقی ایجاد شده که دهانه اصلی خروج گاز بوده و آتش شعله ور می‌باشد
علاوه بر شکاف اصلی، دهانه‌های کوچک زیادی اطراف دهانه اصلی وجود دارد که از آنها گاز به خارج راه پیدا می‌کند.
سازندهای تشکیل دهنده کوه (سازند تبخیری گچساران و سازند مارنی میشان) در اطراف دهانه اصلی خروج گاز تا شعاع زیادی سوخته و پخته شده به طوری که پای فرد به راحتی در آن فرومی رود.
(سنگها پوک و کم وزن شده اند)
بلورهای زرد رنگ گوگرد در محل‌های خروج گاز متبلور شده اند که یکی از پدیده‌های تماشایی کوه می‌باشد.
در برخی مکانها رشته هایی از بلورهای گوگردی زرد رنگ، لایه‌های تیره زیرین خود را مفروش ساخته اند.
در جهت وزش باد بوی گاز سولفید هیدروژن شبیه بوی تخم مرغ گندیده به مشام می‌آید.
در محل هایی که گچ ترش غیر فعال گسترش بیشتری دارد، رنگ کوه به سفیدی گرائیده است.
منبع:
http://omidieh-history.blogsky.cox
http://omidiyeh-news.ir/
http://irantoorism.akairan.com
http://www.kanoon.ir/
http://www.noornews.ir/
http://www.nisoc.ir/DesktopModules
