غار کلهرود در مجاورت کوهی نزدیک امام‌زاده روستای کلهرود قرار دارد و به همین دلیل به این اسم نام‌گذاری شده است.
این غار در میان دره کم عمق و در ارتفاع 2 هزار و 340 متری از سطح دریا قرار دارد
طول
غار کلهرود 1200 متر و عمق آن 50 متر است و از جمله غارهای طبیعی بوده و در گذشته در یکی از تالارها آب وجود داشته و در حال حاضر خشک است
شهرت این غار طبیعی که یکی از غارهای غیر آهکی معروف استان
اصفهان است بیشتر به خاطر گلی بودن آن است و ظاهرا این غار در اثر نفوذ آب رودخانه در زمانى که بستر آن پنجاه متر بالاتر از مسیر امروزیش بود، زایش یافته باشد.
این غار طبیعی است , در گذشته در یکی از تالارها آب وجود داشته و در حال حاضر خشک می‌باشد , نوع پوشش غار سنگ‌های گل کلمی و چکیده‌های مخروطی دانه انگوری است
این غار با دهانه‌ای حدود 5/1 متری به‌صورت شکافی در بین سنگ‌ها در دامنه کوه بعد از روستا به‌وجود آمده‌است.
نوع و جنس این غار غیر آهکی است. درون غار مرطوب و خاک آن قرمز رنگ است.
این غار از تالارهای مختلف تشکیل شده که با شیبی تند و پرتگاه مانند ادامه یافته و به همین دلیل کم‌نظیر و دیدنی به حساب می‌آید.
سقف و دیوارهای این غار پوشیده از سنگ‌های گل کلمی و کف آن پوشیده از چکیده‌های مخروطی
...مشاهده کامل متن دانه انگوری که مانند چکیده‌های تالار غار رود افشان است.
2 جهانگردسالها پیش به داخل این غار رفتند و 15 روز در داخل آن سر در گم بودند تا اینکه نوری از قسمتی از غار نظر آنها را جلب کرد و از آن طریق مسیر خروج را پیدا کردند و جان خود را نجات دادند.
پس از ورود به داخل غار برای رسیدن به داخل اولین تالار باید از شیب تندی به مسافت حدود 60 متر پایین رفت که در برخی از بخش‌ها به صورت پرتگاه در می‌آید، اما بدون تجهیزات هم می‌توان پایین رفت.
ورودى غار دالان‌ماننداست و داراى سقفى کوتاه است که حداکثر پهناى آن20 متر و حداقل آن چهار متر مىباشد که با شیبى تند که در برخى از بخش‌ها حالت پرتگاه پیدا مىیکند ادامه یافته و پس از طى حدود 60 متر به تالار کوچکى مىرسد.
تالار کوچک بیضى شکل بوده و ابعادى حدود30 در40 متر دارد و بلنداى آن به حدود شش متر مىرسد.
تالار کوچک با دالانى کوتاه به تالارى بزرگ یا وسیعترین فضاى غار متصل مىگردد، این تالار از تالار قبلى کمى بزرگتر بوده و ابعادى در حدود 30 متر در 50 متر دارد، این تالار از پدیدههاى زیبا و کم‌نظیر این غار به حساب مىآید، سقف و دیوارهاى این بخش پوشیده ازغارسنگهاى گلکلمى و کف آن پوشیده از چکیدههاى مخروطى دانه انگورى است.
سمت راست این تالار بازدیدکنندگان را به انتهاى غار که فضایى گرد با سقفى کوتاه دارد مىبرد.
این محل احتمالاً قرارگاه افرادى بوده که در کوتاه مدت در آن سکونت میکردند زیرا گذران زندگى در بلندمدت و افروختن آتش در اعماق غارها به علت دود حاصل از سوختن آتش امرى محال است.
براى مطالعه زندگى انسانهاى غارنشین فقط باید بخشهاى ابتدایى غارها را مورد مطالعه قرار داد حتى اگر آثارى از این نوع زندگى در اعماق غارها یافت شود.
از سمت راست این تالار دو دهلیز جدا مىشود که یکى به اعماق غار رفته و کور مىگردد و دهلیز آبرو است و دیگرى با شیبى تند و چاه مانند به سوى دهانه غار رفته و ورودى دوم یا چاه مانند غار را تشکیل مىدهد.
مجموعه کلیه دهلیزهاى قابل عبور و تالارها و دالانهاى غار درازایى در حدود هزار و دویست متر دارد.
ژرفترین بخش غار انتهاى چاه و تالار بزرگ حدود یک‌هزار و چهارصد متر از سطح دریا ارتفاع دارد. ژرفاى دهانه غار تا پستترین نقطه آن حدود پنجاه متر است.
تاکنون در این غار هیچ حیوانی مشاهده نشده است و نکته قابل تأمل این است که برای کاوش در کل غار بهتر است از تجهیزات کامل استفاده شود.
منبع:
http://forum.ghoghnous.ir/showthread.php?t=687
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13911229000413
http://golgashtetabiatt.blogfa.com/post-21.aspx
http://www.irancaves.com/fa/reportdetail.aspx?ID=118
http://www.hamshahrionline.ir/details/117061
http://www.irancaves.com/fa/cavedetail.aspx?ID=150
