پل تاریخی معمولان در بخش معمولان از توابع شهرستان پلدختر قرار گرفته است.
این پل در ادوار مختلف مورد استفاده قرار گرفته است به روایتی در زمان هخامنشیان ساخته شده و به عنوان راه شاهی در مسیر هگمتانه به شوش بنا شده و در دوران ساسانیان مرمت شده ولی بیشتر قسمتهای آن مربوط به زمان بدر بن حسنویه ( 374 هـ .ق ) است.
پایه‌های این پل تاریخی بصورت بیضی است.
از ویژگی‌های برجسته پل معمولان می‌توان به وجود سکویی در داخل دو پایه اصلی پل نام برد که این سکو از 12 پله ساخته شده و کاربرد آن دقیقاً روشن نیست ولی احتمالاً به عنوان پشت بند از آنها استفاده شده است.
بقایای این پل در تنگه ای در شمال روستای ممولو از بخش ملاوی بر رودخانه کشکان ، بر راه قدیمی طرهان به میان کوه و خرم آباد به دزفول دیده می‌شود.
کتیبه ای در قسمت غربی پل بر سینه کوه بالاتر از مسیر گذر روی پل به طرف شمال غربی آن به دستور بدر بن حسنویه نوشته شده است و قرینه آن در قسمت جنوب بر سینه کوه وجود داشته که متأسفانة به علت عملیات راهسازی تخریب گردیده است.
رنگ ملات پل در قسمت پایه‌ها متمایل به قرمز رنگ است که به علت ترکیب آن با یک نوع شنهای قرمز رنگ و همچنین یک نوع گیاه به نام تره پی Tarahpey استفاده شده است.
این پل در ادوار مختلف مورد استفاده قرار گرفته است به روایتی در زمان هخامنشیان ساخته شده و به عنوان راه شاهی در مسیر هگمتانه به شوش بنا شده و در دوران ساسانیان مرمت شده ولی بیشتر قسمتهای آن مربوط به زمان بدر بن حسنویه ( 374 هـ .ق ) از امرای کرد محلی و بانی «پل کشکان » ساخته شده است.
این بنا به شماره 2586 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
منبع :aliivicey.persianblog.ir/post/91
www.tebyan.net
yaftenews.ir
mamolan.blogsky.com
