منطقه حفاظت شده سهند

محدوده پیشنهادی سهند با مساحت 58194 هکتار در ارتفاعات سهند که در سال 1390 از وضعیت شکار ممنوع به منطقه حفاظت شده ارتقاء یافته است.
این محدوده در میان شهرهای مراغه، بناب، عجب شیر، تبریز، اسکو قرار داشته داشته و حداقل ارتفاع آن 1500 متر و حداکثر ارتفاع 3400 متر در قله سهند بوده و شیب متوسط 15-20%، که 40% محدوده دارای شیب بیش از 20% می‌باشد.
موقعیت جغرافیایی از جمله شرایط توپوگرافیکی، وضعیت اقلیمی منطقه موجب تراکم شبکه هیدرولوژیکی گردیده و متناسب با پراکنش گونه‌های گیاهی و جانوری آب مورد نیاز در منطقه وجود دارد که 7 رودخانه با جریان نسبتاً دائمی شامل قلعه چای، چوان چای، لیقوان، زینجناب، کندوان، و عنصرآباد چای، گنبرچای و ملاحیدرچای می‌باشد.
در تقسیمات فیتوژئوگرافیک ایران جزو ایرانی تورانی بوده و در تیپ کوهستانی، تپه ای رشد و نمو می‌نمایند و تیپ گیاهیان ارتفاعات شامل: گون – سیاه گون – کلاه میرحسن (Astragalus – Onobrychis – Acantholimon))، تیپ گیاهان واحد تپه ای شامل گون – قانقال – فرفیون (Astragalus – Cirsium – Euphorbia) در دامنه‌های شمال شرقی مجموعه زیستگاه سهند که معمولاً به عنوان زیستگاه زمستانی مورد استفادة قوچ و میش قرار می‌گیرد، پراکنده می‌باشد.
در منطقه سهند 156 گونه گیاهی شناسایی شده که 26 گونه آن اندمیک بوده و گونه‌های شاخص منطقه اعم از پستانداران شامل قوچ و میش ارمنی، سیاه گوش ، خرس قهوه ای، گربه وحشی، راسو و گرگ و روباه و چندین گونه خفاش وانواع مختلفی از جوندگان نیز در منطقه وجود دارد که بر اساس سرشماری سالانه جمعیت قوچ و میش بیش از 500 راس برآورد گردیده است.
پرندگان از راسته شاهین سانان و از تیره قوشیان شامل عقاب طلاوی، کورکور، کرکس، سارگپه، سنقرگندم زار و از تیره شاهینیان دلیجه، لیل و بالابان بوده و از راسته ماکیان و تیره ماکیان می‌توان به کبک معمولی و چیل، تیهو و بلدرچین اشاره نمود و از سایر راسته، اکثر پرندگان خشکزی و آبزی در منطقه وجود دارد.

منبع :
http://www.iew.ir/
http://www3.irna.ir/
http://www.ghatreh.com/