انجیر معابد (لور لول)، و به زبان محلی‌ها کرگ، درخت بزرگی است که در نوار ساحلی
چابهار می‌روید.
در آن شیره سفید رنگی جریان دارد و از درختان تیره کائوچوئی بشمار می‌آید. تاج این درخت بزرگ و پهن است و از انشعابات آن ریشه‌های نابجا می‌روید.
پوست درخت صاف و خاکستری، برگهایش بیضی شکل ساده و درشت است، میوه‌های آن نارنجی رنگ و به درشتی فندق و قابل خوردن است.
عموماً این درختان دارای قدمتی بالای صد سال هستند و اکثراً در نزدیکی زیارتگاه‌ها قرار دارند یا قبلاً زیارتگاه بوده‌اند، در حال حاضر در روستاهای رمین، تیس کوپان، ماشی، لیپار و کوپان سر از این درخت‌ها وجود دارد.
انجیر معابد از نظر تقدس و قدمت در سراسر جهان بی رقیب است. این درخت از جمله درازعمرترین درختان میباشد.
بودائیست‌ها اعتقاد دارند که شاهزاده سیدهارتا با نشتن در زیر این درخت روشن فکر شده و از آن زمان یک بودا شده است، به همین دلیل این درخت، به اعتقاد بودائسیت‌ها درختی مقدس به شمار می‌رود.
انجیر معابد به عنوان گیاهی زینتی در خیابان‌ها و یا کنار جاده‌ها کاشته می‌شود، اندکی استفاده‌های دارویی و اقتصادی دارد و نیز گاهی میوه و جوانه برگ‌های کوچک آن مصرف خوراکی دارد.
عصاره پوست
...مشاهده کامل متن درخت به عنوان دهان شویه برای کم کردن دندان درد یا قوی سازی لثه و نیز برای درمان اسهال، اسهال خونی، سوزاک و زخم معده کاربرد دارد. برگ‌ها و شاخه‌های جوان مسهل بوده و در درمان بیماری‌های پوستی به کار می‌روند.
خصوصیات گیاه شناسی
درختی بزرگ، ارتفاع تا 30 متر، قطر تنه 5/1 تا 2 متر، رشد سریع، همیشه سبز که در مناطق با آب و هوای موسونی نیمه خزان کننده و خزان کننده است.
برگ‌ها براق، سبز تیره، چرمی، لرزان و قلبی شکل که نوک دراز و مخروطی شکل دارند.
دارا بودن نوک دراز و مخروطی باعث می‌شود که شناسایی این درخت به آسانی صورت گیرد.
دمبرگ‌ها کشیده که برخی اوقات تا 13 سانتی متر نیز می‌رسند. پهنک برگ بیضی پهن تا بیضی کروی، 25-7 × 16-4، حاشیه‌ها صاف و گاهی موجدار، رگبرگ‌های اصلی 2 و به ندرت 3 جفت، رگبرگ‌های فرعی 6 تا 9 جفت.
برگ‌های آویخته با دمبرگ‌های طویل با کوچکترین نسیم‌ها می‌رقصند و برخورد برگ‌ها به هم صدایی دلنواز شبیه صدای باران بوجود می‌آورد.
پوست خاکستری کم رنگ که مرتبا به صورت تکه هایی کنده شده و مجددا بازسازی می‌گردد.
تنه در درختان جوان گرد بوده و به موازات پیر شدن برآمدگی‌ها و شیارهای بی نظمی روی آن ایجاد می‌شود.
میوه‌ها به صورت جفتی رشد می¬کنند و بعد از رشد گل‌ها را میپوشانند. میوه‌های رسیده ارغوانی رنگ هستند.
تولید مثل
برای تشکیل میوه، همانند سایر گونه‌های انجیر، فعالیت زنبورهای گرده افشان الزامی است، به طوری که در مناطقی که این حشرات وجود ندارند میوه ای تشکیل نمی‌گردد .
میوه‌های رسیده توسط پرندگان خورده می‌شوند، همانند انجیر بنگالی بذرها بوسیله پرندگان به روی یک درخت انتقال می‌یابند، جوانه زده و به صورت اپی فیت روی درخت میزبان رشد می‌کند.
بسته به نوع درخت میزبان و شرایط اقلیمی ممکن است میزبان بوسیله فشار آوردن به ریشه این درخت آن را از پای درآورد، به هر حال این بدان معنا نیست که انجیر بنگالی و معابد گیاهانی پازیت هستند، این درختان از گیاه میزبان تغذیه نمی‌کنند بلکه مواد غذایی خود را از باران و هوا بدست می‌آورند تا اینکه ریشه‌های هوایی آنها به زمین برسد.
انجیر معابد در هرمزگان «لور» (loor) نامیده می‌شود. در مناطق مختلفی مانند بندرعباس، قشم و کیش و ... این درخت یافت می‌شود.
عمر درختان لور کیش به حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ سال می‌رسد.
یکی از زیباترین این درختان لور در جزیره قشم در تم سینتی (منطقه توریان) قرار دارد و در نزدیکی آن بقعه‌ای دیدنی با طرح معماری کهن به نام زیارت پیر واقع شده است.
منبع :
http://chabahar.org/
http://fa.wikipedia.org/
http://alemardan.blogfa.com/
