شول‌آباد دومین نقطه شهری شهرستان
الیگودرز و مرکز بخش زز و ماهرو شهرستان
الیگودرز است.
با تصویب دولت در
بهار 1390 روستای
شول آباد سفلی مرکز بخش ززوماهرو از توابع شهرستان
الیگودرز در استان
لرستان پس از تجمیع با روستاها و نقاط جمعیتی
شول آباد علیا، دلسوران، درخت چمن، آثار، سرلک، خدادادکش علیا و سفلی از توابع همین بخش به شهر تبدیل و به عنوان شهر
شول آباد شناخته شد.
شول آباد منطقه‌ای میانکوهی است که آن را کوههای رباط در 2 کیلومتری جنوب غربی به بلندی 3099 متر و کوه برنجه به بلندی 2893 در 10 کیلومتری جنوب باختری شول‌آباد در میان گرفته اند.
هوای
شول آباد معتدل نسبتاً سرد و نیمه مرطوب است و بیشترین درجه گرما در تابستانها به 32 درجه کمترین درجه گرما در زمستانها به 30 درجه زیر صفر و میزان بارندگی به طور متوسط سالانه به 650 میلی‌متر می‌رسد.
مردم این منطقه آریائی‌نژادند و به زبان بختیاری سخن می‌گویند.
آب کشاورزی
شول ...مشاهده کامل متن آباد از چشمه و رود و آب آشامیدنی منطقه از چشمه فراهم میشود,گندم، جو، لوبیا فرآورده‌های این منطقه هستند.
صادرات منطقه شامل دام زنده، پشم،
کشک و روغن حیوانی، عسل ، گیاهان دارویی میباشد.
شول نام قبیله ای است از قبایل
فارس,این قبیله نخستین بار در
لرستان سکونت داشت و در حدود سال 300 ه' . ق. نیمی از
لرستان را تحت فرماندهی قرار داده بود و بوسیله سیف الدین ماکان روزبهان (که اجداد او از
دوره ساسانیان بر این منطقه حکومت داشتند) اداره میشد و او را با لقب
پیشوا میخواندند.
مورخان اسلامی اطلاعی از این قبیله نداده اند، ولی نجم الدین که از نوادگان او بود در زمان حمداللّه مستوفی در این منطقه حکومت میکرد.
ابن بطوطه (748 ه' . ق.) در راه
شیراز به
کازرون به قبیله شول برخورد کرده است و گوید که آنان قبیله ای از اعاجم اند که صحرانشینند و میان آنها مردمانی پرهیزگار و متقی وجود دارد.
شهاب الدین العمری (متوفی بسال 749 ه' . ق.) گوید که قبیله شول با شبانکاره خویشاوندی مستحکمی دارند. اجمالاً کوچیدن شولها و تمایل آنان به جنگ و پیکار و حمله‌های قبایل مجاور علیه آنها از علل ازهم پاشیدگی ایشان و مستهلک شدنشان در دیگران بوده است و اکنون در منطقه
فارس آثار مختصری از آنان بجای مانده است مانند: شول گب (کوهی در شمال
بوشهر)، داره شولی (قبیله ای از قشقائی )، دو قریه بنام شول یکی نزدیک دالکی و دیگری نزدیک شمال غرب
شیراز است و شاید قریه شولی که درخارج شهر بوده است آخرین دژ قبیله شول بوده و از سبک معماری خانه‌ها پیداست که در حفظ و نگهداری سنتهای ایرانی و خصوصیات آن میکوشیدند.
راه‌های دسترسی به این منطقه:
جاده‌ی
الیگودرز به
شول آبادجادهی
خرم آباد- سپیدشت -
شول آبادراه آهن
دورود به سپیددشت و جاده آسفالته سپید دشت به
شول آبادمنبع:
http://sholabad.blogfa.com/
http://sholabad.blogfa.com/post-1.aspx
http://www.stonelion.blogfa.com/post-97.aspx
