پیرو قراردادی که در سال 1371 ه.ش بین سازمان میراث فرهنگی و پرویز بهزاد (پسر استاد حسین بهزاد) منعقد گردید تعداد 289 اثر از آثار استاد حسین بهزاد "مینیاتور" در اختیار سازمان میراث فرهنگی قرار گرفت و مقرر گردید موزه ای با نام "موزه استاد بهزاد" جهت حفظ ، نمایش و پژوهش درآثار این هنرمند گرانقدرافتتاح گردد .
به همین جهت ساختمانی در مجموعه 110 هکتاری سعدآباد در نظر گرفته شد که این بنا در اواخر
دوره قاجار ساخته شده است و دردوره پهلوی اول با نام " کاخ کرباسی " دفتر کار و استراحتگاه پهلوی اول در سعدآباد بود و در
دوره گذشته به عنوان اقامتگاه تابستانی رضا پهلوی از
دوره کودکی تا نوجوانی با نام "کاخ ولیعهد " مورد استفاده قرار می‌گرفت .
این بنا پس از انقلاب، به مکانی جهت گردآوری وسایل برخی از کاخها تبدیل شده بود تا در سال 1372 ه.ش پس از انتخاب و تغییر کاربری آن جهت تبدیل به موزه بهزاد ، با ایجاد تغییرات در فضای داخلی رسما در 28 اردیبهشت 1373 ه.ش به مناسبت صدمین سالگرد تولد استاد حسین بهزاد درروزجهانی موزه‌ها افتتاح گردید.
این موزه از سال 1385 ه.ش به دلیل تغییردر سیستم تاسیساتی و الکتریکال ساختمان و نیز انجام برخی مرمت‌های لازم و مقاوم سازی بنا تعطیل شد و از سال 1391 ه.ش با شرایط بهتر و
...مشاهده کامل متن رعایت برخی از استانداردهای موزه ای مجددا به فعالیت خود ادامه داده است.همچنین این موزه در سال 1391 از سوی ایکوم (شورای جهانی موزه ها)در بخش "تلاش برای بقا" موزه نمونه شناخته شد و مورد تقدیر قرار گرفت.
موزه استاد بهزاد دارای پنج سالن با آثار متنوعی از طراحیهای مدادی و مرکبی ، نگارگریهای رنگی با مضامین مختلف از دوره‌های چندگانه کاری هنرمند و استاد ارزشمند ، حسین بهزاد مینیاتور میباشد .
این سالنها عبارتند از :
سالن شماره یک( آثار ترسیم شده درسبک مکاتب نگارگری ایرانی) : این سالن به نمایش آن دسته از آثار استاد که درسبک مکاتب دوره صفویه و اواخر تیموری کار شده اختصاص دارد .
آثاری نظیر چوگان بازی، شیرین و فرهاد کوه کن، زن بیاض به دست، مجلس درس حکیم عمرخیام
سالن شماره دو( آثار ملهم از اشعارشاعران ایرانی) : دراین سالن آن دسته از آثار استاد که ملهم از ادبیات فارسی است نگهداری می‌شود.
در این آثار، استاد با الهام از ابیات اشعار شاعرانی چون خیام، حافظ و مولانا به خلق آثاری زیبا پرداخته است.
سالن شماره سه (آثار ترسیم شده از فرهنگ مردم عامه) : این سالن به نمایش آثاری از آداب و رسوم و زندگی مردم اختصاص دارد. تابلوهایی از این دست عبارتند از : کَرَک بازان، رمال، عقدکنان، سقا، چوپان نی نواز و...
سالن شماره چهار( ترسیم چهره بزرگان در قالب نگارگری) : در این سالن به نقاشی‌های استاد از چهره مشاهیر و بزرگان اختصاص دارد. مانند: حافظ، سعدی،خیام ، مولانا،زکریای رازی و.....
سالن شماره پنج ( طراحی‌ها ): در این قسمت طراحی هایی از چهره‌های مختلف با حالاتی گوناگون و یا طراحی برخی از حیوانات به نمایش درآمده است.
منبع :
