جزیره هرمز

این جزیر در هشت کیلومتری بندر عباس و ورودی خلیج فارس وافع شده است. هرمز، جزیره‌ای بیضی شکل است که نوعی گنبد نمکی می‌باشد و مساحت آن به حدود چهل و دو کیلومتر مربع می‌رسد.
این جزیره را به دلیل موقعیت جغرافیایی اش و مجاورت آن با تنگه هرمز، کلید خلیج فارس می‌نامند. به همین دلیل است که آن را در طول تاریخ، از نظر راهبردی و بازرگانی از اهمیت خاصی برخوردار ساخته‌است.
هرموز در واقع نام بندری معتبر در مصب رود میناب با خلیج فارس بوده است. شهر میناب کنونی برروی خرابه‌های این بندر ساخته شده است. هرموز قدیم ،در اوایل عهد مغول تجارت پر رونقی داشته است.
با هجوم مغولان در حدود سال هفتصد هجری، مردم این شهر ابتدا به جزیره قشم و سپس به جزیره هرموز که در آن زمان زرون که بعدها نام بندری در محل بندر عباس کنونی شد و به تلفظ پرتغالی بندر گمبرون خوانده شد، نام داشت کوچ نمودند ، شهری در آن ایجادکردند و نام آن را به یاد شهر قدیم خود هرموز نهادند.
به تدریج این شهر نام خود را به همه جزیره داد و بندر جرون یا گمبرون نام خود را از آن وام گرفت. عظمت شهر و جزیره هرموز به قدری شد که دو قرن بعد و تا زمانی که ...مشاهده کامل متن توسط پرتغالی‌ها اشغال شد مرکز ولایات خلیج فارس از جمله بحرین بوده است.
شاه عباس در سال هزار و ششصد و بیست و دو میلادی جزیره هرموز و سواحل جنوبی ایران در خلیج فارس را از اشغال پرتغالی‌ها خارج ساخت و شهرهای هرموز و گمبرون را تخریب نمود و بندر عباس فعلی را بر خرابه‌های گمبرون استوار کرد.

برخی از مناظر و جاذبه‌های مهم این شهر را در ادامه مطلب برای شما معرفی می‌کنیم :
کوه‌های خوراکی :
در مسیر دریایی قشم به جزیره هرمز کوه‌هایی به رنگ زرد، سفید و قرمز دیده می‌شود.
در میان این کوه‌ها، کوه قرمز رنگی وجود دارد که خاکش خوراکی است و مردم محلی از این خاک به عنوان ادویه در پخت و پز و طبخ ماهی، نان، تهیه ترشی، مربا و سُس استفاده می‌کنند.
مردم محلی این کوه را "گِلک" می‌نامند و خاک سرخ آن را مانند نمک در تهیه انواع غذاها مصرف می‌کنند. این کوه با ارتفاع تقریبی دویست متر در جنوب این جزیره واقع شده است و از خاک آن در صنایع سرامیک سازی و رنگسازی نیز استفاده می‌گردد.
این جزیره مساحتی حدود نه کیلومتر مربع دارد و در جنوب شرقی بندرعباس و در میان آب‌های خلیج فارس قرار گرفته است. سطح جزیره هرمز را طبقات رسوبی و آتشفشانی تشکیل داده است.
طبقات نمکی نیز به صورت تپه‌هایی قسمت اعظم جزیره را پوشانده‌اند و اغلب از جنس نمک طعام هستند که بلندترین نقطه آن صد و هشتاد شش متر از سطح دریا ارتفاع دارد و بزرگ‌ترین قطر آن هشت کیلومتر است.
به دلیل بارندگی کم ، نمکی بودن خاک و شور بودن آب، هیچ نوع مرتع و گیاهی در جزیره وجود ندارد. استخراج و صادرات خاک سرخ جزیره هرمز یکی از مهم‌ترین منابع درآمد اهالی این جزیره است است.
نمک آبی و سنگ لاشه از دیگر معادن این جزیره محسوب می‌شوند. شهر هرمز مرکز جزیره هرمز است. این جزیره فاقد آب شیرین است و آب آشامیدنی آن از بندرعباس تامین می‌شود.
*قلعه پرتغالی‌ها
در سال نهصد و نه دریانورد پرتغالی آلفونسو د آلبوکرک که به مستعمرات پرتغال در آسیا سفر کرده بود به صورت اتفاقی گذرش به خلیج فارس افتاد و با آن نواحی آشنایی پیدا نمود و بلافاصله با حضور در دربار مانوئل پادشاه پرتغال طرح خود را برای اشغال جزایر خلیج فارس ، ارائه نمود و به تصویب رساند.
او در سال نهصد و دوازده به خلیج فارس بازگشت و پس از کشتار و وحشیگری فراوان موفق به فتح این جزیره در سال نهصد و سیزده گردید و قلعه‌ای در جزیره هرمز ساخت.
مردم هرمز در طول سالهای اشغال چندین بار دست به شورش زدند که مهم‌ترین این شورشها مربوط به سالهای نهصد و نوزده شمسی، نهصد و بیست و پنج شمسی، نهصد و بیست و هشت شمسی و نهصد و پنجاه و هفت شمسی بوده‌اند.
این جزیره در سال هزار و سی و یک توسط یکی از امرای شاه عباس به نام امام قلی خان از تصرف خارج و باز پس گرفته شد. هم اکنون آثار و خرابه‌های ابنیه و قلعه پرتغالی‌ها و توپهای آن در شمال جزیره در نزدیکی آبادی‌های فعلی دیده می‌شود.
*موزه دکتر احمد نادعلیان
موزه و نگارخانه دکتر احمد نادعلیان ، محلی است که آثار این هنرمند در عرصه‌های بین‌المللی در آنجا به نمایش در آمده اند. نادعلیان یکی از چهره‌های شناخته شده هنر محیطی در عرصه بین‌المللی است.
در حال حاضر معمولا در طبیعت زندگی میکند، به گوشه و کنار جهان سفر می‌کند و در یک عرصه بین‌المللی، هنر محیطی اجرا می‌کند. آثار او در بیش از چهل کشور دنیا از شرق تا جزایر ژاپن از شمال تا جزایر شمالی فنلاند در قطب و از غرب تا غربی‌ترین نقطه امریکا پراکنده هستند.
در این موزه می‌توان از مکان زندگی دکتر نادعلیان بازدید کرد. بسیاری از مستندات و آثار او در گوشه و کنار جهان در این موزه به نمایش در آمده است . در بین ماه‌های پائیز و زمستان در بسیاری از موارد دکتر نادعلیان در جزیره زندگی می‌کند و در این محل به نقاشی می‌پردازد.
کارهای مشترک نادعلیان و زنان بومی جزیره در اینجا به نمایش در آمده اند. تمامی خاک‌های رنگی جزیره و کانی‌ها در موزه دکتر نادعلیان جمع آوری شده و برای مصارف هنری مورد استفاده قرار می‌گیرند.
این موزه محلی است که دکتر نادعلیان به زنان جزیره آموزش می‌دهد تا با خاک‌های رنگی نقاشی کنند. مکان موزه در محله‌ی قدیمی شهر هرمز قرار دارد و برای دسترسی به موزه از مسیر پیاده پس از خروج از اسکله در مسیر ساحلی از بومی‌ها موقعیت تکیه مولا را بپرسید.
در رو به روی این تکیه کوچه باریکی وجود دارد که اگر به سمت شرق شهر حرکت کنید پس از چند دقیقه پیاده روی به محله ای که موزه در آن قرار دارد می‌رسید. اگر این مسیر را پیاده طی کنید با فرهنگ بومی و شهرسازی بدوی هرمز آشنا می‌شوید.
*ساحل و پرندگان
این جزیره به جهت تنوع ساحلی نیز قابل توجه است، ترکیبی است از ساحل‌های ماسه‌ای با رنگ‌های مختلف که بستری نرم و راحت را برای علاقه‌مندان به شنا و ورزش‌های آبی فراهم می‌کنند و در کنار آن از ساحل‌های صخره‌ای نیز بی‌نصیب نیست که نمایانگر ستبری و سترگی این سرزمین است.مطمئن باشید که اگر آذر، دی یا بهمن‌ماه به هرمز سفر کنید آنقدر هوا بهاری است که دریا شما را به سمت خود می‌کشد و در هوایی منحصربه‌فرد می‌توانید خود را در میان امواج خلیج‌فارس آرامش بخشید.
منابع:
http://red-island.blogfa.com/
http://fa.wikipedia.org/
http://www.beytoote.com/iran/tafrihi/hormoz-island.html