جزیره لارک

جزیره لارک حدود هفت و نیم کیلومـتر مربـع مسـاحت دارد ودر فاصـله سی و سه کیلومتری بندر عباس و یازده کیلومتری شهر بندری قشم واقع شده است .
این جزیره از نظر تقسیمات سیاسی استان جزو بخش مرکزی شهرستان قشم و یکی از دهستان‌های این بخش محسوب می‌شود.
جزیره لارک از کوه‌های آتشفشانی که اکثراً مخروطی شکل می‌باشند تشکیل شده است . بلندترین نقطه این جزیره صد و سی و هشت متر از سطح دریا ارتفاع دارد و بزرگترین قطر جزیره حدود هشت کیلومتر می‌باشد .
سطح جزیره هرمز را طبقات سازند‌های رسوبی و آتشفشانی تشکیل داده است و طبقات نمکی نیز به صورت تپه‌هایی، قسمت اعظم جزیره را پوشانده‌‌اند و اکثراً از جنس نمک طعام می‌باشند.
به دلیل بارش‌های اندک جوی و نمکی بودن خاک و شور بودن آب، هیچ نوع مرتع و گیاه در جزیره وجود ندارد .
آب و هوای لارک گرم و مرطوب و شرجی است . در این جزیره اثری از کشاورزی مشاهده نمی‌شود ولی از نظر پرورش دام بر اساس آمار سال هزار و سیصد و پانزده از حدود هزار رأس گوسفند و بز نگهداری می‌شود.
جزیره لارک از نظر پوشش گیاهی فقیر و دارای درختچه ...مشاهده کامل متن هایی از گونه‌های گرمسیری به نام اکهور و کرت می‌باشد .
اکثر اهالی این جزیره به صیادی و غواضی مشغولند .صید در این جزیره از اول مهر ماه شروع شده و در سال حدود هشتصد تن ماهی در این جزیره صید می‌شود.
از انواع ماهی هایی که در این جزیره صید می‌شوند می‌توان به : هامور ، سرخو ، سنگسر ، مقوا و میش ماهی اشاره کرد .
در این جزیره معادنی همچون : خاک سرخ در دوازده کیلومتری جنوب باختری اسکله ، سنگ آهن ، نمک ، گوگرد و سنگ سفید نیز ساخته شده است .
استخراج و صدور خاک سرخ جزیرۀ هرمز نیز یکی از مهم‌ترین منابع درآمد اهالی است. نمک آبی و سنگ لاشه از دیگر معادن این جزیره است .
جمعیت این جزیره بر اساس آمار سال هزار و سیصد و شصت و شش حدود چهارصد و بیست و هشت نفر بوده است .
در قسمتهای شمالی و در نزدیکی سواحل لارک خانه‌های مسکونی همراه با چندین خیابان و جاده شوسه به هم پیوسته اند که دو روستای لارک کوهی و لارک شهری را تشکیل می‌دهند .
آب آشامیدنی اهالی این جزیره بیشتر از طریق بندرعباس حمل می‌شود و همچنین آب برکه‌ها و چاه نسبت به میزان بارندگی هر سال مورد مصرف قرار می‌گیرد .
این جزیره درزمان پادشاهی شاه عباس همزمان با تصرف سایر جزایر تنگه هرمز تحت تسلط دولت ایران درآمد .
از نظر زمین شناسی این جزیره از تنوع زیادی برخوردار است . جزیره لارک گنبد نمکی است که در اواخر دوران سوم میشان را چین داده است و نشانه هایی از حضور خود به صورت قطعات و واریزه‌های گنبد در رسوبات سازند میشان به جای گذاشته است که مشخص می‌کند گنبد در زمان رسوبگذاری سازند میشان ، رخنمون داشته است .
شیبدار نمودن سازند میشان و آغاجاری از حاشیه جزیره ، ملایم و به سمت گنبد تندتر شده و گاه برگشته می‌نماید . رسوبات حواشی گنبد دارای چینه بندی متقاطع با زاویه بیش از 30 درجه گواه بر رسوب ماسه‌های ساحلی و تاثیر عمده باد شمال در رسوبگذاری این نوع رسوبات است .
گنبد نمکی جزیره لارک از جمله متنوع‌ترین گنبدهای جنوب کشور بوده و از ردیف H1 تا H4 سازند هرمز را به طور کامل دارا می‌باشد .
در اغلب جاهای این گنبد ردیف کامل ذکر شده حفظ شده است ونفوذ‌های ماگمایی در جای جای آن باعث ایجاد دگرگونی در ردیف‌های نمکی ، ماسه سنگ‌های خاکستری و مارنی گردیده است .
در قرن هجدهم ناحیه تنگه هرمز و جزایر آن بیشتر مورد توجه اعراب عمان و مسقط بخصوص اعراب جواسم بود . این توجه بیشتر در مورد جزایر تنگه هرمز و به ویژه جزایر لارک ، هنگام ، هرمز و .... بود، و به دلیل نزدیکی آنها به عمان و همچنین به مناسبت واقع بودن آنها در مدخل تنگه هرمز اهمیت بسیاری داشت و چون بندرعباس هم در همین ناحیه واقع شده بود در دست داشتن آن برای حفظ تنگه هرمز لازم بود .
جزیره لارک از قرن شانزدهم به بعد، مدتی در تصرف هلندیها و پرتغالیها و انگلیسیها بوده و تاسیسات قلاع نظامی با تجهیزات توپ و برج‌های دیده بانی هنوز در جزیره لارک به چشم می‌خورد که حاکی از اهمیت این جزیره درگذشته می‌باشد .
منابع:
http://www.persiangulf.tv/
http://www.geshmesland.blogfa.com/
fa.wikipedia.org