روستای ویر بزرگترین روستای استان
زنجان است ، این روستا از توابع سلطانیهٔ
ابهر است و در یک منطقه کوهپایه‌اى واقع شده است و از مرکز شهرستان ۵۶ کیلومتر کیلومتر فاصله دارد.
این روستا از طریق شهر
سلطانیه، با جاده‌ای آسفالت و پس از طی 15 کیلومتر قابل دسترسی است.
روستا از نظر اقلیم و آب و هوا یکی از منحصربه فرد‌ترین مناطق گردشگری استان
زنجان به شمار می‌رود.
ازسمت شرق به روستای عمیدآباد، ازجنوب به روستای ویک ازشمال شرقی به حسین آباد،ازجنوب شرقی به روستای ارهان وازشمال غربی به روستای قیاسیه منتهی می‌شود.
روستای ویر یکی از روستاهای قدیمی و تاریخی استان
زنجان است. آثار تاریخی برجای مانده حاکی از آن است که
روستای ویر، در گذشته اهمیت و موقعیت درخور توجهی داشته است.
یکی از اعجاب‌انگیزترین غارهای قدیمی
ایران، به نام غار داش کسن مشتمل بر مجموعه سه غار نسبتاً عمـیق در نـزدیکی ایــن روســتا قرار دارد. طول این غار 400 متر و عرض آن 50 تا 300 متر است.
بر اساس فرضیه‌ای، مجموعه
...مشاهده کامل متن غارهای ”داش کسن“ به دوره‌های ساسانی و ایلخانی تعلق دارد.
مردم روستای ویر به زبان آذری سخن می‌گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه اثنی عشری هستند.
درآمد اکثر مردم این روستا از طریق فعالیت‌های زراعی، باغداری و دامپروری تأمین می‌شود. رودخانه همجوار روستا، موجب توسعه باغ‌ها و مزارع پیرامون روستا شده است.
گندم، جو، فرآورده‌های لبنی و انواع میوه، عمده‌ترین محصولات تولیدی این روستا هستند. صنایع دستی این روستا شامل جاجیم، قالی و سایر بافتنی‌ها است.
روستای ویر در یک ناحیه کوهستانی استقرار یافته و بناهای مسکونی آن در دو طرف رودخانه پدید آمده و توسعه یافته‌اند.
از این رو بافت مسکونی روستای ویر، شکلی خطی یا زنجیره‌ای دارد.
جنس مصالح ساختمانی خانه‌های آن غالباً از خشت و گل است. سقف خانه‌ها مسطح می‌باشد و به وسیله تیرهای چوبی و اندود گل رُس پوشیده شده‌اند.
پی‌ها و دیوار خانه‌ها به‌ویژه خانه‌های قدیمی برای کنترل گرما و سرما و استحکام بنا، ضخیم هستند. در تزیین داخلی واحدهای مسکونی قدیمی از نوعی گل سفید استفاده می‌شود.
ساخت خانه‌های جدید با استفاده از مصالح مقاوم‌تری انجام می‌گیرد.
کوچه‌های روستا، پرپیچ و خم و پر فراز و نشیب است. این کوچه‌ها فاقد عرض مساوی در طول مسیر هستند و غالباً به رودخانه منتهی می‌شوند. ساختمان‌های مجاور رودخانه به صورت صخره با ساحل رودخانه پیوند خورده و حالت پلکانی دارند.
استقرار کوهپایه‌ای همراه با باران‌های فراوان موجبات حاصلخیزی مراتع و سرسبزی باغات را در فصول بهار و تابستان فراهم نموده است.
ارتفاعات کنگ دره در دو کیلومتری جنوب شرقی، ساری داش در دو کیلومتری جنوب غربی و چشمه شاه بلاغی در نزدیکی روستا، به همراه رویش انواع گل‌های خودرو و رنگارنگ در فصل بهار، چشم‌اندازهای دل‌انگیزی به روستای ویر می‌بخشد.
عمده‌ترین جاذبه‌های تاریخی روستای ویر عبارتند از:
غار داش کسن محوطۀ چهار ضلعی، با طول 400 متر و عرض 50 تا 300 متر است.
در درون این محوطه، سه غار نسبتاًً عمیق در دل کوه به‌طور هنرمندانه ایجاد و بر دیواره‌های غار نقوشی کنده‌کاری شده است.
دو تصویر اژدها، هر یک به طول 5/3 متر در مقابل یکدیگر به شکل قرینه حک شده‌اند. در طرفین این نقش‌ها، محراب‌های نقش‌داری با طرح‌های اسلیمی، گل و بوته و مقرنس‌های سنگی کنده‌کاری شده است.
مسجد قدیمی ویر قدمت درخور توجهی دارد، ولی تاریخ دقیق ساخت آن معلوم نیست. سنگر محمد ولی خان نیز از نقاط دیدنی و معروف ویر است.
مـردم این روسـتا باورهای فرهنگی در خصـوص چگونگی برگزاری مراسم و آیین‌های ملی و دینی دارند. آنان مراسم روزهای (شب) چله، چهارشنبه سوری، عید نوروز و اعیاد دینی فطر و قربان و مبعث حضرت رسول (ص) را گرامی می‌دارند.
در ایام عزاداری بزرگان دین نیز نوحه‌سرایی می‌کنند.
عروسی‌های مردم با شادی و موسیقی محلی عاشیقی همراه است.
صنایع دستی مردم روستا عبارت است از انواع زیراندازهای قالی، گلیم و جاجیم که با طرح‌های زیبا تولید و به بازار عرضه می‌شوند. این نوع دست‌بافت‌‌ها به دست زنان هنرمند بافته می‌شوند.
اقلیم سرد منطقه سبب بافت انواع جوراب پشمی، شال گردن و کلاه شده تا نیازهای خانوار را رفع کند، فرش‌های بافت این روستا نقوشی ساده و زیبا دارند.
از انواع غذاهای محلی روستای ویر می‌توان به آبگوشت با دوغ، انواع کباب و آش اشاره کرد.
منبع:
http://www.viyarnet.blogfa.com/
http://viyar.blogfa.com/
http://viyarnews.loxblog.com/
