مدتی پس از اجرای مراسم شیرینی خوران و دست ماچ کردن، نوبت به اجرای مراسم عقد یا ماره برین می‌رسد. ماره برین در اصطلاح محلی مهریه بریدن به حساب می‌آید که در واقع گویای اهمیت عقد و مهریه می‌باشد.
برای اجرای این مراسم خانواده‌ی داماد باید از قبل مقداری طلا و جواهر که از سوی خانواده‌ی عروس مقدار آن تعیین می‌شود خریداری کرده باشند .
طلا و جواهرات تهیه شده و لباس کامل محلی و سایر هدایایی که برای عروس خریداری شده همراه با آیینه و شیرینی و نقل به خانه عروس برده می‌شود. سپس در روز جاری شدن صیغه عقد که معمولا در جشنی با حضور میهمانانی از فامیل طرفین در خانه عروس برگزار می‌شود، عروس و داماد شرعا و قانونا پیمان زناشویی می‌بندند.
این مراسم در گذشته در چهارچوبی ساده برگزار می‌شد ولی متاسفانه در حال حاضر مراسم عقدکنان در عروسی‌های شهری و روستایی کردستان رنگ و لعابی از تکلف و تجمل به خود گرفته و افراد فامیل و خانواده عروس و داماد خود را ملزم می‌دانند حتما بر سر سفره‌ی عقد هدایایی هم چون طلا و جواهرات ، پول نقد یا سکه‌ی طلا به عروس و داماد تقدیم کنند .
در بعضی از روستاها و شهرهای استان کردستان، در مراسم عقد ریش سفیدهای فامیل هرکدام جداگانه در حضور عاقد از پدر عروس می‌خواهند به خاطر حضور آنها مقداری از مبلغ مهریه را پایین بیاورد .
با توجه به این که در گذشته جدا از تعیین مبلغ مهریه، پرداخت وجه نقدی به نام شیربها نیز رسم بوده است، ریش سفیدها در این مراسم از پدر عروس می‌خواستند مبلغ شیربها را نیز پایین بیاورد.
پدر عروس نیز معمولا با صدای بلند در حضور جمع اعلام می‌کرد به خاطر این عزیزان حاضرم مبلغ مهریه را پایین بیاورم . معمولا مراسم عقدکنان به گونه ای برگزار می‌شود که مهمانان به صرف چای و شیرینی به جشن دعوت می‌شوند اما در بعضی از شهرها و روستاها پدر داماد پرداخت هزینه‌ی دادن شامی را تقبل کرده و هر آن چه را لازم باشد به خانه‌ی عروس می‌فرستد تا از میهمانان پذیرایی شود.
معمولا در روستا مراسم عروسی در فاصله‌ی کوتاهی پس از عقد برگزار می‌شود . اما طی سالیان اخیر به ویژه در شهرها شرایط دگرگون شده و گاه فاصله‌ی عقد عروسی حتی بیشتر از یک سال نیز به طول می‌انجامد.
یادآوری این نکته ضروری است که اگر در فاصله عقد و عروسی یک جشن سنتی مانند نوروز یا اعیاد مذهبی مانند عید قربان ، عید فطر و... اتفاق بیفتد ، خانواده داماد خود را ملزم می‌دانند که با تهیه‌ی هدایایی مناسب به خانه‌ی پدر عروس رفته و آن جشن را تبریک بگویند . این رسم حتی برای شب یلدا نیز به یک سنت تبدیل شده است و درصورتی که بین دو مراسم عقد و عروسی شب یلدا قرار بگیرد خانواده داماد غذاها و میوه‌ها و خوراکی هایی را که در شب یلدا مصرف می‌شوند ، مهیا کرده و به خانه‌ی پدر عروس می‌برند.
این هدایا معمولا با خوانچه هایی به خانه عروس حمل می‌شده است .
پس از آنکه تاریخ عروسی با توافق خانواده‌های عروس و داماد تعیین شد . چنان چه یکی از نزدیکان و آشنایان عروس یا داماد به تازگی عزادار شده باشد ، به ایشان مراجعه کرده و از آنها اجازه می‌خواهند تا عروسی را برگزار نمایند .
منبع :
http://kordestan.irib.ir/
