دشت "دریاسر" که از زیباترین مناطق استان سرسبز
مازندران است و در جنوب شهرستان زیبای
تنکابن قرار دارد. این دشت که با ارتفاعی 2 هزار متری از سطح دریا قرار گرفته ما بین 4 کوه بلند محصور مانده است و از جمله ویژگی‌های این دشت در فصل
بهار و مخصوصا اردیبهشت ماه پر از گلهای زرد رنگی میشود که در میان چمن‌های سبز رخ می‌نمایانند و چشم هر بیننده ای را به خود خیره می‌کنند.
از جذابترین ویژگی‌های این دشت زیبا میتوان به ده‌ها چشمه‌ی کف آن اشاره داشت که آب را از میان سبزه‌ها به بیرون می‌جوشانند بطوریکه در فصل
بهار با داشتن آب فراوان به سختی مکان خشکی را میتوان در دشت پیدا کرد.
جالب آنجاست که رودخانه پر آبی نیز از وسط این دشت جاریست که از ارتفاعات سیالان سرچشمه می‌گیرد و بر زیبایی دشت بطور خیره کننده ای می‌افزاید.
به دلیل موقعیت استراتژیکی این منطقه در فصول مختلف مناظر کم نظیری را میتوان در آن شاهد بود. در فصل
بهار چشمه‌های جوشان که از کف دشت جاری می‌شوند، از یک سو چمن‌های سبز رنگ که سرتاسر دشت را می‌پوشانند، گلهای زرد رنگ که اندازه شان در حدود 20-30 سانتی متر است، کوههای پوشیده شده از جنگلهای انبوه و از سوی دیگر
قله ...مشاهده کامل متن سیالان با یخچالهای بزرگ در مقالبل را میتوان در یک نگاه دید که هرگز با توصیف و عکس زیبایی آن قابل بیان نمی‌باشد.
همه ساله در اواسط اردیبهشت ماه و همزمان با روییدن میلیون‌ها گل زرد رنگ زیبا همایش‌های کوهپیمایی زیادی با حضور گروههای کوهنوردی از سراسر
ایران در این منطقه برگزار میشود.
ازین رو این منطقه بی نظیر را بهشت اردیبهشت
ایران می‌نامند.
وجود کوههای زیبایی تنگ لات خان
بن،سیاه کل وکل تلا، کوههای پوشیده از گیاهان، چشمه‌ها ورودهای پر آب دریاسر را به عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری تبدیل کرده است.
این دشت پر از درخت‌های ازگیل و آلوچه جنگلی است. در فصل پاییز نیز یکی از بدیع‌ترین صحنه‌ها در این دشت شکل می‌گیرد؛ میلیون‌ها برگ که از درختان خود جدا می‌شوند در فضا معلق شده و به زمین میریزند و زمین را با رنگهای گوناگون خود فرش می‌کنند.
یکی دیگر از صحنه‌های عجیبی که میتوان در این دشت و در شب مشاهده کرد شهاب سنگها هستند که
نور بسیار زیادی دارند. در صورت مساعد بودن هوا و بی ابر بودن آسمان براحتی می‌توانید آنها را مشاهده کنید.
برای عزیمت به این مکان اعجاز آمیز باید به شهرستان
تنکابن در غرب استان
مازندران برویم و با طی مسیر در جاده 2000 به دوراهی ای بنام دوراهی
امامزاده قاسم می‌رسیم.
در سمت چپ جاده مسیری به سمت دره می‌رود که انتهای آن روستایی به نام عسل محله خواهد رسید. پس از آن با حدود یک تا یک و نیم ساعت کوهپیمایی بعد از عبور از تپه‌ها و چشمه‌های بین راه به بهشت زیبایی می‌رسید که خستگی راهپیمایی یک ساعته را در ثانیه ای از تن می‌رهاند.... آنجا دریاسر است... بهشت اردیبهشت
ایران زمین....
منبع :http://www.shomalefarda.com/index.php
http://shivar.blogfa.com/post-380.aspx
فرستنده: مجتبی صدیقی
