نام قدیم : راگا، رغه
ری از شهرستانهای استان
تهران است
شهر
ری یکی از کهن‌ترین شهرهای
ایران و جهان است.
تاریخ پیدایش
ری به زمان اقوام آریایی بر می‌گردد و
ری از تمام شهرهای ماد بزرگتر بود.
ری در لغت به معنای شهر سلطنتی است. ساکن و اهل
ری ...مشاهده کامل متن را رازی می‌نامند.ری در دوره‌ای پایتخت ایران بوده‌است.
در طول تاریخ ری نام‌های مختلفی داشت : راگا، رغه، ارشکیه، رام اردشیر، ام‌البلاد، ری شهر، شیخ البلاد و محمدیه از نامهایی بودند که ری در هر دوره به مناسبتی با یکی از این نام‌ها خوانده می‌شده.
در اوستا آمده ری سیزدهمین شهری است که درجهان ساخته شده‌است.تاریخ سکونت در این شهر به ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد باز می‌رسد
در کتیبه‌های هخامنشی و منابع یونانی نام ری به صورت رگا (Rega) و رغه (Rege) آمده است.
سلوکیان به ری، اریا (Erya) و ارویا (Eroya) و اشکانیان «آرشکیا» می‌گفته‌اند.
برخی معتقدند «ری» و «راز» دو برادر بودند که با همکاری یکدیگر اینجا را بنا کردند. توافق کردند شهر را «ری» بنامند و اهالی آن را «رازی» نامند.
برخی هم می‌گویند بانی این شهر، راز بن فارسی بن یواسان بوده است.
ری را به نام یکی از فرزندان «بیلان بن اصفهان بن فلوج بن سام بن نوح» نامگذاری کرده‌اند.
یاقوت حموی می‌نویسد:محمدحسن مقدم مراغه‌ای. تطبیق لغات جغرافیایی قدیم و جدید ایران. چاپ نوبت چاپ. تهران، ۱۳۶۳. ۹۶. «در تواریخ قدیم ایران می‌نویسند که کیکاووس ارابه‌ای اختراع نمود و آلاتی در آن قرار داد که به واسطه آن به آسمان‌ها رود.
حق‌تعالی به باد حکم کرد آن ارابه را به ابر رساند و از آنجا سرنگون کند. کیکاووس با ارابه‌اش به دریای جرجان افتاد. کیخسرو پسر کیکاووس چون به تخت پادشاهی نشست، دستور داد آن ارابه را مرمت کنند تا به شهر بابل ببرد.
در میانه راه به مردمی رسید که آنها با دیدن وی فریاد برآوردند: «به ری آمد» یعنی با ارابه آمده. چه ری در لغت فرس قدیم به معنی ارابه است. کیخسرو حکم کرد در آن محل شهری بنا کردند و نام آن را ری گذاشتند.»
شیخ ربوه دمشقی (درگذشت ۷۲۷ هجری قمری) نوشته‌است: «از ری به معنی نیکویی یاد شده‌است»
نام‌های قدیم ری عبارتند از:
آرساسیا، آرساکیا، ارشکیه، اروپس، اروپوس، اَلرّی، اورپا، اورپُس، ائوروپوس، بت رازیکایه، حضرت عبدالعظیم، دورا، رِ، راجیس، راجیش، راجیک، راز، رازی، رازوک، راژس، راک، راکس، راکیا، راگ، راگا، راگای، راگز، راگس، راگو، راگیا، راگیانا، رام اردشیر، رام پیروز (رام فیروز)، رائی، راورُپُس، رای، رغه، رک، رگ، رگا، رگس، رگه، ری ارشیر، ریشهر، شیخ‌البلاد، ماد پایین، ماد راجیانا، ماد رازی، ماد راگیان، ماد رگیانا، ماد سفیلا، محمدیه، مدی، ئوروپوس
در منابع باستانی ری به اشکال گوناگون نام برده شده‌است.
در پیوست‌های غیررسمی منسوب به تورات کتاب مقدس یهودیان به نام‌های «توبیت» و «ژودیت» به ترتیب این شهر به نام «راگس» و «راگو» ذکر شده‌است.
نام ری در کتاب مقدس زرتشتیان برده شده‌است. یکی از آن جهت که این شهر زادگاه زرتشت بوده که آن را به نام «رغه» و "راگاً یاد شده‌است. در کتیبه بیستون که سنگ نبشته‌ای از داریوش است نیز رگا نامیده شده‌است.
سلوکیان به ری «اروپاً و اشکانیان»ارشکیه«لقب داده بودند. اشکانیان این شهر را پایتخت خود قرار داه بودند. ولی وقتی ساسانیان به پادشاهی رسیدند دوباره این شهر را به نام باستانی آن، »ری" نامیدند.
در بسیاری از منابع اسلامی «محمدیه» عنوان دیگری برای ری ذکر میشود. این تعداد نام برای شهرری از آن جهت بود که هر کدام از شاهان که کمر به آبادانی این شهر می‌بستند نام دل‌خواه خود را بر آن می‌نهادند.
هوای شهر ری معتدل و خشک می‌باشد.
درختان گز و از گیاهانی که کاربرد دارویی دارند مانند خاکشیر، گل گاوزبان، کاسنی، کرچک و پونه در بسیاری نقاط می‌روید.
مشاغل اصلی اهالی شهر ری بازرگانی، صنعتگری، کشاورزی و دامداری هستند
گندم، نباتات، علوفه‌ای، پنبه، چغندر قند و ذرت و تره‌بار, سیب گوجه، آلو، زرد آلو، هلو، آلبالو و گلابی راورده‌های کشاورزی منطقه است
شهرت اصلی شهر ری بیشتر به خاطر وجود بارگاه امامزاده عبدالعظیم حسنی در آن است.
تا سال‌ها پیش از آن به (شاه عبدالعظیم) یاد می‌شد، ضمن اینکه این شهر از قدیمی‌ترین مناطق کشور نیز به شمار رفته، آثار باستانی فراوانی را در خویش جای داده‌است.
رودخانه کرج, رودخانه جاجرود, رود شور فشاپویه چندین رود مشهور و مهم ایران هستند در شهر ری جریان یافته و سپس به رودهای کرج و جاجرود می‌پیوندند.
چندین رودخانه کوتاه هم از شهرری عبور می‌کنند. برخی از آنها عبارتند از رودخانه جعفراباد یا دربند، رودخانه سرخه حصار و رودخانه کن.
منبع:
http://fa.wikipedia.org
http://www.beytoote.com/
http://www.rey20.blogfa.com/post-3.aspx
http://www.rey20.blogfa.com/
http://www.shahrerey.blogfa.com/
