اقلیم : گرم
خمیر از جملۀ شهرستان‌های تازه تأسیس در استان
هرمزگان است که براساس تقسیمات کشوری در سال 1383 ش از شهرستان
بندرعباس جدا و به شهرستان واحدی تبدیل شد. موقعیت جغرافیایی، تحولات اقتصادی، دگرگونی‌های جمعیتی و شهری و تنوع
بافت اجتماعی و فرهنگی، تبدیل این منطقه به شهرستان را ضروری می‌نمود.
بنابراین، براساس آخرین تحولاتی که در زمینۀ
...مشاهده کامل متن تقسیمات کشوری در استان هرمزگان شکل گرفت، بسیاری از دهستان‌ها به بخش و برخی بخش‌ها از جمله خمیر به شهرستان تبدیل شدند.
شهرستان خمیر با مساحت تقریبی پنج هزار کیلومتر مربع از شرق به بندرعباس، از غرب به بندرلنگه، از شمال غرب به بستک، از شمال به بخش فین بندرعباس و استان فارس و از جنوب به آبهای تنگۀ هرمز محدود میشود.
بنابراین، شهرستان خمیر در یک چهار راه ارتباطی میان چهار حوزۀ فعال (بندرعباس، بندرلنگه، قشم و استان فارس) قرار گرفته است.
شغل مردم
شغل اکثر مردم پیله وری، ملوانی و صیادی است مرحوم صدرالاسلام و ملاسلیمان خمیری از علما و شعرای بنام بندرخمیر (در اوایل قرن سیزدهم هجری) و نیز مرحوم سیدامیرشیخ عالم، فقیه و مرجع دینی منطقه در قرن اخیر بوده که از خود خدمات و آثار ماندگاری بجای گذاشته‌اند.
آب مشرب شهر شیرین و لوله کشی شده‌است که از روستای کهورستان واقع در شصت کیلومتری شمال بندرخمیر با قدمت بیش 37 سال است که تامین می‌گردد.
بندرخمیر از جهت آب و هوایی در محدوده گرم و مرطوب قرار دارد که متوسط دمای ده ساله 26,7 درجه سانتی گراد و میانگین حداقل و حداکثر دمای ده ساله 18,1 و 35,3 درجه سانتی گراد و تبخیر سالیانه 3672 میلی متر و میزان متوسط بارندگی سالیانه 20 سال اخیر حدود 171میلی متر می‌باشد.
خمیر به رغم کمبود آب تقریباً در کمربند نیمه سبز استان هرمزگان واقع شده و این منطقه دارای نخلستان‌های متعدده و نیز درختان حرا و گونه‌های گیاهان گرمسیری و شور‌پسند می‌باشد.
خرما، جو، گندم و ارزن از مهمترین تولیدات خمیر در گذشته بوده است. پرورش نخل هنوز هم در این منطقه رواج دارد و محصولات کشاورزی دیگر نیز به صورت محدود و بیشتر از حد کفاف ساکنان منطقه رونق دارد.
تنباکو، پیاز، توت، ترنج و انجیر از این گونه‌اند. در قدیم زراعت خردل نیز در این منطقه رواج داشته است.
صنایع سفال سازی و شراع (بادبان) سازی نیز در قدیم در این شهر وجود داشته است. هنر سفالگری در خمیر مرهون تلاش مهاجران گراش لار به خمیر است که در لشتغان ساکن شدند و ترکیب اجتماعی، فرهنگی جدیدی را در منطقه پدید آورند چرا که آنها به لحاظ مذهبی شیعه بودند، در حالیکه ساکنان خمیر سنی و شافعی مذهب هستند.
سدیدالسلطنه در این باره نوشته است:
«صنعت آنها سفال‌‌سازی است مانند خمره، طغار و لوله هِنگ و آفتابه و آنجا نه و تنور و غیره به عباسی، لنگه، قشم، عمان و غیره حمل نمایند.
ساروج‌پزی نیز از جمله کارهایی بوده که مردم خمیر بدان اشتغال داشته‌اند. از ساروج برای احداث ابنیه به ویژه در پی و قسمت‌هایی که در تماس با آب بود و نیز ساخت آب‌انبار و پل استفاده و بخشی از آن نیز صادر می‌شده است.
مردم خمیر در تهیة آنغوزه و هیمه نیز چیره‌دست بوده‌اند. هیمه از درختی موسوم به سُرم به دست می‌آمد. شیره این درخت شبیه صمغ است و از آن به منظور تهیة نوعی مُرَکب سیاه برای نوشتن استفاده می‌شد.
آنغوزه نیز از کوههای اطراف خمیر تهیه می‌شد. این کوه سه فرسنگ از دریا فاصله داشت
شهر بندرخمیر دارای 49 ساله سابقه بخش و قریب به دو سال است که مرکز شهرستان خمیر می‌باشد و در سال 1346 شهرداری این شهر نیز تأسیس شده‌است که دارای 40 ساله سابقه شهرداری بوده و در حال حاضر شهرداری حائز درجه 5 است.
بندرخمیر یکی از شهرهای قدیمی و توسعه پذیر، مهاجرپذیر و پرجاذبه استان هرمزگان است که بدلیل موقعیت جغرافیایی و وجود کارخانه‌های بزرگی چون کارخانه سیمان خمیر 6000 تنی هرمزگان، پایانه بار، شهرک صنعتی 1 و2، گچ گچ خمیر، گمرگ و ارتباط حمل و نقل دریایی کالا به کشورهای همسایه جنوبی خلیج فارس، وجود آثار باستانی و اماکن توریستی و تفریحی همچون جنگل حرا، آبگرم‌های معدنی درمانی بندرخمیر، آبسر معدنی بندرخمیر، دیوار بلند سِدار، برج قلعه بندرخمیر، آب انبارها و کوره‌های گچ و ساروج خمیر – که بالاخص ساروج خمیر گذشته‌های دور مورد توجه مهندسین و کارشناسان امور ساختمانی بوده و زبانزد عام و خاص است و با وجود معادن سیمان و گوگرد از جمله شهرهای مهم استان هرمزگان بشمار می‌آید.
شغل اکثر مردم پیله وری، ملوانی و صیادی است. آب مشرب شهر شیرین و لوله کشی شده‌است که از روستای کهورستان واقع در شصت کیلومتری شمال بندرخمیر با قدمت بیش 37 سال است که تامین می‌گردد.
منبع :http://www.tarikhejonoob.blogfa.com/
غلامرضا زعیمی
khabarfarsi.com/
http://golshn12.blogfa.com/
