نام قدیم : گور، جور، اردشیر خوره، اردشیره کوره
فیروزآباد از شهرستان‌های استان
فارس است و در صد کیلومتری جنوب
شیراز قراردارد.
این شهرستان ازشمال به شهرستان
شیراز و ازجنوب به شهرستان لارواز شرق به شهرستان
جهرم وازغرب به شهرستان
کازرون منتهی میشود
ارتفاعات عمده این شهرستان
...مشاهده کامل متن بصورت دورشته کوه باجهت شمال غربی به جنوب شرقی کشیده شده است و این ارتفاعات باعث شده این منطقه ازآب وهوایی معتدل برخوردار باشد.
فیرو زآباد به گواهی تاریخ یکی از شهرهای مهم و باستانی اقلیم پارس بوده که در دوران امپراتوری هخامنشی تا غلبه اسکندر مقدونی از مناطق آباد و مهم بوده و بعد از تسلط اسکندر و جانشینان او به صورت مرکز مقاومت علیه حکمرانان یونانی درآمده و سالهای متمادی پناهگاه آزادمردان و میهن پرستان و عناصر استقلال طلبانی بوده که نمی‌خواستند از بیگانه اطاعت کنند.
مردم این شهرستان همچون گذشته زمانی که شعار اسلام خواهی و استقلال طلبی مردم دیگر نقاط ایران زمین را شنیدند با حمایت خود از انقلاب اسلامی و نفرت از رژیم ستمشاهی اولین شهری بود که پایگاه ساواک در آن به تصرف درآوردند.
شهری که امروزه فیروزآباد نامیده میشود پیش ازآن شهرگور نام داشته است براساس منابع تاریخی معتبر شهر گور یاجوریااردشیر خره رااردشیر بابکان ساخت وآن راتختگاه خود قرارداد .پس از مرگ اردشیر به سال 241 میلادی الگوی ساختمانی این شهرکه دایره ای شکل بوده مورد تقلید فراوان واقع گردیده وتاسده‌های میانه نزدیک به چهار صد شهر بدین صورت ساخته شد وحتی شهری بااهمیت همچون دارابگرد این سبک وسیاق بنا گردید که بقایای آن تاکنون برجای مانده است.
ابن بلخی که یک هزار سال قبل فارسنامه راتالیف کرده است می‌نویسد:((فیروزآباد که قدیم آن راگور می‌نامیدند به روزگار کیانیان شهر بزرگی بوده وحصاری عظیم داشت.اسکندر ذوالقرنین چون به پارس حمله کرد چندانکه کوشید نتوانست به حصار شهر گور رخنه کند لذا جهت رودی راکه از سر کوه می‌آمد،به طرف شهر برگرداند ودرشهر جاری ساخت تا آن که تمام شهرگور درآب غرق شد.))
فیروزآباد نسبت به زمین‌های اطرافش درگودی واقع شده است لذا باآب رودخانه ای که اسکندر درشهر جاری ساخت ،این شهر به یک دریاچه تبدیل شد واین دریاچه قرن‌ها باقی بود تا این که اردشیر باتمهیداتی آب دریاچه راتخلیه کرد وشهر جدیدی به جای شهر گور بنا نهاد .ونام آن را اردشیر خوره نامید.اردشیر خوره درزمان حمله اعراب به ایران ویران شد تازمانی که عضدالدوله دیلمی (گیلانی) برخلفای عرب تسلط پیدا کردوبه آبادانی ویرانه‌های اعراب همت گماشت ،کوه اردشیر نیز دوباره آباد واز آن به بعد فیروزآباد نامیده شد.
در منطقه فیروزآباد ساکنین اصلی فارس زبان هستند و بخشی از آن را عشایری تشکیل میدهند که یکجا نشینی را برگزیده اند ,زبان مردم منطقه فارسی و ترکی است علیرغم کمبود آب شرب و زراعی وجود خاک مرغوب و شنهای حاصلخیز محیطی مساعد ساخته که بیش از 35% از مردم به کارهای کشاورزی اشتغال دارند و این شهرستان یکی از قطبهای مهم کشاورزی به شمار می‌رود.
در کنار کشاورزی و دامداری که شغل اصلی عشایر می‌باشد و از منابع ارتزاق آنها می‌باشد نیز رواج دارد و تقریباً 20% جمعیت را به خود مشغول کرده است.
محصولات زارعی و باغی این شهرستان ذرت ، برنج ، جو ، گندم ، حبوبات ، صیفی جات ، انگور ، انار ، بادام ، مرکبات ، گردو، انجیر، گلهای معطر مثل گل سرخ و نسترن می‌باشد
در بخش دامپروری هم پرورش گاو ، گوسفند، مرغ ، ماهی قزل آلا ، زنبور عسل در این شهرستان انجام میشود
از صنایع دستی شهرستان می‌توان به گلیم ، جاجیم ، گبه وقالی درمیان زنان عشایروروستاها که قدمت طولانی دارد اشاره کرد.
گبه، شیشه، قالی، گلیم، گل محمدی، خرما، نارنج، گلاب، بنه، گوجه، زیتون سوغات فیروزآباد است
منبع:
http://eshteghal.farslabour.ir/citys/firoozabad.aspx
http://www.nftdc.net/contents/amaken/firoozabad.html
http://portal.farsedu.ir/Portal/Show.aspx?page=14513
http://firoozabad.sums.ac.ir/upload/morafisheher.html
