موزه نقاشی پشت شیشه در یکی ازخانه‌های قدیمی در خیابان سعدی
تهران که مساحتی حدود هزار و چهارصد مترمربع و زیربنایی حدود پانصد مترمربع دارد.
ملک اصلی این موزه متعلق به مرحوم دکتر سیاوش شقاقی، اولین پزشک تحصیل کرده در رشته بیماریهای ریوی می‌باشد که در سال هزار و سیصد بناشده است. قدمت این خانه قدیمی به اواخر قاجار و اوایل پهلوی باز می‌گردد ، که توسط ورثه دکتر شقاقی به سازمان فرهنگی هنری شهرداری
تهران اهدا شد و پس از مرمت و بازسازی ، در سال هزار و سیصد و هفتاد و هفت با سیصد و ده قلم شیء خریداری شده است.
بیشتر این آثار متعلق به
دوره صفویه تا عصر حاضر می‌باشند که به سازمان میراث فرهنگی واگذار گردیده است .
در تاریخ بیست و هشت دی ماه هزار و سیصد هشتاد و نه آثار موزه، بنا به صلاحدید معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به ارگ آزادی انتقال داده شدند.
موزه نقاشی پشت شیشه ایران دومین
موزه نقاشی پشت شیشه در جهان و تنها موزه مستقلی است که به یکی از شاخه‌های نگارگری اختصاص داده شده
...مشاهده کامل متن است.
این موزه دربر گیرنده مجموعه عظیمی از نقاشی‌های پشت شیشه ایران می‌باشد.
نقاشی پشت شیشه یا نقاشی روی شیشه هنری وارداتی است که در دوره صفویه از اروپای شرقی، هند و چین وارد ایران شده اما بلافاصله رنگ و بویی بومی به خود گرفته است.
تصاویر مربوط به انسان، گل و مرغ، تصاویر هندسی، حیوانات، بناهای تاریخی، مناظر شهری، طبیعت، نوشته و خطوط قرآنی، تک چهره‌ها، شخصیت‌های مذهبی و درباری و تاریخی، شاعران و هنرمندان، تصاویری از امامان، دراویش و عامه مردم در حالت‌های مختلف و تصاویر زنان به شیوه‌هایی از نقاشی سبک قاجار و آثار مینیاتوری، از جمله موضوعات نقاشی‌های کار شده بر پشت شیشه می‌باشند.
هنر نقاشی پشت شیشه به جهت اجرای طراحی معکوس و استفاده از رنگ‌های روشن و اکلیلی، نیاز به مهارت و قدرت قلم و طراحی و ظرافت خاصی دارد.
نقاشی‌های که در این موزه به نمایش در آمده اند شامل موضوعاتی گوناگون در زمینه‌های مختلف می‌باشد. تصاویر مربوط به انسان شامل تک چهره‌ها، شخصیت‌های مذهبی و درباری و تاریخی، تصاویری از عامه مردم در حالت‌های مختلف از جمله نواختن موسیقی، خواندن کتاب و ورزش است.
اغلب تصاویر به بانوان اختصاص داده شده است و نوع طراحی شیوه‌هایی از نقاشی سبک قاجار و آثار مینیاتوری را در بر می‌گیرد. در بسیاری از نمونه‌ها تصاویر آزاد و در برخی دیگر شباهت زیادی با نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای مشاهده می‌شود.
از هنرمندان برجسته این نوع نقاشی‌ها می‌توان به آقا صادق، آقا نجف، آقا زمان و از دوره قاجاریه مهرعلی، استاد احمر و از دوره پهلوی عبدالجلیل، عبدالخلیل، عبدالنبی، عبدالحمید، فتح الله آغاسی، حسین همدانی، بیوک احمری، عبدالله رحیمی در دوره زندیه و امیر رحیمی، مهین عظیما، عفت رحیمی، محمدعلی ذوالقدر و مرتضی آقاقاسمی در دو دهه اخیر اشاره نمود.
این موزه در خیابان سعدی (ایستگاه متروی دروازه دولت)، خیابان برادران قائدی (هدایت)، تقاطع خیابان نورمحمدی (تنکابن) واقع شده است. دسترسی به این موزه از طریق خیابان پیچ شمیران نیز امکان‌پذیر است.
روزهای بازدید از این موزه همه روزه (به جز دوشنبه‌ها و ایام سوگواری) از ساعت نه الی هفده می‌باشد.
منابع:
http://ushidar.com/
http://www.wikipg.com/
http://www.irna.ir/
