بوستان نیلوفر آبی در کیلومتر دو جاده ساری به نکا در فاصله 800 متری از جاده اصلی در مجاورت روستای آبندان سر واقع شده است.در این بوستان که 45 هکتار وسعت دارد، سه حوضچه بزرگ طبیعی وجود داشته که در یکی از آنها در مساحتی به میزان دو هکتار گل‌های زیبای نیلوفر آبی توجه گردشگران را به خود جلب می‌کند.
البته اینگونه در مناطق معدودی همانند تالاب انزلی به فراوانی می‌روید.
علاوه بر جاذبه‌های طبیعی که در این بوستان آبی چشمان علاقه مندان به مواهب طبیعی را به میهمانی فرا می‌خواند، امکاناتی همانند نمازخانه، آلاچیق، سفره‌خانه، اسکله قایق‌رانی، وسایل بازی کودکان، اسب‌سواری و مکان عرضه مواد غذایی نیز برای استفاده تمام خانواده‌هایی که از مناطق گوناگون کشورمان و همچنین کشورهای همجوار به استان مازندران مسافرت می‌کنند، تدارک دیده شده است.
از دیگر جاذبه‌های طبیعی این بوستان آب بندانی است که در آن گونه‌های مختلف ماهی کپور، امور و فیتوفاک یا آزاد پرورشی تولید میشود که ساکنان مازندران و گردشگرانی که به این استان سرسبز سفر می‌کنند می‌توانند با تهیه یا صید این ماهیان با دریافت مجوز از مدیریت بوستان اقدام کنند.
هشت جزیره بسیار کوچک در آب‌بندان این بوستان بر زیبایی و جاذبه‌های گردشگری آن افزوده است.قرار گرفتن این مجموعه گردشگری جنگلی و آبی در میان دو تپه اطراف این منطقه را از دیگر جاذبه‌های دیدنی منطقه است.
گل نیلوفر آبی است که در ایران باستان از اهمیت خاصی برخوردار بوده‌است. این گل با نام‌های (نیلوفر آبی، لوتوس یا سوسن شرقی) نیز شناخته میشود و در اغلب کشورهای آسیایی به عنوان نماد همگانی مطرح گردیده‌است.
گل نیلوفر آبی ریشه در خاک و ساقه در آب دارد و روی آن به طرف خورشید است. این گل نماد مذهب بوده، همچون نماد پاکی و تهذیب نفس. پیام آن برای جهانیان دعوت برای رسیدن به نور زندگی و تابش این نور بر جهانیان است.
فلسفه
نیلوفر آبی که در ضمیر ناخودآگاه انسان ریشه‌ای عمیق دارد و در درون خود دنیای خدایان و انسانها را احاطه کرده با منشاء زندگی و تخیل آدمی جوش خورده‌است، بدین معنی که مبین رشته‌های جادویی و روحانی میباشد که نخستین آدمیان را به جهان می‌پیوندد.
نخستین تصاویری که بشر از این گیاه خلق کرده بیانگر حس انتزاع گرایی اوست. از آنجائیکه این رمز ریشه در باورهای دینی- مذهبی و اسطوره‌ای دارد با گذشت زمان، تغییر آداب، عقاید و شرایط اجتماعی نه تنها حضورش کم رنگ نگردیده بلکه مستحکم‌تر به جلوه گری خود ادامه داده و قدرت، صلابت و پایداریش را تثبیت کرده‌است.
افسانه‌های باستان
در افسانه‌ها و باورهای مردمان کهن چنین آمده‌است که در ابتدای خلقت، زمانی که خالق تنها در میان آبهای نخستین قرار داشت، همانطوریکه متعجب بود که خلقت را از کجا شروع کند، برگ لوتوسی را مشاهده نمود که تنها موجود بود، مقداری از گلی که لوتوس در آن رشد می‌کرد در دست گرفت و بر روی برگ لوتوس قرارداد و سطح زمین بوجود آمد.
به این ترتیب نیلوفر سمبل جهان گردید و لایه‌های متعدد گلبرگهای آن نمایانکر ادوار مختلف جهان، مقاطع و مراتب گوناگون هستی. درباور آنها هشت گلبرگ نیلوفر نشانهٔ هشت جهت وجود است که پس از خلقت از قعر آبهای اولیه ظهور کردند این هشت جهت عبارتند از (راست-چپ، جلو-عقب، بالا-پائین، بیرون- درون) ظهور نیلوفر از آبهای اولیه که عاری از هر گونه آلودگی بوده، نشانه خلوص، پاکی و نیروی بالقوه‌است که از درون آن نیروی مقدس حیات، دانش و معرفت ظهور می‌کند.
نمادها
این گل بیانگر نمادهای مختلف میباشد که مشترک با عقاید سایر ملل نیز هست بعنوان مثال نماد باروری- کامیابی-قدرت حاصلخیزی زمین- حمایت از هر موجود زنده- صلح جهانی- زیبائی، تندرستی، مظهر عشق، ریاضت و عبادت میباشد.
لوتوس مظهر روشنایی نیز هست در نتیجه حاصل قدرتهای خلاق آتش، خورشید قمر است و به عنوان محصول خورشید و آبها شناخته شده‌است.
اساطیر ایران
در اساطیر ایران این گل نماد ایزد بانوی ناهید است که جای مهمی در آئین‌های ایران باستان به خود اختصاص می‌دهد وی ایزد بانوی آب میباشد که در نقوش برجسته به صورت زنی جوان حجاری شده‌است نام این خدا نخستین بار به صورت آناهیتا در کتیبه‌های هخامنشی دیده شده‌است بنابراین گل نیلوفر آبی را گل آناهیتا به شمار آورده‌اند.
نیلوفر با آئین مهری نیز پیوستگی نزدیک می‌یابد. در صحنه زایش مهر، او از درون غنچه نیلوفر متولد گردیده‌است بنابراین بر خلاف اینکه ریشه لوتوس را در آئین بودا پنداشته‌اند به آئین مهر یا میتراسیم که قدمتی بس طولانی تراز آئین بودا دارد مربوط می‌گردد.
در دین زردتشت این گل سمبل اهورا مزداست. سمبل انسانی اهورمزدا نیم تنه مردی است که شاخه‌ای از گل لوتوس را در میان انگشتان خود گرفته‌است.
نیلوفر آبی و آئین زرتشتی
گل نیلوفر آبی در معماری هخامنشی
زرتشتیان این گل را مقدس می‌دانستندزیرااین گل زیبا درمیان مرداب رشد می‌کند و آنها معتقد بودند که محیط نامناسب زندگی نمی‌تواند دلیلی بر بد پرورش یافتن انسان باشد.
سنگ نگاره لوتوس در تخت جمشید حکاکی شده‌است که این امر حکایت از اهمیت این گل نزدایرانیان دارد.
زرتشتیان بر این باورند که نیلوفر آبی جایگاه نگهداری تخمه یا فر زرتشت بوده که در آب نگهداری می‌شده‌است.
تزئین معماری
این گل به صورت نشان پاکی در بناهای هخامنشیان به عنوان تزئین در بناها کاربر داشته‌است. از جمله در بنای تخت جمشید به عنوان تزئین حجاری‌ها و سر ستون‌ها دیده میشود.
منبع:
http://tabarinews.ir/
http://tnews.ir/
http://www.farsnews.com/
