شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه زیبا فلاح گزارش خطا پلپل هاپل گلدن گیتسانفرانسیسکوپلی برای پایان دادن به زندگی آمریکایی پلی برای پایان دادن به زندگی آمریکایی!آمریکایی‌ها در دهه 30 قرن نوزدهم تصمیم به ساخت بزرگترین پل جهان گرفتند که ساخت آن به مهندس مشهور جوزف استراس سپرده شد. وی پیش از آن، طراحی 400 پل متحرک را انجام داده بود.آنها در مدت 4 سال، 35میلیون دلار برای ساخت پل "گلدن گیت" یا "دروازه طلایی" در سانفرانسیسکو هزینه کردند و در طول این مدت نزدیک به 30 کارگر برای ساخت چنین افتخاری جان خود را از دست دادند و به خاطر وزش بادهای شدید به اعماق آب سقوط کردند.حالا پس از گذشت 80 سال از عمر این پل، ساکنین شهر سانفرانسیسکو آن را نماد شهر خود به حساب می‌آورند. سانفرانسیسکو نقش کلیدی را در برقراری ارتباط و اتصال نقاط مختلف دارد و در واقع به استثنای پل بروکلین هیچ پلی در آمریکا به اندازه این پل از اهمیت و محبوبیت برخوردار نیست.اما این دروازه پر افتخار و طلایی، حالا دیگر یکی از مکان‌هایی است که بازدید از آن به گردشگران توصیه نمی‌شود. این پل بین مردم منطقه با نام پل خودکشی شناخته می‌شود؛ چرا که افراد زیادی در طول سال برای خودکشی به آنجا می‌روند و با پریدن به درون رودخانه زیر پل به زندگیشان خاتمه می‌دهند.این پل متحرک 4200 فوت طول دارد و ارتفاع آن از سطح آب 220 فوت است و دو برجی که در طول این پل ساخته شده‌اند 746 فوت ارتفاع دارند. این ارتفاع تقریبا منحصر به فرد، برای آمریکایی هایی که از زندگیشان خسته شده اند، این فرصت را فراهم می‌کند تا زندگی شان را با سقوط از این پل خاتمه دهند.آخرین آمارها می‌گویند تا به حال 1200 نفر روی پل سانفرانسیسکو دست به خودکشی زده‌اند. داستان خودکشی‌های مردم سانفرانسیسکو اولین بار توسط تد فریند در مقاله ای تحت عنوان Jumpers"" در سال 2003 در نیویورکر به چاپ رسید و سپس باعث شد که اریک استیل (Eric Steel) مستندساز انگلیسی تبار، مستندی درباره آن بسازد. وی در سال 2006 به مدت چند ماه از تمام اتفاقاتی که روی پل می‌افتاد فیلمبرداری نمود و در نتیجه ای عجیب در فیلم، خودکشی 23 نفر ضبط شده بود. این مستند جنجالی همان سال، با نام پل (Bridge) منتشر شدبه جز گلدن گیت، پل یادبود جورج واشنگتن در سیاتل هم به عنوان دومین پل مرگبار آمریکا، بازدیدکننده‌های زیادی را به این منطقه می‌کشاند.هر سال افراد زیادی برای اینکه خودشان را به آغوش مرگ بسپارند روی این پل قدم می‌گذارند. ارسال مطالب بیشتر
پلی برای پایان دادن به زندگی آمریکایی!آمریکایی‌ها در دهه 30 قرن نوزدهم تصمیم به ساخت بزرگترین پل جهان گرفتند که ساخت آن به مهندس مشهور جوزف استراس سپرده شد. وی پیش از آن، طراحی 400 پل متحرک را انجام داده بود.آنها در مدت 4 سال، 35میلیون دلار برای ساخت پل "گلدن گیت" یا "دروازه طلایی" در سانفرانسیسکو هزینه کردند و در طول این مدت نزدیک به 30 کارگر برای ساخت چنین افتخاری جان خود را از دست دادند و به خاطر وزش بادهای شدید به اعماق آب سقوط کردند.حالا پس از گذشت 80 سال از عمر این پل، ساکنین شهر سانفرانسیسکو آن را نماد شهر خود به حساب می‌آورند. سانفرانسیسکو نقش کلیدی را در برقراری ارتباط و اتصال نقاط مختلف دارد و در واقع به استثنای پل بروکلین هیچ پلی در آمریکا به اندازه این پل از اهمیت و محبوبیت برخوردار نیست.اما این دروازه پر افتخار و طلایی، حالا دیگر یکی از مکان‌هایی است که بازدید از آن به گردشگران توصیه نمی‌شود. این پل بین مردم منطقه با نام پل خودکشی شناخته می‌شود؛ چرا که افراد زیادی در طول سال برای خودکشی به آنجا می‌روند و با پریدن به درون رودخانه زیر پل به زندگیشان خاتمه می‌دهند.این پل متحرک 4200 فوت طول دارد و ارتفاع آن از سطح آب 220 فوت است و دو برجی که در طول این پل ساخته شده‌اند 746 فوت ارتفاع دارند. این ارتفاع تقریبا منحصر به فرد، برای آمریکایی هایی که از زندگیشان خسته شده اند، این فرصت را فراهم می‌کند تا زندگی شان را با سقوط از این پل خاتمه دهند.آخرین آمارها می‌گویند تا به حال 1200 نفر روی پل سانفرانسیسکو دست به خودکشی زده‌اند. داستان خودکشی‌های مردم سانفرانسیسکو اولین بار توسط تد فریند در مقاله ای تحت عنوان Jumpers"" در سال 2003 در نیویورکر به چاپ رسید و سپس باعث شد که اریک استیل (Eric Steel) مستندساز انگلیسی تبار، مستندی درباره آن بسازد. وی در سال 2006 به مدت چند ماه از تمام اتفاقاتی که روی پل می‌افتاد فیلمبرداری نمود و در نتیجه ای عجیب در فیلم، خودکشی 23 نفر ضبط شده بود. این مستند جنجالی همان سال، با نام پل (Bridge) منتشر شدبه جز گلدن گیت، پل یادبود جورج واشنگتن در سیاتل هم به عنوان دومین پل مرگبار آمریکا، بازدیدکننده‌های زیادی را به این منطقه می‌کشاند.هر سال افراد زیادی برای اینکه خودشان را به آغوش مرگ بسپارند روی این پل قدم می‌گذارند.
