چاه ماری (
بهبهان)، روستایی از توابع بخش
مرکزی شهرستان
بهبهان در استان
خوزستان ایران است. در نزدیکی این روستا دریاچه ای زیبا وجود دارد، که دارای بند میباشد.
این بند با 10متر ارتفاع مفید و 12 متر ارتفاع نهایی توانایی ذخیره سازی بیش از هفتصد 700 هزار متر مکعب آب را داراست که جهت اهدافی چون جلوگیری از بروز سیل ، فرسایش و رسوب و ذخیره آب جهت مصارف کشاورزی کاربرد دارد.
در سالهای 79 تا 85 مساحت 350 هزار متر از اراضی مشرف به این بند با گونه‌های مناسب و سازگار از جمله اوکالیپتوس ، کنار و کهور درختکاری شد و منطقه بسیار زیبا و مفرحی برای گردشگران بوجود آورد.
دسترسی به این منطقه از طریق شهرستان
بهبهان، جاده ارتباطی شهرستان
امیدیه، جاده سد چاه ماری قابل دسترسی است.چاه ماری (
خنج)، روستایی از توابع بخش
مرکزی شهرستان
خنج در استان
فارس ایران است
اماکن دیدنی طبیعی
بهبهانباغستانهای
...مشاهده کامل متن زیبای منصوریه، منطقهٔ تنگتکاب، روستای تنگبن، کوه خائیز، تنگ سروک، دره گرمابه، امامزاده شیرعلی، باغ بهو از جمله اماکن دیدنی طبیعی و منحصربه‌فردی است که هر ساله باعث جذب گردشگران زیادی به این شهرستان شده است.
قدیمی‌ترین نرگس‌زار ایران و زادگاه اصلی آن متعلق به شهرستان کازرون است و پس از آن در شهرهای دیگر استان فارس و خوزستان هم به مقادیر اندکی وجود دارد. گل نرگس را می‌توان در دشتها و کوهپایه‌های زاگرس در استانهای ایلام، لرستان، خوزستان، فارس، کهگیلویه و بویر احمد مشاهده کرد.
گفته‌ها حکایت از آن دارد که انبوه گل نرگس در بهبهان به قدری زیاد بوده که رنگ یکپارچه و طلایی گل نرگس از دور نمایان بوده و بوی عطرآگین آنها به مشام هر رهگذری می‌رسیده است.
اماکن تاریخی بهبهان
دیوار و خندق اطراف شهر، مجموعهٔ ارجان (گور مکشوفهٔ کیدینهوتران)، نبردگاه آریوبرزن در کوه‌های تنگ تکاب، کتیبهٔ تنگتکاب، آتشکدهٔ چهارطاق (خیرآباد)، بقعهٔ بشیرنذیر (مقبرهٔ دو برادر یهودی)، نارین قلعه (تخریب شده)، مسجد جامع و راستهبازار، مقوم (از بین رفته)، آبانبار و برکه‌ها، عمارت کلاهفرنگی (تخریب شده)، مجموعهٔ بکان (پل، حمام)، پل خیری محخان (خیرآباد)، قلعه مدرسه (خیرآباد)، برج‌های رضاخانی، خرابه‌های کلگه‌زار، کتیبهٔ تنگ سروک.
بافت تاریخی شهر بهبهان که قدیمی‌ترین منطقهٔ بهبهان فعلی پس از ارجان است، از شمال به خیابان شریعتی، از جنوب به خیابان گرایمی، از شرق به خیابان نحوی و ادامهٔ آن به موازات مسیل آبخروار تا خیابان شریعتی و از غرب به خیابان پیروز منتهی می‌شود؛ خیابان عدالت و خیابان جوانمردی بصورت دو محور عمود برهم از وسط این ناحیه عبور میکند که خیابان جوانمردی فعلی، سال‌ها قبل به صورت مسیلی از وسط شهر می‌گذشته و حد فاصل بین دو قوم قنوات و بهبهان بوده است؛ مساحت کلی این منطقه حدود ۱۴۶ هکتار است.
از دیگر ویژگی‌های این بافت وجود بیش از ۸۴ مسجد، حسینیه و امامزاده در لابه‌لای اماکن مسکونی آن است؛ قدمت بیشتر خانه‌هایی که در این بافت واقع شده‌اند به دوره‌های قاجار و پهلوی می‌رسند، از ویژگی‌های معماری این بناها می‌توان به وجود زیرزمین، در اثر آنها وجود ایوان با ستون‌های مدور، سردرهای قوسی به صورت نیم دایره و آجرکاری‌های زیبا در نمای بیشتر آنها اشاره کرد.
منبع :
http://fa.wikipedia.org/
