شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه سپهر رسایی گزارش خطا غارغارهافرانسهدیدنیهای فرانسهجاذبههای طبیعیلاسکوغار لاسکو غاری که نمیتوان وارد آن شد !لاسکو نام مکان مجموعه‌ای از غارهای واقع در جنوب‌غربی فرانسه است که به خاطر وجود غارنگارههایی در آن که به دوران پارینه‌سنگی می‌رسند، نامدار است. این نقاشی‌ها به روی دیواره‌های غار به بیش از 17 هزار سال پیش باز می‌گردد که بیشتر نقش و نگارهایی از حیوانات است. در سال 1979 این غار جزئی از میراث جهانی یونسکو ثبت شد. اگر شما یک محقق ، دانشمند یا باستان شناس مهم ومشهور نباشید شانس ورود به این غار را از دست می‌دهید. تا به امروز تعداد اندکی از این دسته افراد اجازه ورود به این غار را داشته اند. غار در ۱۲ام سپتامبر سال ۱۹۴۰ توسط چهار نوجوان به نام‌های مارسل رویدا، ژاک مارسل، ژرژ آنیل، و سیمون کوئنکا و سگ مارسل به نام روبو کشف شد. مجموعه غار در سال ۱۹۴۸ برای بازدید همگان گشوده شد. در ۱۹۵۵، کربن دی‌اکسیدی که توسط ۱٬۲۰۰ بازدیدکننده در روز تولید میشد به وضوح باعث آسیب دیدن چندین نگاره شده بود. غار در سال ۱۹۶۳ بر روی بازدیدکنندگان بسته شد تا آثار هنری آن بازسازی شوند. پس از آنکه غار بسته شد، نقاشی‌ها به شکل طبیعی و آغازین خود برگردانده شدند. اتاق‌های درون غار با نام‌های «سرسرای گاوها»، «گذرگاه»، «دودکش»، «سالن کلیسا»، «صومعه»، و «اتاق گربه‌سانان» نامگذاری شدند. ارسال مطالب بیشتر
غاری که نمیتوان وارد آن شد !لاسکو نام مکان مجموعه‌ای از غارهای واقع در جنوب‌غربی فرانسه است که به خاطر وجود غارنگارههایی در آن که به دوران پارینه‌سنگی می‌رسند، نامدار است. این نقاشی‌ها به روی دیواره‌های غار به بیش از 17 هزار سال پیش باز می‌گردد که بیشتر نقش و نگارهایی از حیوانات است. در سال 1979 این غار جزئی از میراث جهانی یونسکو ثبت شد. اگر شما یک محقق ، دانشمند یا باستان شناس مهم ومشهور نباشید شانس ورود به این غار را از دست می‌دهید. تا به امروز تعداد اندکی از این دسته افراد اجازه ورود به این غار را داشته اند. غار در ۱۲ام سپتامبر سال ۱۹۴۰ توسط چهار نوجوان به نام‌های مارسل رویدا، ژاک مارسل، ژرژ آنیل، و سیمون کوئنکا و سگ مارسل به نام روبو کشف شد. مجموعه غار در سال ۱۹۴۸ برای بازدید همگان گشوده شد. در ۱۹۵۵، کربن دی‌اکسیدی که توسط ۱٬۲۰۰ بازدیدکننده در روز تولید میشد به وضوح باعث آسیب دیدن چندین نگاره شده بود. غار در سال ۱۹۶۳ بر روی بازدیدکنندگان بسته شد تا آثار هنری آن بازسازی شوند. پس از آنکه غار بسته شد، نقاشی‌ها به شکل طبیعی و آغازین خود برگردانده شدند. اتاق‌های درون غار با نام‌های «سرسرای گاوها»، «گذرگاه»، «دودکش»، «سالن کلیسا»، «صومعه»، و «اتاق گربه‌سانان» نامگذاری شدند.
