زیارتگاه امامزاده داوود در شمال غربی تهران و در انتهای جاده امام زاده داوود در بخش کَن واقع شده است که حدود دو هزار و ششصد متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
جاده امامزاده داوود از شمال روستای کن و انتهای بلوار کوهسار در شهران شروع شده و پس از گذشتن از روستای سولقان و گذراندن مسافتی به طول بیست و پنج کیلومتر به امام زاده داوود منتهی می‌شود.
مسیر دیگری هم رسیدن به امامزاده داوود وجود دارد،برای رسیدن به امامزاده باید از کنار دره فرحزاد گذشته و بعد از طی مسیری به طول پانزده کیلومتر به امامزاده داوود برسید .
البته این مسیر, مسیر کوهپیمایی بوده و فاقد جاده آسفالته میباشد.
امامزاده داوود با یازده پشت به دومین امام شیعیان ،امام حسن( ع ) می‌رسد. گفته می‌شود که ایشان و بعضی دیگر از بستگانش در همراهی امام هشتم شیعیان به ایران آمده و کشته شدند.
بقعه این امامزاده در دوران صفویه ساخته شد و در دوران فتحعلی شاه توسعه یافته‌است ولی چیزی که در حال حاضر از آن بنا به جا مانده، یک بقعه هشت‌ضلعی به طول و عرض تقریبی شش متر با سرداب زیر آن میباشد .
ساختمان اصلی این امامزاده متعلق به دوره قاجاریه است. روی درب ورودی حرم، هشت بیت شعر نوشته شده که در آن‌ها اسم فتحعلی شاه آمده و معلوم می‌شود که این حرم در آن زمان ساخته شده است.
آن طور که از "روزنامه خاطرات عزیزالسلطان" برمی‌آید، در زمان قاجار، ساختمان این امامزاده یک شیروانی سبزرنگ معروف هم داشته که اکنون دیگر خبری از آن نیست.
بقعه ساده امامزاده از یک ضریح ساده، معروف به ضریح جعفری تشکیل شده است که طولی حدود دو نیم متر و عرضی حدود یک متر و سی سانتیمتر دارد . دخیل بستن به این ضریح، جزو آداب اصلی زیارت امامزاده داوود است، طوری که روی شبکه‌های ضریح، به سختی می‌توان جای خالی پیدا کرد.
در گوشه شمال‌شرقی بقعه یک دریچه آهنی قرار دارد و به سرداب باز می‌شود که امامزاده در این سرداب مدفون است.
در دره‌های مجاور امامزاده داوود در سمت غرب و جنوب غربی در آبادی‌های رندان و سنگان بقعه‌هایی به نام امامزاده عمادالدین پدر امامزاده داوود ، امامزاده علاءالدین ، امامزاده قاسم و امامزاده عقیل برادران امامزاده واقع شده اند.
امام زاده داوود امروزه مانند بسیاری دیگر از نقاط زیارتی، از حالت صرف زیارتی بودن خارج شده و جذابیت‌های گردشگری هم به آن اضافه شده است. در روزهای که هوا مناسب است محلی کاملا مناسب برای یک استراحت یک یا دو روزه و گذراندن اوقات فراغت به حساب می‌آید.
در روزهای تعطیل و به خصوص شب‌های جمعه ، امام زاده بسیار شلوغ می‌شود ، به نحوی که به فاصله چند کیلومتر مانده به امام زاده، در جاده اصلی امکان تردد وجود ندارد و حتی در بعضی مواقع پیاده طی کردن راه هم دشوار است.
در صورتی که قصد توقف شبانه در امام زاده را دارید، می‌توانید از منازل اجاره ای اهالی استفاده کنید و یا در فضای پشتی چادر بزنید.
اطراف امامزاده مسافرخانه‌ها و کاسب‌های دستفروش بسیاری وجود دارد . هم به علت سختی راه و هم به خاطر آب و هوای خوش این منطقه، شب ماندن در مسافرخانه‌های اطراف امامزاده کاملا مرسوم است.
علاوه بر مسافرخانه‌ها، امامزاده داوود به بازارش هم شهرت دارد. در این بازار، هر چیزی که فکرش را بکنید می‌توانید پیدا کرد ،از خوراکی‌های عصر پدربزرگ‌ها تا کیف و سوغاتی‌های مکان‌های مذهبی .
منابع :
http://www.tebyan.net/
http://www.anobanini.ir/
http://fa.wikipedia.org/
http://www.beytoote.com/
