معبد نیلوفر آبی ، معبد آیین بهائی یا مشرق الاذکار بهائیان در شهر دهلی‌نو پایتخت هندوستان است و به عنوان مادر معابد شبه قاره
هند شناخته شده است.
معمار این ساختمان یک ایرانی بهائی به نام فریبرز صهبا است که در طرح معماری این بنا از گل نیلوفر آبی الهام گرفته است. این گل در هندوستان با عبادت و دیانت پیوند داشته است.این معبد که جوایز متعددی در زمینه معماری از آن خود کرده است در سال ۱۹۸۶ تکمیل شد.این ساختمان شامل ۲۷ گلبرگ است که از بتن سفید ساخته شده و با سنگ مرمر سفید پوشیده شده این سنگ‌ها از
یونان خریداری و در
ایتالیا برش داده شده‌اند.
هر یک از نه طرف ساختمان سه گلبرگ دارد و نه در بزرگ به تالار
مرکزی به‌ظرفیّت ۱۳۰۰ نفر باز می‌شود. ارتفاع بنا از کف تا بالای ساختمان ۲۷/۳۴ متر و قطر ساختمان ۷۰ متر است و در زمینی به‌مساحت ۶۴/۱۰ هکتار در نزدیکی کاخ ریاست جمهوری هندوستان نشسته است.
این بنای عظیم جدیدترین مشرق اُلاذکار بهائیان است که در جهان ساخته شده. زمین آن در سال ۱۹۵۳ خریداری شده و ساخت آن در سال ۱۹۸۰ شروع و پس از ۶ سال، در ۲۴ دسامبر ۱۹۸۶ به‌اتمام رسیده است.
در طی بیش از 30 سالی که از عمر این بنا می‌گذرد
...مشاهده کامل متن بیش از ۵۰ میلیون نفر از آن بازدید به عمل آورده‌اند و گاه در هنگام تعطیلات مملکتی هند، تعداد بازدیدکنندگان به یکصد هزار نفر در یک روز بالغ شده است.
هندوستان با جمعیتی بین ۱٬۷ تا ۲٬۲ میلیون نفر بهایی بزرگترین جمعیت پیروان این آیین در جهان به‌شمار می‌آید. در این بنا به ندرت مناسکی ویژه بهائیان انجام می‌شود و همه می‌توانند با هر اعتقادی با سکوت به تفکر و مناجات بپردازند.
انجام مراسم مذهبی و سخنرانی در سالن اصلی ممنوع است و اغلب مردم هندوستان از هر مذهب و طایفه‌ای آن را محترم می‌شمارند.
منبع:fa.wikipedia.org
