شهرستان
خور و بیابانک در منتهی الیه شرق استان
اصفهان قرار دارد و از شمال به استان
سمنان از جنوب و شرق به استان
یزد و از سمت غرب به بخش انارک شهرستان نایین محدود است,مرکز این شهرستان شهر خور می‌باشد
این شهرستان از سه نقطه شهری به نام خور، جندق و فرخی تشکیل شده است.
خور در فرهنگ‌ها به معنی خورشید و خلیج‌های کوچک در مصعب رودها آمده است.
...مشاهده کامل متن همچنین در ایران باستان هر روز از هر ماه شمسی نامی داشته و روز یازدهم از هر ماه شمسی خور نام داشته و خور فرشته نگهبان آفتاب بوده است.
بیابانک، نام ناحیه‌ای قدیمی در دشت کویر و دهستانی به همین نام در استان اصفهان است. ناحیة بیابانک، ناحیه‌ای قدیمی (تقریبا برابر با بخش خور و بیابانک امروزی) در حاشیة جنوبی دشت کویر که در گذشته بر سر راه اصفهان (نایین) به خراسان (نیشابور) قرار داشت.
ناحیه بیابانک در اصل قسمتی از بیابان بزرگ و قدیمی است که در منابع عربی از آن به نام «مفازه» یاد شده است. بیابانک به عنوان یک اصطلاح جغرافیایی به معنای بیابان کوچک یا نیمه کویر است و این نام در منابع قبل از قرن دهم دیده نشده است.
نشانه‌هایی از مسکونی بودن این منطقه پیش از اسلام وجود دارد ,مثل آتشکده‌ای در نزدیکی مهرجان (مهرنجان). همچنین جندق در این منطقه به زندان انوشیروان معروف است و گنبدی قدیمی به نام «هشت درب» متعلق به دوره ساسانیان دارد.
شهرستان خور و بیابانک چون در حاشیه جنوبی کویر مرکزی ایران قرار دارد آب و هوایی گرم و خشک و بیابانی دارد.
میزان متوسط بارندگی شهرستان کمتر از 100 میلیمتر در سال است.
متوسط بالای درجه حرارت، تبخیر زیاد، بارندگی کم، رطوبت نسبتاً ناچیز و اختلاف شدید درجه حرارت در شب و روز از ویژگی‌های آب و هوایی منطقه می‌باشد.
این شهرستان 18 چشمه دارد , رود شور در 35 کیلومتری شمال شرقی شهر خور به دشت کویر می‌ریزد.
اقلیم اقتصادی آن، کشاورزی و دامداری - صنایع دستی و معادن می‌باشد
محصولات این منطقه گندم، جو، پنبه، ارزن، تخمة آفتابگردان، پسته، سنجد، خرما، انجیر، زردآلو و بادام کوهی است.
طناب بافی و فرشبافی با طرح نایینی از صنایع دستی شهرستان است و اهالی عمدتا به دامداری و باغداری مشغول‌اند.
زعفران ، پسته ، خرما ، داروهای گیاهی ، لبنیات ، انار سوغات این منطقه هستند
صنایع دستی شهرستان شامل فرش دستبافت ، حصیر بافی ، پارچه‌ها سنتی ، گلیم ، کرباس ، پلاس می‌باشد
فرش دستباف در شهرستان خوروبیابانک صنایع دستی قدمتی دیرینه دارد.
قالی‌های دست باف شهرستان خوروبیابانک در اکثر نقاط شهری و روستایی بخصوص شهرهای خور، جندق، فرخی و روستاها بافته می‌شوند.
اکثر نقش‌های بافته شده لیلی و مجنون،لچک و ترنج، افشان، جنگلی و قابی است که در سراسر کشور شهرت فراوانی دارد.
دلیل معروف بودن فرش خوروبیابانک ثابت بودن رنگ بخاطر استفاده از رنگهای طبیعی، زیبایی و استفاده از نقشه و طرح‌های مشتری پسند و قدمت بافت در سطح شهرستان است.
هنر- صنعت قالی دست باف در اقتصاد مردم در سطح شهرستان خوروبیابانک کاملا موثر است و تجارت قالی و سایر امور مربوط به این هنر – صنعت از مشاغل اساسی مردم به شمار می‌رود.
یکی از قطب‌های ذخایر سنگ مرمریت در ایران، سنگ مرمریت خوروبیابانک است که در سطح شهرستان دارای ذخایر قابل توجه ای است.
ارتفاعات مهم این منطقه می‌توان به کوه کبود هفت چنگ و گودگاه اشاره کرد. گود جگارگ در شمال آبادی‌های طاهرآباد و میان آباد واقع شده است. تپه‌های شنی در این دهستان دیده میشود.
تاغ، گز، هنگ، روناس، اسکمبیل، اشنو، قیچ، ریواس، پر سیاوش، بنه، بادام کوهی، انجیر کوهی، قدومه، خارشتر، مارچوبه، آویشن، زیره سیاه، حنظل(هندوانه ابوجهل) اسفند و شیرین بیان که در گویش محلی به مدکی معروف است که اغلب این گونه‌ها جنبه طبی و صنعتی دارند,از جمله پوشش‌های گیاهی این شهرستان هستند
شهرستان خور و بیابانک در حال حاضر زیستگاه بسیاری از گونه‌های حیات وحش مثل قوچ و میش,پلنگ،کل و بز،یوزپلنگ، جبیر، قمری، کبک و تیهو، خرگوش، قرقره، هوبره، روباه شنی، روباه معمولی ،گرگ، کبوتر وحشی، عقاب طلایی، انواع زرد پرها ،وسایر گنجشگ سانان،کاراکال، سیاگوش،گربه وحشی، سمور، انواع مارها وافعی‌ها می‌باشد و درگذشته زیستگاه مناسبی برای آهو و گورِخرآسیایی بوده است.
منبع:
http://fa.wikipedia.org
http://www.khoorbiabanak.gov.ir
http://www.khoorbiabanak.gov.ir
http://www.isfahancht.ir/Fa.aspx?p=239
